tag:blogger.com,1999:blog-2971055887038540171.post1022970517136960707..comments2023-10-31T11:16:43.862+02:00Comments on Seven Films: Blue ValentineSeven Filmshttp://www.blogger.com/profile/11190639486387862467noreply@blogger.comBlogger11125tag:blogger.com,1999:blog-2971055887038540171.post-88109849927654925172011-02-09T08:18:15.525+02:002011-02-09T08:18:15.525+02:00Αγόρι συναντάει κορίτσι όμορφο, έξυπνο, μορφωμένο,...Αγόρι συναντάει κορίτσι όμορφο, έξυπνο, μορφωμένο, από σπίτι, και γκαστρωμένο από μπρατσαρά γκόμενο. Κάποια χρόνια μετά θα χωρίσουν φυσικά. Από μια άποψη στην ανάποδη πλευρά των 127 Ωρών (2010) αυτή τη βδομάδα στις αθηναϊκές αίθουσες και τη προηγούμενη στις οσκαρικές λίστες, το Blue Valentine (2010) είναι άσκηση στο μη ευτυχισμένο τέλος, από ένα σκηνοθέτη που ακόμα αγωνιά να ακουστεί η δημιουργική φωνή του. Έχοντας κυριολεκτικά μελετήσει τη κινηματογραφική παραγωγή και έχοντας περιμένει μια δεκαετία τον πλανήτη να προλάβει την αβαντγκάρντ οπτική του, ο Derek Cianfrance παρουσίασε πέρσι στο Sundance ένα πολύ σύγχρονο ρομαντικό δράμα που παρολαυτά χρειάστηκε ένα χρόνο αυξανόμενης καταξίωσης και αρκετά επικοινωνιακά τρικ ελλείψει φράγκων από τους Weinsteins, για να.. μείνει έξω από την οσκαρική δεκάδα. Με το μινιμαλισμό και τη τερατώδη προσοχή στις λεπτομέρειες του Haneke, ο Cianfrance εξέτασε κάποιες ώρες στην αρχή και το τέλος της σχέσης ενός ζευγαριού, καταφέρνοντας να.. εξοργίσει αρκετούς κριτικούς, οι γαλάζιες κουκκίδες του Valentine, κάτι σιγομουρμουρίσματα εδώ, κάτι ενδυματολογικές επιλογές εκεί, τα παραπέρα από κουρασμένες σχηματικές τοιχογραφίες στιλ Revolutionary Road (2008) δεν προσφέρονται για ανάπτυξη αεροθεωριών χωρίς συγκεκριμένη κατάληξη ούτε έχουν χιλιοαναλυμένη ιστορικοκοινωνικοπολιτική τέτοια, η αφήγηση βασίζεται σε όσα πραγματικά αισθάνεσαι και συναισθάνεσαι, και ο σκηνοθέτης την υποβοηθά έχοντας δουλέψει τα χωροχρονικά πηγαινέλα του με τον αέρα του Ozon αν όχι κάπως του Nolan, συνήθως ανεπαίσθητα όσο και η αλλαγή στο βλέμμα της Michelle Williams όταν συνειδητοποιεί το τέλος του γάμου της μέσα από την ανακάλυψη του χαμένου οικογενειακού σκύλου, κάποιες φορές επιδεικτικά όσο ο.. κρύος ώμος που τρώει ο Ryan Gosling όταν προσπαθεί να ζεστάνει εκεί χαμηλά τη γυναίκα του στο ντους ιλαρού σεξοδωματίου. <br /><br />Παρότι δούλευε το project καμιά δεκαριά χρόνια, ο Cianfrance δεν είχε φανερά ιδέα πως να υλοποιήσει κάποιες αυθεντικά προσωπικές στιγμές μπροστά στον 16mm νοσταλγικό φακό του, εκεί τον βγάλανε παραπάνω από ασπροπρόσωπο οι πρωταγωνιστές του, όχι τυχαία βασιλιάδες του indie, που μελέταγαν επιπλέον και το σενάριο όσο περίπου διαρκεί και η σχέση τους στην οθόνη (5-6 χρόνια) και αυτοσχεδίασαν εκπληκτικά στο ρομαντζάρισμά τους. Όπως ταιριάζει στις διαφορές των δυο φύλων, το σενάριο σε αφήνει να γνωρίσεις τις προθέσεις του άντρα του ζευγαριού μέσα από τα λίγα λόγια του (που είναι και.. συμβόλαιο), και ξοδεύει τα flashback στις πράξεις και την ιστορία του έτερου ημίσεός του (που έχει τα ασυνεπή και μεγάλα λόγια πιο φυσικά και από