tag:blogger.com,1999:blog-2971055887038540171.post3861286398879899368..comments2023-10-31T11:16:43.862+02:00Comments on Seven Films: SUBMARINOSeven Filmshttp://www.blogger.com/profile/11190639486387862467noreply@blogger.comBlogger15125tag:blogger.com,1999:blog-2971055887038540171.post-9109204148571542322011-01-15T11:32:11.059+02:002011-01-15T11:32:11.059+02:00Η ιστορία δύο αδερφών, ο ένας πρώην κατάδικος και ...Η ιστορία δύο αδερφών, ο ένας πρώην κατάδικος και ο άλλος μοναχικός πατέρας αλλά ναρκομανής συναντιούνται μετά από καιρό στην κηδεία της μητέρας τους. Ένα δραματικό γεγονός από το παρελθον σημαδεύει τις ζωές τους.<br /><br /><br />Σε γνωστά μονοπάτια προσπαθεί να επιστρέψει ο Τόμας Βίντερμπεργκ, με την οικογένεια βασικό πυρήνα και έννοια στην εξέλιξη και στην δομή της ιστορίας του. Στην συγκεκριμένη περίπτωση έχουμε να κάνουμε με δύο παράλληλες ιστορίες δύο ανθρώπων με έναν στενό συγγενικό δεσμό. Οι δύο ιστορίες έχουν τα δικά τους δραματικά χαρακτηριστικά αλλά την ίδια αφετηρία και σχεδόν παρόμοια κατάληξη. Το δράμα που αφηγήται ο Βίντερμπεργκ είναι περισσότερο ψυχολογικό παρά κοινωνικό στην προκειμένη περίπτωση. Ένα γεγονός με δραματική κατάληξη και μια μητέρα με αντικοινωνική συμπεριφορά (αλκοολική, νευρωτική) διαμορφώνει την τύχη και την συμπεριφορά δύο ανθρώπων και κατ΄επέκταση τις επιλογές ζωής που θα κάνουν μεγαλώνοντας. Η τύχη δεν φέρεται διαφορετικά και στους υπόλοιπους ανθρώπους με τους οποιους συναναστρέφονται οι δύο αδελφοί. Οι αδυναμίες, οι λάθος επιλογές, η ψυχοσύνθεση, η ένταξη ή μη στο κοινωνικό σύνολο σημαδεύουν τις ζωές των χαρακτήρων του Submarino, που βλέπουν την ζωή τους να βυθίζεται σε ένα τέλμα. <br /><br /><br />Ενδιαφέρουσα διαφοροποίηση ανάμεσα στους δύο βασικούς χαρακτήρες πως ένας βρίσκεται μονίμως στο περιθώριο, σε μια συνθήκη άμυνας που εκδηλώνεται με νευρικότητα και αλκοολισμό. Ο δεύτερος αν και μόναχικός πατέρας στρέφει την εκτόνωση της αδυναμίας του στα ναρκωτικά. Στην προσπάθεια του να καθαρίσει από το πικρό παρελθόν και προς όφελος του γιου του θα επενδύσει σε μια κίνηση απελπισίας. <br /><br /><br />Σε όλη τη διάρκεια της πλοκής νιώθεις πως ο σκηνοθέτης κοιτάζει ψυχρά, παθητικά, σχεδόν ειρωνικά τους δύο ήρωες του. Μα αυτό είναι λάθος αφού στο τέλος ξεδιπλώνει όλη την ευαισθησία που νιώθει για αυτούς. Δεν μπορεί να τους γλυτώσει από τα λάθη τους, δεν μπορεί να τους απαλλάξει από το πικρό κοινό παρελθόν τους. Μπορεί όμως να τους δώσει μια ευκαιρία να φτάσουν στην εσωτερική κάθαρση, να κάνουν τον απολογισμό και να τραβήξουν τη γραμμή του τέλους (όπως μπορεί να έρθει ένα τέλος για κάθε ιστορία). Πάντως σε κάθε περίπτωση επισημαίνει πως δεν υπάρχει κισμέτ, άρα και παθητικότητα. Τα γεγονότα, οι συνθήκες, τα ερεθίσματα, τα βιώματα χαρακτηρίζουν τους ανθρώπους. Για αυτό άλλωστε εδώ μιλάμε και για ένα υπόγειο ψυχολογικό δράμα. <br /><br />ΓΙΑΝΝΗΣ ΓΚΡΟΣ www.958.blogspot.comSeven Filmshttps://www.blogger.com/profile/11190639486387862467noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-2971055887038540171.post-68602338763954893312011-01-14T22:21:00.081+02:002011-01-14T22:21:00.081+02:00Το Submarino είναι μια σκληρή ταινία.