τον κύκλο του), όμως αυτή η ισορροπημένη ανισορροπία αφήνει κάπως στη σκιά το μερίδιο ευθυνών που αναλογεί σε όσους πιστεύουν πως θα κρατήσουν μια γκόμενα πολύ πάνω από τη κλάση τους προσφέροντάς της απλά όσα τυχαίνει να χρειάζεται σε συγκεκριμένη χρονική στιγμή και σε συγκεκριμένες συνθήκες. Κάτω από τη πίεση μιας ελάχιστης εμπορικότητας και ευνοϊκής αντιμετώπισης ο Cianfrance κλείνει αλαφρά χιπστερικά και ανοιχτά το φιλμ του, και η παραγωγή πνίγεται από υπερβολική ευφυία και ταλέντο το ίδιο δυσδιάκριτα σε κάποια σημεία (στο χωρίς ειρωνεία στιλιζάρισμα μελαγχολικών στιγμών πιο.. ευδιάκριτα), σίγουρα όμως η ώρα όλων τους ήρθε, και πάλι καλά που δε παρήλθε και πολύ δηλαδή.<br />www.mftm.blogspot.comSeven Filmshttps://www.blogger.com/profile/11190639486387862467noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-2971055887038540171.post-12347025353300001832011-02-04T22:27:23.144+02:002011-02-04T22:27:23.144+02:00She sends me blue valentines
All the way from Phi...She sends me blue valentines <br />All the way from Philadelphia<br />To mark the anniversary<br />Of someone that I used to be<br /><br />Blue Valentines,<br />Tom Waits.<br /><br /><br />Το Blue Valentine δεν περιγράφει το τέλος μιας σχέσης. Περιγράφει το τέλος ενός γάμου. Κακώς οι κριτικές που διαβάζω συγχέουν το πρώτο με το δεύτερο: στην πρώτη περίπτωση, είσαι σύντροφος στα μάτια του ανθρώπου που έχεις απέναντι σου. Στη δεύτερη, είστε σύντροφοι στα μάτια της Κοινωνίας. Υπάρχετε δηλαδή ως σύντροφοι μέσα από την έγκριση της. Βάρος μεγάλο. Εξ’ ου και η λέξη «σύζυγος»: αυτός που μοιράζεται το «ζυγό», το φορτίο.<br /><br />Ο Ντιν και η Σίντι γνωρίστηκαν πριν από έξι χρόνια. Ο Ντιν ήταν γοητευτικός. Και η Σίντι είχε ανάγκη να αγαπηθεί από έναν άντρα τρυφερό, όπως αυτός. Με ένα περίτεχνο αφηγηματικό μπρος-πίσω, βλέπουμε την αρχή και το τέλος της ένωσης τους. Σε έναν γάμο διαλυμένο, με δυο ανθρώπους παραιτημένους από τη ζωή, από την όποια ευτυχία – και ο έρωτας βέβαια είναι από καιρό απών: από την εποχή δηλαδή που πετάχτηκε στα σκουπίδια, και κατάντησε μασκαρεμένη κτητικότητα.<br /><br />Ο Ντιν δεν άλλαξε καθόλου – αυτή και η αμαρτία του. Η Σίντι άλλαξε πολύ – αυτή, η δικιά της. Από πίσω, ένα «επιτελείο» παιδιών, γονέων, πρώην συντρόφων, «φίλων» και «συναδέλφων» που υπενθυμίζουν σε αυτούς, αλλά και σ’ εμάς, ότι οι σχέσεις κρίνονται κατ’ ιδίαν, και οι γάμοι δημοσίως.<br /><br />Το γεγονός ότι ο Σιανφράνς κατορθώνει να αρθρώσει όλα αυτά, και ακόμη περισσότερα, δίχως να καταφύγει σε μελοδραματικά κολπάκια αλλά και να διατηρήσει την εύθραυστη ανθρωπιά του δίχως να απομακρυνθεί από το παράλογο της συνθήκης που φιλμογραφεί, ενδέχεται να ξύσει παλιές πληγές σε πολλούς – ή να δημιουργήσει καινούργιες. Και μέσα σε όλα αυτά, οι Ράιαν Γκόσλινγκ και Μισέλ Γουίλιαμς (που, μέσα από τα βλέμματα τους και μόνο, μοιάζουν 20 χρόνια γερασμένοι στις «έγγαμες» σκηνές τους) ενώνονται και χωρίζουν με μια σπαρακτική ειλικρίνεια.<br /><br />This is the way Love Ends. Not with a bang but A Whimper. <br /><br />ΑΚΗΣ ΚΑΠΡΑΝΟΣ BROKEN ROAD<br />http://akiskapranos.blogspot.comSeven Filmshttps://www.blogger.com/profile/11190639486387862467noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-2971055887038540171.post-72903927092156941862011-02-04T22:07:53.017+02:002011-02-04T22:07:53.017+02:00Η βαθμιαία φθορά στη σχέση ενός ζευγαριού, μέσα απ...Η βαθμιαία φθορά στη σχέση ενός ζευγαριού, μέσα από τρεις σημαντικές στιγμές της εξάχρονης συμβίωσής του, σε μια δοσμένη με λεπτομέρεια, οξυδέρκεια και ρεαλισμό και με έξοχες ερμηνείες ταινία. <br /><br />Οι συζυγικές σχέσεις, από το ξεκίνημα ώς τη σταδιακή φθορά τους, είναι στο επίκεντρο της θαυμάσιας αυτής μελαγχολικής ταινίας. Πρωταγωνιστές ένα συνηθισμένο ζευγάρι εργατικής τάξης: ο μπογιατζής Ντιν και η νοσοκόμα Σίντι. Η ταινία αρχίζει στο παρόν, με το ζευγάρι να έχει κλείσει έξι χρόνια γάμου κι ενώ η σχέση τους έχει ήδη φθαρεί. <br /><br />Οι πρώτες σκηνές, με την αναζήτηση του εξαφανισμένου, και στη συνέχεια το θάψιμο του νεκρού σκυλιού του τετράχρονου κοριτσιού τους και την ιδιαίτερη συμπεριφορά του καθενός από τους δυο μάς αποκαλύπτουν την ήδη προβληματική σχέση τους και καθορίζουν την πορεία, αλλά και το μέλλον τους. <br /><br />Σε μια σειρά φλας-μπακ χωρίς χρονολογική σειρά, που τα αναμιγνύει κάθε τόσο με το παρόν, ο σκηνοθέτης και σεναριογράφος, από τις αποκαλύψεις του Φεστιβάλ του Σάντανς, Ντέρεκ Σιανφράνς, παρακολουθεί το ζευγάρι μέσα από σκηνές επιλεγμένες για να φωτίσουν τις αλλαγές στη συμπεριφορά τους, από την αρχική ειδυλλιακή, όλο ενέργεια και αληθινό πάθος σχέση τους ώς τη σταδιακή, αναπόφευκτη διάλυσή της. <br /><br />Μια χαμηλών τόνων, μελαγχολική στην πραγματικότητα ταινία, με έξοχες ερμηνείες από τους δυο πρωταγωνιστές: τον Ράιαν Γκόσλινγκ, που τονίζει ιδιαίτερα το ρομαντισμό, την ενέργεια και τον αυθορμητισμό του Ντιν και τη Μισέλ Γουίλιαμς (υποψήφια για Οσκαρ α' γυναικείου ρόλου), που υποβάλλει με ελεγχόμενη λεπτότητα όχι μόνο τις μικρές, διαρκώς αναπτυσσόμενες, διαφορές ανάμεσά τους, αλλά και την κουραστική καθημερινότητα της μητέρας και συζύγου με τις πολλές, συχνά αξεπέραστες ευθύνες. Συνολικά, μια ταινία δείγμα του πολύ καλού ανεξάρτητου κινηματογράφου που διαρκώς συρρικνώνεται. <br /><br />ΝΙΝΟΣ ΦΕΝΕΚ ΜΙΚΕΛΙΔΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑSeven Filmshttps://www.blogger.com/profile/11190639486387862467noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-2971055887038540171.post-80912072642569636482011-02-03T00:26:39.565+02:002011-02-03T00:26:39.565+02:00ΑΦΟΠΛΙΣΤΙΚΑ ΕΙΛΙΚΡΙΝΕΣ ΚΑΙ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟ ΔΡΑΜΑ ΣΤΟΥΣ Χ...ΑΦΟΠΛΙΣΤΙΚΑ ΕΙΛΙΚΡΙΝΕΣ ΚΑΙ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟ ΔΡΑΜΑ ΣΤΟΥΣ ΧΑΜΗΛΟΤΟΝΟΥΣ ΡΥΘΜΟΥΣ ΤΟΥ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΥ ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΟΥ ΣΙΝΕΜΑ. ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ ΣΑΟΥΝΤΡΑΚ ΚΙ ΕΡΜΗΝΕΥΤΙΚΟ ΡΕΣΙΤΑΛ ΑΠΟ ΤΟΝ ΡΑΙΑΝ ΓΚΟΣΛΙΝΓΚ ΚΑΙ ΤΗΝ ΥΠΟΨΗΦΙΑ ΓΙΑ ΟΣΚΑΡ ΜΙΣΕΛ ΓΟΥΙΛΙΑΜΣ. <br /><br />ΧΡΗΣΤΟΣ ΜΗΤΣΗΣ ΑΘΗΝΟΡΑΜΑSeven Filmshttps://www.blogger.com/profile/11190639486387862467noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-2971055887038540171.post-27955447562267427142011-02-03T00:22:46.765+02:002011-02-03T00:22:46.765+02:00αρχή και το τέλος μιας σχέσης, οι ρομαντικές φαντα...αρχή και το τέλος μιας σχέσης, οι ρομαντικές φαντασιώσεις και η σκληρή πραγματικότητα της συμβίωσης, της κοινής ζωής, της οικογένειας, αποτελούν τους δύο πόλους αυτής της συναισθηματικά φορτισμένης και σκηνοθετικά τεταμένης ταινίας, που παρακολουθεί τον έρωτα των δύο ηρώων της παράλληλα στην ενθουσιώδη αρχή και το άδοξο τέλος του. Με την κάμερα να βρίσκεται σε απόσταση αναπνοής από τα πρόσωπα και την ιστορία να ταλαντεύεται ανάμεσα στη μεθυστική ευτυχία και την τσιμεντένια απογοήτευση, το Blue Valentine θα μπορούσε να είναι το απόλυτο πορτρέτο του «τέλους μιας σχέσης». Μόνο που παρά τις σπαρακτικά αληθινές ερμηνείες των δύο πρωταγωνιστών, το φιλμ μοιάζει να «σκέφτεται» περισσότερο απ’ ό,τι «νιώθει». Ο Ντέρεκ Τσιανφράνς προετοίμαζε την ταινία του έντεκα ολόκληρα χρόνια και ο χρόνος που πέρασε μαζί της βαραίνει τη ματιά του. Το στιλ αποκτά μεγαλύτερη σημασία από την ιστορία, οι χαρακτήρες σχεδόν χάνουν τη σαρκική υπόστασή τους. Το αποτέλεσμα, αισθητικά άψογο, κινηματογραφικά και ερμηνευτικά εντυπωσιακό, δεν «πονά» όσο θα ήθελες και κάτι τέτοιο σε μια ταινία σαν αυτή δεν μπορεί παρά να είναι μειονέκτημα...<br /><br />ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΡΑΣΣΑΚΟΠΟΥΛΟΣ <br />ATHENS VOICESeven Filmshttps://www.blogger.com/profile/11190639486387862467noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-2971055887038540171.post-50752500007220884292011-02-03T00:20:35.628+02:002011-02-03T00:20:35.628+02:00Χωρίς να έχει συμβεί κάτι κινηματογραφικά/συμβατικ...Χωρίς να έχει συμβεί κάτι κινηματογραφικά/συμβατικά κακό, όπως μια ασθένεια ή ένα ατύχημα, ο έρωτάς τους βρίσκεται στο ναδίρ, αλλά ο Ντιν δεν θέλει να το παραδεχτεί. Μια νύχτα σε ένα δωμάτιο ξενοδοχείου είναι μια βασανιστική εμπειρία για τους δυο τους, καθώς ο Ντιν επιθυμεί να ανανεώσει τους όρκους αναμασώντας τη σχέση τους, κολλημένος στην ιδέα της αιώνιας συμβίωσης, ενώ η Σίντι έχει πετάξει, χωρίς ωστόσο να νιώθει καλά με τον εαυτό της ή να έχει βρει τον αντικαταστάτη του. Η ταινία μιλάει για το αδιευκρίνιστο κενό μιας σχέσης και ο σεναριογράφος και σκηνοθέτης Ντέρεκ Σιανφράνς ξετυλίγει το κουβάρι μιας μικρής κοινής ζωής με μερικά λαμπερά περιστατικά του ζευγαριού, που πιστοποιούν και μας αποκαλύπτουν την κεραυνοβόλο τους ένωση - είναι μερικές στιγμές που δεν ξέρεις γιατί έλκεσαι και επιλέγεις το ταίρι σου, κάτι δύσκολο να αποτυπωθεί στην έκφραση των ηθοποιών και φυσικά στο πανί.