Ένα κοινωνι...Το Submarino είναι μια σκληρή ταινία.<br /><br />Ένα κοινωνικό δράμα για την σχέση δυο αδελφών που έχουν περάσει δύσκολα παιδικά χρόνια, κακοποιημένα και μεγαλωμένα σε άθλιες συνθήκες από την αλκοολική μητέρα τους.<br /><br />Ο Δανός σκηνοθέτης Τόμας Βίντεμπεργκ ερευνά σε βάθος τις αιτίες και τα αποτελέσματα στην ψυχολογία αυτών των παιδιών και θέτει συνεχώς ερωτήματα σε εμάς αλλά και στον εαυτό του κρατώντας ένα μικρό αισιόδοξο μήνυμα στο τέλος μέσα σε όλο αυτό τον ορυμαγδό.<br />Τα δυο αδέλφια σε όλη την ταινία προσπαθούν να επικοινωνήσουν μεταξύ τους και με τους γύρω τους. Προσπαθούν να αγαπήσουν και να βρουν κάτι το ιδεώδες για να τους παρηγορήσει μέσα στην ζοφερότητα και την εξαθλίωση που ζουν. Αυτό το ιδεώδες είναι το παιδί - η ίδια η ζωή δηλαδή.<br /><br />Η ταινία ξεκινάει δείχνοντας τους δυο τους να βαπτίζουν τον μικρό νεογέννητο αδελφό τους. Είναι και από τις λίγες φορές που βλέπουμε χαμογελαστά τα πρόσωπά τους. Ο μικρός αδελφός πεθαίνει και μαζί και οι ζωές τους. Ο ένας εθίζεται στο αλκοόλ ο άλλος στα ναρκωτικά. Αυτό που θα τους ενώσει πάλι και θα τους δώσει ελπίδα είναι πάλι ένα παιδί.(ο μικρός γιος του ενός)Αδυνατούν όμως να ανταπεξέλθουν. Οι ήρωες είναι σιωπηλοί, έχουν συνειδητοποιήσει το αδιέξοδο της ζωής τους και απλά περιμένουν καρτερικά την λύτρωση.<br /><br />Η σκηνοθεσία του Βίντεμπεργκ απλή και ουσιαστική χωρίς εντυπωσιασμούς και περιττά τεχνάσματα. Καταγράφει τον ψυχισμό των ηρώων αδιάλειπτα και εμμένει στα πρόσωπά τους σε στιγμές σιωπής δίνοντας στον θεατή να κατανοήσει μόνος του την κατάστασή τους. <br /><br />Στα συν: Οι πολύ καλές ερμηνείες όλων των ηθοποιών που δίνουν έναν επιπλέον τόνο αληθοφάνειας και δραματικότητας.<br /><br />Το Submarino είναι σαν ένα ηφαίστειο μέσα στον παράδεισο. Δίνει ελπίδα σε κάτι ανέφικτο. <br />Ο Βίντεμπεργκ αγγίζει το λεπτό υπόστρωμα της ψυχής μας μιλώντας για σχέσεις και πράξεις που οδηγούν σε αναπόφευκτες τραγωδίες. Όμως καμιά φορά οι τραγωδίες φθάνουν στο αποκορύφωμα ταιριάζοντας με κοφτές στιγμές ελπίδας που απαλύνουν τον πόνο μας ή μάλλον τον κάνουν να δείχνει πιο υποφερτός<br />ΑΡΗΣ ΛΕΧΟΥΡΙΤΗΣ www.myfilm.grSeven Filmshttps://www.blogger.com/profile/11190639486387862467noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-2971055887038540171.post-77427794805691021202011-01-14T22:19:06.442+02:002011-01-14T22:19:06.442+02:00Ακόμα δυο αδέρφια αυτοκαταστρέφονται ενήλικα, επει...Ακόμα δυο αδέρφια αυτοκαταστρέφονται ενήλικα, επειδή τα μεγάλωσε αλκοολική μάνα. Σε τι κόσμο θα φέρουμε τα παιδιά μας, Νίκο Φώσκολε? <br /><br />www.mftm.blogspot.comSeven Filmshttps://www.blogger.com/profile/11190639486387862467noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-2971055887038540171.post-41910722705886500332011-01-14T22:17:46.125+02:002011-01-14T22:17:46.125+02:00Ο Nick κι ο μικρότερος αδερφός του, πριν καλά καλά...