<br /><br />Η Μισέλ Γουίλιαμς και ο Ράιαν Γκόσλινγκ είναι παρόντες και ζωντανοί στην αρχή της γνωριμίας και παρά τη δύσκολη ψυχική και σωματική μεταμόρφωση από τα 24 στα 30 τους χρόνια, η απόγνωσή τους μοιάζει με τικ μιζέριας και μακρόσυρτο αδιέξοδο. Κλασικό δείγμα αναζήτησης του ανεξάρτητου αμερικανικού κινηματογράφου κατά τα πρότυπα του Sundance, με «μικρό» σενάριο και γυμνές ερμηνείες, που ωστόσο στηρίζεται σε ένα κασαβετικό αντι-μελό για να μπαλώσει την γκρίζα ζώνη και το μεγάλο ερωτηματικό: γιατί η Σίντι συναινεί σε κάτι που ξεκάθαρα έχει τελειώσει γι' αυτήν, αντί να καλύψει την απόσταση με σύνεση, καθώς υπάρχει και ένα παιδί στη μέση;<br /><br />ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ LIFOSeven Filmshttps://www.blogger.com/profile/11190639486387862467noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-2971055887038540171.post-24117592391525932272011-02-02T23:28:07.678+02:002011-02-02T23:28:07.678+02:00Μία από τις ταινίες που μας είχε κάνει αίσθηση στο...Μία από τις ταινίες που μας είχε κάνει αίσθηση στο περασμένο Φεστιβάλ των Καννών, ήταν το ανεξάρτητο Blue Valentine, ένα φιλμ για τους χαμένους έρωτες, την χωρίς εκπτώσεις αγάπη και την επιθυμία για ένα νέο ξεκίνημα.Το χαρισματικό πρωταγωνιστικό δίδυμο των Ryan Gosling και Michelle Williams (στην πρώτη της εμφάνιση μετά τον θάνατο του Heath Ledger), σε ρόλους που ταιριάζουν και στους δύο νέους ηθοποιούς, κερδίζει τις εντυπώσεις από τα πρώτα κιόλας λεπτά, κάνοντας τους θεατές να συμπάσχουν μαζί του. <br /><br />Κάτω από την προστασία μιας μεγάλης κινηματογραφικής εταιρείας και με την επιτακτική ανάγκη του να «βγάλουμε χρήματα», ίσως το Blue Valentine να ήταν άλλο ένα επιφανειακό ρομαντικό μελόδραμα, με τα συνήθη διδάγματα περί σχέσεων. Με την σκηνοθετική καθοδήγηση όμως του Derek Cianfrance, έχουμε τη ρεαλιστική απεικόνιση -και στις ερωτικές σκηνές- μιας σχέσης που ξεκινά με αρκετά καλές προϋποθέσεις, αλλά με την πάροδο του χρόνου και τις δυσκολίες της καθημερινότητας, οδηγείται σε τέλµα. Η αλήθεια είναι πως το σενάριο δεν παρουσιάζει κάτι το ιδιαίτερο που δεν έχουμε ξαναδεί, ούτε ο Cianfrance αφήνει το προσωπικό του στίγμα. Άλλωστε η κοινή πρακτική των φλας μπακ χρησιμοποιείται και εδώ προκειμένου να μάθουμε πως γνωρίστηκε το ζευγάρι. Ωστόσο η ειλικρινής όσο και ορισμένες φορές ποιητική ματιά του σκηνοθέτη πάνω στο θέμα των σχέσεων, δημιουργεί ένα ξεχωριστικό φιλμ που δεν το ξεχνάς εύκολα. Στα θετικά και η μουσική των Grizzly Bear<br />ΝΙΚΗ ΚΕΦΑΛΑ www.cine.grSeven Filmshttps://www.blogger.com/profile/11190639486387862467noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-2971055887038540171.post-37017017996102713932011-02-02T23:23:25.903+02:002011-02-02T23:23:25.903+02:00Το Blue Valentine του Derek Cianfrance είναι μια δ...Το Blue Valentine του Derek Cianfrance είναι μια δυνατή ταινία, αποφασισμένη να στοιχειώσει πολλούς από εσάς και να δημιουργήσει πόλωση και έντονες συζητήσεις.<br />Μιλάει για ένα ζευγάρι αλλά προσέξτε αγαπητοί αναγνώστες, δεν είναι ένα date movie.<br />Σε καμιά περίπτωση δε θα πρέπει να τη δείτε με το έτερον σας ήμισυ.<br />This is not a love story!<br />Το Blue Valentine είναι βέβαιο ότι θα καταστρέψει σχέσεις.<br />Θα μπορούσε να συγκριθεί με το περσινό (500) Days of Summer - που επίσης ενοχοποιούσε και απομυθοποιούσε κατά κάποιο τρόπο τον έρωτα και τις σχέσεις και το ‘για πάντα’ - αφού η αρχική σύσταση και βασική ιστορία της ταινίας είναι περίπου η ίδια.