Ο Nick κι ο μικρότερος αδερφός του, πριν καλά καλά τελειώσουν το δημοτικό σχολείο, είχαν ήδη σκληραγωγηθεί από τη φτώχεια, την κακομεταχείριση και το αλκοόλ. Όμως τα δύο αδέλφια βρίσκουν τη χαρά στο πρόσωπο του νεογέννητου αδερφού τους, τη φροντίδα του οποίου έχουν αναλάβει υποκαθιστώντας επάξια την αδιάφορη και αλκοολική μητέρα τους. Αρκετά χρόνια αργότερα ο τριαντάχρονος πλέον Nick, μένει μόνος σ' ένα ζοφερό σπίτι σε κατάσταση εξαθλίωσης. Είναι ανίκανος να ελέγξει το θυμό του, και η ανικανότητα να έρθει κοντά στον αδερφό του, τον θυμώνει ακόμη περισσότερο. Η σχέση του με τη γειτόνισσα Sofie, μένει επιφανειακή καθώς αδυνατεί να δεθεί μαζί της. Για εκείνη, το μόνο που θα την κάνει ευτυχισμένη είναι να αποκτήσει και πάλι την κηδεμονία του γιου της. Για τον αδελφό του Nick, τίποτα δεν έχει μεγαλύτερη σημασία από τον εξάχρονο γιο του, Martin. Η εξάρτηση του όμως από τα ναρκωτικά, δεν τον αφήνει να είναι ένας υπεύθυνος γονιός. Αν και κινδυνεύει να χάσει την κηδεμονία, αγοράζει τη δόση του πριν καν φροντίσει για το φαγητό του παιδιού του...<br />ΘΑΝΑΣΗΣ ΓΕΝΤΙΜΗΣ www.cinemanews.grSeven Filmshttps://www.blogger.com/profile/11190639486387862467noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-2971055887038540171.post-44251856539747919232011-01-14T22:15:39.726+02:002011-01-14T22:15:39.726+02:00Μια αλκοολική μάνα, που κατουριέται λιπόθυμη στα π...Μια αλκοολική μάνα, που κατουριέται λιπόθυμη στα πατώματα, ένα βρέφος που πεθαίνει στον ύπνο του, δύο αδέλφια που καταλήγουν ο ένας αλκοολικός και ο άλλος ναρκομανής, μια πόρνη, ένας υπέρβαρος ψυχοπαθής, κι ένα παιδί. Σίγουρα όχι η ιδανική συνταγή για να περάσετε ευχάριστα το βράδυ σας, το «Submarino» δηλαδή «Υποβρύχιο» που βασίζεται σε ένα μυθιστόρημα του Δανού Συγγραφέα Γιόνας Τ. Μπένγκτον σηματοδοτεί την επιστροφή του πάλαι ποτέ παιδιού θαύματος του «Δόγματος» Τόμας Βίντερμπεργκ στο οικογενειακό, απογυμνωμένο δράμα και τον βρίσκει σοφότερο από ποτέ. <br /><br /><br /><br />Έχοντας βουτήξει ο Βίντερμπεργκ τόσο στα ψυχρά νερά του πλέον εκβιαστικού αισθητικά ρεαλισμού («Oικογενειακή Γιορτή») όσο και στην ονειροφαντασία του αισθητικά υπερβατικού φορμαλισμού («Όλα για την αγάπη»), κατορθώνει εδώ να συνδυάσει τα μαθήματα ζωής του, αναπτύσσοντας μια χρωματική παλέτα ψυχρής, σχεδόν καθαγιασμένης θερμότητας, που χωρίς να εξωραΐζει στο ελάχιστο την τραγικότητα των όσων συμβαίνουν στην ταινία του, ακτινοβολεί συνεχώς, το περιθώριο ελπίδας για τους ήρωες του, να ανασηκώσουν το υποβρύχιο κεφάλι τους στη ν επιφάνεια του νερού . Δύο αδέλφια, που παλεύουν να ξεπεράσουν την «φορεμένη» αίσθηση ευθύνης, από ένα παρελθόν στο οποίο αντικειμενικά και δεδομένων των συνθηκών, έκαναν ότι καλύτερο μπορούσαν. <br /><br />Κι ο Βίντερμπεργκ, βουτάει στις παράλληλες ιστορίες τους, με εξαιρετική αφηγηματική οικονομία, και μετρημένη σωστά γι αυτό και λειτουργική ευρηματικότητα, που δίνει στο δράμα του ανάσα, ρυθμό και εν κατακλείδι, υπόκωφη, χωρίς πυροτεχνήματα, όπως δηλαδή συμβαίνει και στη ζωή, κάθαρση. Επιλογή στο επίσημο διαγωνιστικό τμήμα του περσινού φεστιβάλ Βερολίνου<br />ΤΑΣΟΣ ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΣ ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑSeven Filmshttps://www.blogger.com/profile/11190639486387862467noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-2971055887038540171.post-22692893929854881262011-01-14T22:15:36.047+02:002011-01-14T22:15:36.047+02:00Μια αλκοολική μάνα, που κατουριέται λιπόθυμη στα π...Μια αλκοολική μάνα, που κατουριέται λιπόθυμη στα πατώματα, ένα βρέφος που πεθαίνει στον ύπνο του, δύο αδέλφια που καταλήγουν ο ένας αλκοολικός και ο άλλος ναρκομανής, μια πόρνη, ένας υπέρβαρος ψυχοπαθής, κι ένα παιδί. Σίγουρα όχι η ιδανική συνταγή για να περάσετε ευχάριστα το βράδυ σας, το «Submarino» δηλαδή «Υποβρύχιο» που βασίζεται σε ένα μυθιστόρημα του Δανού Συγγραφέα Γιόνας Τ. Μπένγκτον σηματοδοτεί την επιστροφή του πάλαι ποτέ παιδιού θαύματος του «Δόγματος» Τόμας Βίντερμπεργκ στο οικογενειακό, απογυμνωμένο δράμα και τον βρίσκει σοφότερο από ποτέ. <br /><br /><br /><br />Έχοντας βουτήξει ο Βίντερμπεργκ τόσο στα ψυχρά νερά του πλέον εκβιαστικού αισθητικά ρεαλισμού («Oικογενειακή Γιορτή») όσο και στην ονειροφαντασία του αισθητικά υπερβατικού φορμαλισμού («Όλα για την αγάπη»), κατορθώνει εδώ να συνδυάσει τα μαθήματα ζωής του, αναπτύσσοντας μια χρωματική παλέτα ψυχρής, σχεδόν καθαγιασμένης θερμότητας, που χωρίς να εξωραΐζει στο ελάχιστο την τραγικότητα των όσων συμβαίνουν στην ταινία του, ακτινοβολεί συνεχώς, το περιθώριο ελπίδας για τους ήρωες του, να ανασηκώσουν το υποβρύχιο κεφάλι τους στη ν επιφάνεια του νερού . Δύο αδέλφια, που παλεύουν να ξεπεράσουν την «φορεμένη» αίσθηση ευθύνης, από ένα παρελθόν στο οποίο αντικειμενικά και δεδομένων των συνθηκών, έκαναν ότι καλύτερο μπορούσαν. <br /><br />Κι ο Βίντερμπεργκ, βουτάει στις παράλληλες ιστορίες τους, με εξαιρετική αφηγηματική οικονομία, και μετρημένη σωστά γι αυτό και λειτουργική ευρηματικότητα, που δίνει στο δράμα του ανάσα, ρυθμό και εν κατακλείδι, υπόκωφη, χωρίς πυροτεχνήματα, όπως δηλαδή συμβαίνει και στη ζωή, κάθαρση. Επιλογή στο επίσημο διαγωνιστικό τμήμα του περσινού φεστιβάλ Βερολίνου<br />ΤΑΣΟΣ ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΣ ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑSeven Filmshttps://www.blogger.com/profile/11190639486387862467noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-2971055887038540171.post-40955395422251672582011-01-14T22:07:24.469+02:002011-01-14T22:07:24.469+02:00Πριν από 13 χρόνια η «Οικογενειακή γιορτή» τον έκα...Πριν από 13 χρόνια η «Οικογενειακή γιορτή» τον έκανε διάσημο ως τον πρίγκιπα του δανέζικου κινηματογράφου. Σήμερα ο σκηνοθέτης Τόμας Βίντερμπεργκ, ο οποίος υπήρξε κάποτε προστατευόμενος του Λαρς φον Τρίερ και «συνυπεύθυνος» για το κινηματογραφικό κίνημα Dogma, επανέρχεται με μια «καταραμένη» οικογενειακή ιστορία, τοποθετημένη σε διαφορετικό πλαίσιο. <br /><br />Αν η «Οικογενειακή γιορτή» μιλούσε για τη σήψη στα σωθικά της δανέζικης μεγαλοαστικής τάξης, το «Submarino» έχει ως ήρωες ανθρώπους από τα πολύ χαμηλά στρώματα της δανέζικης κοινωνίας: έναν πρώην φυλακισμένο που προσπαθεί να ξαναβρεί τον ηρωινομανή αδελφό του ( Γιάκομπ Σέντεργκρεν, Πίτερ Πλάουγκμπουργκ , αντιστοίχως) με τον οποίο πέρασε εφιαλτικά παιδικά χρόνια. Στην αγκαλιά τους είχε πεθάνει το μικρότερο αδελφάκι τους, αφού η μητέρα τους ήταν διαρκώς