<br />Η διαφορά τους είναι ότι στο τέλος το Blue Valentine φέρνει εις πέρας την αποστολή του ενώ το άλλο κατέληξε να γίνει μια classic ρομαντική κομεντί με ένα αγνό και καθαρό φινάλε όπου όλοι παίρνουν ο,τι τους αξίζει, έστω κι αν το δίδυμο μένει χώρια.<br />Αντίθετα, στο τέλος του Blue Valentine ...<br />Η ιστορία επικεντρώνεται στον Dean (Ryan Gosling) και τη Cindy (Michelle Williams), ένα παντρεμένο ζευγάρι που ζει στη Pennsylvania με τη μικρή τους κόρη (Faith Wladyka).<br />Ο Dean είναι ένας εργάτης που έχει παρατήσει το σχολείο και, αν και έχει αρκετά καλλιτεχνικά ταλέντα δε θέλει τίποτε άλλο από τη ζωή του εκτός από το να γίνει καλός πατέρας, σύζυγος και οικογενειάρχης.<br />Η Cindy από την άλλη είναι ένα κορίτσι με πολλές φιλοδοξίες.<br />Σπούδασε νοσηλευτική για χρόνια και τώρα είναι μια αφοσιωμένη νοσοκόμα που περιμένει την ευκαιρία της για μια επαγγελματική καριέρα.<br /> Η ταινία πηγαίνει μπρος και πίσω χρονικά, φτιάχνοντας ένα πορτρέτο του τι άνθρωποι ήταν πριν γνωριστούν, πως γνωρίστηκαν κι ερωτεύτηκαν και πως τελικά έφτασαν στα προβλήματα του γάμου.<br />Ενδιάμεσα στα flash back, το φιλμ μας δείχνει το ζευγάρι στο τώρα, να προσπαθεί να αναθερμάνει τη φλόγα προτού αυτή εξασθενίσει τελείως.<br />Τα γυρίσματα της ταινίας ήταν προγραμματισμένα να γίνουν την Άνοιξη του 2008 αλλά αναβλήθηκαν τότε λογω του θανάτου του Heath Ledger, πρώην φίλος της Michelle Williams και πατέρας της κόρης τους Matilda.<br />Οι παραγωγοί και ο σκηνοθέτης θα μπορούσαν να γυρίσουν τη ταινία με άλλη πρωταγωνίστρια αλλά από σεβασμό στο πρόσωπο της προτίμησαν να την περιμένουν.<br />Δεν έκαναν άσχημα καθώς η Michelle Williams κέρδισε υποψηφιότητα Χρυσής Σφαίρας όπως άλλωστε και ο Ryan Gosling.<br />Στην Αμερική έκανε πρεμιέρα σε λίγες αίθουσες λίγο πριν τη Πρωτοχρονιά ενώ στην Ελλάδα η Seven Films θα το φέρει στις 3 Φεβρουαρίου.<br /><br />www.filmboy.grSeven Filmshttps://www.blogger.com/profile/11190639486387862467noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-2971055887038540171.post-83183422242998301002011-02-02T23:20:46.287+02:002011-02-02T23:20:46.287+02:00Στο ύφος των ταινιών "Μυστικά της κρεβατοκάμα...Στο ύφος των ταινιών "Μυστικά της κρεβατοκάμαρας" και "Κρυφές επιθυμίες" οι παραγωγοί και ο πρωταγωνιστής του υποψήφιου για Όσκαρ «Half Nelson», Ryan Gosling συνεργάζονται για ακόμη μια φορά στο "Blue Valentine", σε μια ιστορία που αγγίζει μια ευαίσθητη χορδή σε οποιονδήποτε έχει αγαπηθεί, έχει χάσει και έχει αγαπήσει. Συμπρωταγωνίστρια στην ταινία είναι η Michelle Williams.<br />Η ιστορία ενός ζευγαριού. Η σχέση του Dean (Ryan Gosling) και της Cindy (Michelle Williams) έχοντας αποκτήσει ένα κοριτσάκι δοκιμάζεται όταν ο πειρασμός εμφανίζεται με τη μορφή ενός χαμένου έρωτα. Η υπόσχεση μιας νέας αρχής είναι αρκετή για να καταλύσει το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον μιας οικογένειας ή τα λάθη που παρουσιάζονται είναι δυνατά να τα καταστρέψουν; <br />Όταν πρωτοείδα το poster της ταινίας πίστεψα πως θα δω μια