απούσα και πιωμένη. <br /><br />Οπως το «Βiutiful» του Ινιαρίτου, έτσι και αυτή η ταινία είναι βυθισμένη στην κατάθλιψη και στον πόνο. Ο Βίντερμπεργκ όμως αγαπά τα «καταραμένα» πρόσωπα της ταινίας και επιτυγχάνει να επικοινωνήσει με τον θεατή. Οι θαυμάσιες ερμηνείες (κυρίως του Σέντεργκρεν) βοηθούν. <br /><br />ΓΙΑΝΝΗΣ ΖΟΥΜΠΟΥΛΑΚΗΣ ΤΟ ΒΗΜΑSeven Filmshttps://www.blogger.com/profile/11190639486387862467noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-2971055887038540171.post-45367057631515298372011-01-14T22:05:29.273+02:002011-01-14T22:05:29.273+02:00Προβάλλεται ακόμη το «Submarino» (**) του Τόμας Βί...Προβάλλεται ακόμη το «Submarino» (**) του Τόμας Βίντερμπεργκ, με θέμα την προβληματική σχέση δύο αδελφών, που ξανασυναντιούνται μετά την αποφυλάκιση του ενός και ενώ ο άλλος έχει γίνει έμπορος ναρκωτικών.<br /> <br />ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΠΑΝΑΓΟΠΟΥΛΟΣ Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗSeven Filmshttps://www.blogger.com/profile/11190639486387862467noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-2971055887038540171.post-18531214367543914672011-01-14T22:03:58.305+02:002011-01-14T22:03:58.305+02:00Ο τριαντάχρονος Νικ μένει μόνος σ' ένα σκοτειν...Ο τριαντάχρονος Νικ μένει μόνος σ' ένα σκοτεινό σπίτι σε κατάσταση εξαθλίωσης. Είναι ανίκανος να ελέγξει τον θυμό του και η ανικανότητα να έρθει κοντά στον αδερφό του τον θυμώνει ακόμη περισσότερο. Η σχέση του με τη γειτόνισσα Σόφι μένει επιφανειακή, καθώς αδυνατεί να δεθεί μαζί της. Για εκείνη, το μόνο που θα την κάνει ευτυχισμένη είναι να αποκτήσει και πάλι την κηδεμονία του γιου της. Ο μόνος άνθρωπος με τον οποίο μπορεί να επικοινωνήσει εν μέρει είναι ο υπέρβαρος σεξομανής αδερφός της πρώην κοπέλας του Άνα, Ιβάν. Ωστόσο, αρνείται να δει την πραγματικότητα για την ψυχασθένεια του Ιβάν. Για τον αδελφό του Νικ, τίποτα δεν έχει μεγαλύτερη σημασία από τον εξάχρονο γιο του, Μάρτιν. Η εξάρτησή του, όμως, δεν τον αφήνει να είναι ένας υπεύθυνος γονιός.<br /><br />Στην αφίσα της ταινίας βλέπουμε δυο αγόρια να φροντίζουν τον μικρότερο αδελφό τους. Μια τραγική στιγμή, σε συνδυασμό με τη γονεϊκή αμέλεια, ήταν αρκετή να προκαλέσει ένα ανεξίτηλο τραύμα, που θα τους κυνηγάει για πάντα - ένα από εκείνα τα περιστατικά που επιδέχονται δύσκολα ακόμη και την τέλεια εξιλέωση και που οι αρχαίοι θα μετέτρεπαν σε τραγωδία. Γνωστός κι επίμονος εκσκαφέας συναισθημάτων, ο Δανός Βίντερμπεγκ βρίσκει ψυχές σε απόγνωση και τις σκαλίζει. Χρησιμοποιεί το παιδικό περιστατικό ως πιθανή αλλά σημαντική εξήγηση της μετέπειτα πορείας τους, όχι επιστημονικά αλλά φιλμικά. Το λάθος τούς στοιχειώνει, τους καθιστά ανίκανους να πειστούν για τις δυνατότητές τους, τα χαρίσματα και την προοπτική που μπορεί να έχουν. Κι ενώ όλα δείχνουν πως υπάρχουν τα σωστά συστατικά για μια σύγχρονη σκανδιναβική τραγωδία, η ταινία είναι μάλλον περιγραφική, όποτε δεν σκαλώνει δραματουργικά. Τις στιγμές που ενώνονται οι δυο ρημαγμένες υπάρξεις και παίρνει σπίθες η άρρητη, συνωμοτική ενοχή των δυο αδελφών, κάτι βαθύ λειτουργεί και στην οθόνη.