ακόμη ταινία από αυτές τις ρομαντικές Αμερικάνικες σάχλες. Όχι, δεν πρόκειται για μία ρομαντική ιστορία με αίσιο τέλος. Ένα δράμα που διδάσκει για τις σχέσεις των ζευγαριών και τη συμβίωση που μπορούν να έχουν μεταξύ τους όταν πολλά λάθη παρουσιάζονται το ένα μετά το άλλο και ο χρόνοq δεν κυλά υπέρ τους. Ερμηνείες καταπληκτικές, κάτι που αναμένονταν για τον Ryan Gosling που έχει αποδείξει και στο παρελθόν ότι είναι καταπληκτικός ηθοποιός. Βαθμολογία: 4/5<br />To "Blue Valentine" προβλήθηκε στην μεγάλη οθόνη των Ηνωμένων Πολιτείων στις 31 Δεκεμβρίου του 2010. Στην Ελλάδα θα προβληθεί στις 3 Φεβρουαρίου 2011.<br /><br />www.movie-eaters.blogspot.comSeven Filmshttps://www.blogger.com/profile/11190639486387862467noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-2971055887038540171.post-37947227953223513382011-02-02T23:17:42.352+02:002011-02-02T23:17:42.352+02:00Ο Dean και η Cindy δεν είναι μεγάλοι σε ηλικία, ωσ...Ο Dean και η Cindy δεν είναι μεγάλοι σε ηλικία, ωστόσο, αν και μόλις τριαντάρηδες, δείχνουν ήδη γερασμένοι. Παραιτημένοι από τη σχέση τους, από την αγάπη τους, από τη ζωή. Εκείνη, γλυκιά και όμορφη μα πάντα ατημέλητη και κουρασμένη, δουλεύει σ' ένα νοσοκομείο χωρίς σημαντικές ιατρικές αρμοδιότητες. Εκείνος, κάποτε σίγουρα γοητευτικός, μα που έχει πλέον βαριεστημένα αφήσει τον εαυτό του να κατρακυλήσει, βγάζει τα προς το ζην μπογιατίζοντας σπίτια -η μόνη δουλειά που του επιτρέπει να πίνει μπύρες πριν καλά-καλά ξεκινήσει την εργάσιμη μέρα. Ζουν σ' ένα μοναχικό, μάλλον φτωχικό σπίτι έξω από τη Νέα Υόρκη, σαν ξένοι κάτω από την ίδια στέγη, μεγαλώνοντας την 5χρονη κόρη τους.<br /><br />Βυθισμένοι και απορροφημένοι καθώς είμαστε στη ρουτινιασμένη, αβάσταχτα μουντή και άδεια καθημερινότητά τους, μας ξενίζει η πρώτη κινηματογραφική βουτιά στο παρελθόν τους. Είναι μόλις λίγα χρόνια πριν, μα μοιάζει σαν να βλέπουμε το παρελθόν δυο ολότελα διαφορετικών ανθρώπων: ένα παρελθόν ζωγραφισμένο με απαλά, φωτεινά χρώματα που η γκρίζα καθημερινότητα δεν έχει ακόμα αγγίξει. Πρώτα συναντούμε εκείνον, απερίγραπτα όμορφο και ανέμελο, γεμάτο ζωντάνια και ελπίδες να ψάχνει για δουλειά. Κι ύστερα βλέπουμε εκείνη, ακόμα μαθήτρια, ανεπιτήδευτα όμορφη και γεμάτη σιγουριά για το μέλλον της, τις σπουδές της και την ιατρική. Και παρακολουθούμε, χαμογελώντας ασυναίσθητα, τη μοιραία διαδρομή του ενός προς τον άλλον, μια διαδρομή τόσο φυσική και ταιριαστή, που όλα τα εμπόδια που εμφανίζονται στην πορεία τους μοιάζουν μικρά μπροστά στην χημεία τους. Και παρασυρόμαστε μαζί τους, χαμογελώντας χαζά, παρακούγοντας τη φωνή της λογικής, κι αφηνόμαστε κι εμείς στη ρομαντική επιμονή του Dean, στο παιχνιδιάρικο φλερτ τους, στην μοιραία παράδοση της Cindy, στο ελπιδοφόρο ξεκίνημα της κοινής τους ζωής. Και καθώς ακούμε τον Dean να της τραγουδά στον έρημο δρόμο το (τόσο σπαρακτικά συμβολικό) "You always hurt the one you love", και την βλέπουμε να χορεύει άτσαλα στο τραγούδι του, την πατάμε κι εμείς σαν ερωτευμένοι πρωτάρηδες, σαν να μην ξέρουμε εξαρχής το τέλος της ιστορίας, σαν να μην έχουμε