<br />ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ LIFOSeven Filmshttps://www.blogger.com/profile/11190639486387862467noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-2971055887038540171.post-23774225744892037322011-01-14T22:03:56.095+02:002011-01-14T22:03:56.095+02:00Ο τριαντάχρονος Νικ μένει μόνος σ' ένα σκοτειν...Ο τριαντάχρονος Νικ μένει μόνος σ' ένα σκοτεινό σπίτι σε κατάσταση εξαθλίωσης. Είναι ανίκανος να ελέγξει τον θυμό του και η ανικανότητα να έρθει κοντά στον αδερφό του τον θυμώνει ακόμη περισσότερο. Η σχέση του με τη γειτόνισσα Σόφι μένει επιφανειακή, καθώς αδυνατεί να δεθεί μαζί της. Για εκείνη, το μόνο που θα την κάνει ευτυχισμένη είναι να αποκτήσει και πάλι την κηδεμονία του γιου της. Ο μόνος άνθρωπος με τον οποίο μπορεί να επικοινωνήσει εν μέρει είναι ο υπέρβαρος σεξομανής αδερφός της πρώην κοπέλας του Άνα, Ιβάν. Ωστόσο, αρνείται να δει την πραγματικότητα για την ψυχασθένεια του Ιβάν. Για τον αδελφό του Νικ, τίποτα δεν έχει μεγαλύτερη σημασία από τον εξάχρονο γιο του, Μάρτιν. Η εξάρτησή του, όμως, δεν τον αφήνει να είναι ένας υπεύθυνος γονιός.<br /><br />Στην αφίσα της ταινίας βλέπουμε δυο αγόρια να φροντίζουν τον μικρότερο αδελφό τους. Μια τραγική στιγμή, σε συνδυασμό με τη γονεϊκή αμέλεια, ήταν αρκετή να προκαλέσει ένα ανεξίτηλο τραύμα, που θα τους κυνηγάει για πάντα - ένα από εκείνα τα περιστατικά που επιδέχονται δύσκολα ακόμη και την τέλεια εξιλέωση και που οι αρχαίοι θα μετέτρεπαν σε τραγωδία. Γνωστός κι επίμονος εκσκαφέας συναισθημάτων, ο Δανός Βίντερμπεγκ βρίσκει ψυχές σε απόγνωση και τις σκαλίζει. Χρησιμοποιεί το παιδικό περιστατικό ως πιθανή αλλά σημαντική εξήγηση της μετέπειτα πορείας τους, όχι επιστημονικά αλλά φιλμικά. Το λάθος τούς στοιχειώνει, τους καθιστά ανίκανους να πειστούν για τις δυνατότητές τους, τα χαρίσματα και την προοπτική που μπορεί να έχουν. Κι ενώ όλα δείχνουν πως υπάρχουν τα σωστά συστατικά για μια σύγχρονη σκανδιναβική τραγωδία, η ταινία είναι μάλλον περιγραφική, όποτε δεν σκαλώνει δραματουργικά. Τις στιγμές που ενώνονται οι δυο ρημαγμένες υπάρξεις και παίρνει σπίθες η άρρητη, συνωμοτική ενοχή των δυο αδελφών, κάτι βαθύ λειτουργεί και στην οθόνη.<br />ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ LIFOSeven Filmshttps://www.blogger.com/profile/11190639486387862467noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-2971055887038540171.post-37062366244375190192011-01-14T22:03:53.737+02:002011-01-14T22:03:53.737+02:00Ο τριαντάχρονος Νικ μένει μόνος σ' ένα σκοτειν...Ο τριαντάχρονος Νικ μένει μόνος σ' ένα σκοτεινό σπίτι σε κατάσταση εξαθλίωσης. Είναι ανίκανος να ελέγξει τον θυμό του και η ανικανότητα να έρθει κοντά στον αδερφό του τον θυμώνει ακόμη περισσότερο. Η σχέση του με τη γειτόνισσα Σόφι μένει επιφανειακή, καθώς αδυνατεί να δεθεί μαζί της. Για εκείνη, το μόνο που θα την κάνει ευτυχισμένη είναι να αποκτήσει και πάλι την κηδεμονία του γιου της. Ο μόνος άνθρωπος με τον οποίο μπορεί να επικοινωνήσει εν μέρει είναι ο υπέρβαρος σεξομανής αδερφός της πρώην κοπέλας του Άνα, Ιβάν. Ωστόσο, αρνείται να δει την πραγματικότητα για την ψυχασθένεια του Ιβάν. Για τον αδελφό του Νικ, τίποτα δεν έχει μεγαλύτερη σημασία από τον εξάχρονο γιο του, Μάρτιν. Η εξάρτησή του, όμως, δεν τον αφήνει να είναι ένας υπεύθυνος γονιός.