ήδη δει την κατάντια της σχέσης τους, σαν μην ήμασταν μάρτυρες της επίπονα γκρίζας κατάληξής της. <br /><br />Κι αυτό ακριβώς είναι που σε διαλύει στο «Blue Valentine»: Που δεν ξέρεις αν πονάς για την έλλειψη του έρωτα ή γιατί ξέρεις πως αυτός κάποτε υπήρξε. Γιατί δεν μπορείς να καταλάβεις αν η αγάπη τους ξεθύμανε πριν ακόμα ξεκινήσει ή αν πέθανε στην πορεία. Και γιατί συνειδητοποιείς ότι οι σχέσεις κάποτε τελειώνουν όχι γιατί κάποιος φταίει, αλλά γιατί έτσι είναι οι άνθρωποι. Κι ακούγοντας το "You and Me" των Penny and the Quarters που με τόσο ενθουσιασμό ο Dean βιάστηκε να βαφτίσει 'το τραγούδι τους', θυμάσαι όλα τα τραγούδια που ήταν κάποτε 'μας' και τώρα μαζεύουν σκόνη σε κάποιο συρτάρι των αναμνήσεων. Και καταλαβαίνεις ότι το «Blue Valentine» είναι αληθινό, όχι γιατί περιγράφει ωμά κι επίπονα το τέλος μιας σχέσης, αλλά γιατί χώρεσε μαζί και την αρχή της. <br />ΜΑΡΙΑΝΝΑ ΡΑΝΤΟΥ www.cinemanews.grSeven Filmshttps://www.blogger.com/profile/11190639486387862467noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-2971055887038540171.post-81025791702479041292011-02-02T22:43:32.904+02:002011-02-02T22:43:32.904+02:00Τι συμβαίνει όταν η καρδιά σου ανοίγεται σε κάποιο...Τι συμβαίνει όταν η καρδιά σου ανοίγεται σε κάποιον; Τι συμβαίνει κάθε φορά που βρίσκεις το "έτερον ήμισυ" και είσαι έτοιμος να του δοθείς / εμπιστευθείς αλλά γρήγορα - καθώς ο ένας "συντρίβεται" από τον άλλο - αρχίζουν και βγαίνουν στην επιφάνεια τα κομμάτια του εαυτού μας, που μέσα από συγκρούσεις και εγωισμούς θα αρχίσουν να οδηγούν στο τέλος, την σχέση; <br /><br />Πάνω στο εφήμερο και στην ρευστότητα των όρκων και των στιγμών που πατήσαμε πάνω τους, όλοι μας - σαν κοινά ανθρώπινα όντα ενταγμένα στην προσωρινότητα των περιστάσεων - βασίζεται το σενάριο και η υλοποίηση του εξαιρετικά σκοτεινού αλλά και βαθιά ευαίσθητου και πανέμορφου φιλμ, για το οποίο ήδη η Μισέλ Γουίλιαμς ήταν υποψήφια στις Χρυσές Σφαίρες αλλά και στα Όσκαρ. <br /><br />Οι Γκόσλινγκ και Γουίλιαμς μας δίνουν το πορτρέτο της γέννησης αλλά και της διάλυσης ενός γάμου, μιας οικογενειας, με απαράμιλλη δύναμη και εσωτερική ένταση. Στο μυαλό μου καθώς έβλεπα το φιλμ, μου ερχόταν συνεχώς η ιδέα, πως ο δημιουργός του έχει επηρεαστεί από τον Κασσαβέτη (στην σκιαγράφηση χαρακτήρων), από τον φαινομενικά " διαφορετικό" Σκορτσέζε και συνολικά από το Αμερικάνικο after cinema της δεκαετίας του '70. <br /><br />Παράλληλο μοντάζ του φωτεινού παρελθόντος και του σκοτεινού παρόντος, με εναλλαγές των "ζεστών" χρωμάτων της φωτογραφίας στο πριν να δημιουργούν την αντίθεση με το μουντό, σκούρο γκρι / κρύο, μπλε χρώμα του σήμερα. Τέλος, άξια αναφοράς η όμορφη, έντονα αμερικάνικη μουσική με τονισμένες τις γλυκόπικρες πινελιές που αφήνουν οι νότες, συνθέτουν συμπληρωματικά το ανοδικό και καθοδικό ταξίδι του κεντρικού ζευγαριού. Ο ρεαλισμός, απέναντι στα όνειρα; μάλλον όχι!<br /><br />Όνειρα υποσχέσεις και όνειρα μέσα στα όνειρα!<br /><br />ΓΙΑΝΝΗΣ ΡΑΟΥΖΑΙΟΣ www.myfilm.grSeven Filmshttps://www.blogger.com/profile/11190639486387862467noreply@blogger.com