<br /><br />Στην αφίσα της ταινίας βλέπουμε δυο αγόρια να φροντίζουν τον μικρότερο αδελφό τους. Μια τραγική στιγμή, σε συνδυασμό με τη γονεϊκή αμέλεια, ήταν αρκετή να προκαλέσει ένα ανεξίτηλο τραύμα, που θα τους κυνηγάει για πάντα - ένα από εκείνα τα περιστατικά που επιδέχονται δύσκολα ακόμη και την τέλεια εξιλέωση και που οι αρχαίοι θα μετέτρεπαν σε τραγωδία. Γνωστός κι επίμονος εκσκαφέας συναισθημάτων, ο Δανός Βίντερμπεγκ βρίσκει ψυχές σε απόγνωση και τις σκαλίζει. Χρησιμοποιεί το παιδικό περιστατικό ως πιθανή αλλά σημαντική εξήγηση της μετέπειτα πορείας τους, όχι επιστημονικά αλλά φιλμικά. Το λάθος τούς στοιχειώνει, τους καθιστά ανίκανους να πειστούν για τις δυνατότητές τους, τα χαρίσματα και την προοπτική που μπορεί να έχουν. Κι ενώ όλα δείχνουν πως υπάρχουν τα σωστά συστατικά για μια σύγχρονη σκανδιναβική τραγωδία, η ταινία είναι μάλλον περιγραφική, όποτε δεν σκαλώνει δραματουργικά. Τις στιγμές που ενώνονται οι δυο ρημαγμένες υπάρξεις και παίρνει σπίθες η άρρητη, συνωμοτική ενοχή των δυο αδελφών, κάτι βαθύ λειτουργεί και στην οθόνη.<br />ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ LIFOSeven Filmshttps://www.blogger.com/profile/11190639486387862467noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-2971055887038540171.post-28695713119537176462011-01-14T22:02:14.541+02:002011-01-14T22:02:14.541+02:00Μια ταινία για όλη (τη διαλυμένη) οικογένεια.
ΓΙΩΡ...Μια ταινία για όλη (τη διαλυμένη) οικογένεια.<br />ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΡΑΣΣΑΚΟΠΟΥΛΟΣ ATHENS VOICESeven Filmshttps://www.blogger.com/profile/11190639486387862467noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-2971055887038540171.post-52063862309865735362011-01-14T22:00:50.958+02:002011-01-14T22:00:50.958+02:00Ο ΜΑΤΑΙΑ ΑΝΑΖΗΤΩΝ ΤΗΝ ΑΚΑΤΕΡΓΑΣΤΗ ΑΜΕΣΟΤΗΤΑ ΤΗΣ &q...Ο ΜΑΤΑΙΑ ΑΝΑΖΗΤΩΝ ΤΗΝ ΑΚΑΤΕΡΓΑΣΤΗ ΑΜΕΣΟΤΗΤΑ ΤΗΣ "ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΗΣ ΓΙΟΡΤΗΣ" ΤΟΜΑΣ ΒΙΝΤΕΡΜΠΕΡΓΚ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙ ΜΕ ΤΟΝ ΠΙΟ ΜΠΑΝΑΛ ΤΡΟΠΟ ΝΑ ΑΦΗΓΗΘΕΙ ΜΙΑ ΣΚΛΗΡΗ, ΜΑ ΣΤΗΝ ΟΥΣΙΑ ΚΟΙΝΟΤΟΠΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΕΠΙΒΙΩΣΗΣ ΚΑΙ ΣΥΝΕΙΔΗΣΙΑΚΗΣ ΛΥΤΡΩΣΗΣ. ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΣΤΟ ΔΙΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΤΜΗΜΑ ΤΟΥ ΠΕΡΣΙΝΟΥ ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΒΕΡΟΛΙΝΟΥ<br /><br />ΧΡΗΣΤΟΣ ΜΗΤΣΗΣ ΑΘΗΝΟΡΑΜΑSeven Filmshttps://www.blogger.com/profile/11190639486387862467noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-2971055887038540171.post-90178775043894444412011-01-14T21:58:46.839+02:002011-01-14T21:58:46.839+02:00Τα τραύματα της παιδικής ηλικίας, ο αλκοολισμός, τ...Τα τραύματα της παιδικής ηλικίας, ο αλκοολισμός, τα ναρκωτικά και η έλλειψη αληθινής επικοινωνίας, μέσα από τις σχέσεις δύο αποξενωμένων αδερφών, σε μια σκηνοθετημένη με σιγουριά και δύναμη ταινία. <br /><br />Με το δράμα δύο αποξενωμένων αδερφών, με ψυχικά τραύματα που ξεκίνησαν από την παιδική τους ηλικία, καταπιάνεται στη νέα του ταινία ο Σουηδός σκηνοθέτης Τόμας Βίντερμπεργκ, γνωστός μας από τη βραβευμένη στις Κάνες ταινία του, «Οικογενειακή γιορτή» (1998). Το δράμα αρχίζει όταν τα δύο αδέρφια προκαλούν έμμεσα το θάνατο του νεογέννητου αδερφού τους -θάνατος που, μαζί με την κακοποίηση από μια αλκοολική μητέρα, καθορίζει τη μελλοντική πορεία τους. Υστερα από μια εισαγωγή με σκηνές από τη βασανιστική παιδική ζωή τους, συναντάμε τους μεγάλους πια αδερφούς να ακολουθεί ο καθένας τη δική του, συχνά τραγική, πορεία. Ο μεγαλύτερος, ο Μάρτιν (Φίσερ Κγιέρουλφ), χήρος, προσπαθεί, παρά τον εθισμό του στην ηρωίνη, να μεγαλώσει το μικρό παιδί του, ενώ ο μικρότερος, ο Νικ (Σέντεργκρεν), περνάει τις μέρες του πίνοντας και κάνοντας σεξ με τη γειτόνισσά του, Σόφι (Σούμαν). <br /><br />Η ταινία επικεντρώνεται στις επιδερμικές σχέσεις σε μια δυσλειτουργική οικογένεια, που οδηγούν σε λάθη, απογοητεύσεις και συγκρούσεις. Με τον Βίντερμπεργκ να αντιμετωπίζει τα πρόσωπά του με συμπάθεια, συχνά με τρυφερότητα, ακόμη και στις πιο σκληρές και απάνθρωπες στιγμές τους (όπως στις σκηνές της αρχής με την αλκοολική μητέρα ή εκείνες με τον γκάνγκστερ Ιβάν). Παράλληλα, καταγράφει και τη γενικότερη κοινωνική μιζέρια στην οποία ζουν τα πρόσωπά του. Με την ταινία του αυτή, ο σκηνοθέτης της «Οικογενειακής γιορτής» δείχνει πως, παρ' όλο που έχει εγκαταλείψει τους κανόνες του «Δόγματος 95», η εμπειρία του σ' αυτό έχει αφήσει μια βαθιά επίδραση στο έργο του, ιδιαίτερα στο απέριττο, ρεαλιστικό στιλ του, βουτηγμένο σε μια κλειστοφοβική ατμόσφαιρα. Στα συν της ταινίας και οι ερμηνείες όλων των ηθοποιών του, ιδιαίτερα των Γιάκομπ Σέντεργκρεν και Φίσερ Κγιέρουλφ στους ρόλους των δύο αδερφών. <br /><br />ΝΙΝΟΣ ΦΕΝΕΚ ΜΙΚΕΛΙΔΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑSeven Filmshttps://www.blogger.com/profile/11190639486387862467noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-2971055887038540171.post-10438073321151009532011-01-14T21:54:44.191+02:002011-01-14T21:54:44.191+02:00Μαύρος και ο ∆ανός Τόµας Βίντερµπεργκ του «Submari...Μαύρος και ο ∆ανός Τόµας Βίντερµπεργκ του «Submarino». Το παλικάρι που το 1998 µε την «Οικογενειακή γιορτή» (Festen) άφησε την κινηµατογραφική κοινότητα να χάσκει µε το στόµα ανοικτό. Μέσα στις εκατό πιο αγαπηµένες µου ταινίες όλων των εποχών! <br /><br />Οπως µε τον Ινιάριτου, το «Biutiful» και τη σκοτεινή πλευρά της Βαρκελώνης, έτσι κι εδώ. Η θεοσκότεινη πλευρά της ∆ανίας. Με µια διαφορά. Κολοσσιαία. Το έρεβος τουΒίντερµπεργκ αναφέρεται και προκύπτει µέσα από τα έγκατα της οικογένειας. Η απελπισία του και η µαυρίλα του συγκεντρωµένα και επικεντρωµένα στο πρωτογενές κύτταρο της κοινωνίας. Η µεγάλη ανατριχίλα. Η κατάρρευση, η χρεοκοπία καιτο τέλος όλων, µα όλων των ανθρώπινων αξιών. Γιατί ορφανά τα δύο αγόρια. Γιατί ο τρίτος, µικρός αδελφός πεθαίνει από ασφυξία. Γιατί στη συνέχεια χωρίζουν οι δρόµοι των δύο επιζώντων αδελφών. Γιατί το στίγµα, η ενοχή και οι τύψεις από αυτό το µοιραίο περιστατικό καταλύουν κάθε δεσµό. Γιατί ο µεγαλύτερος αδελφός στο περιθώριο εντελώς. Γιατί οι αντιδράσεις του, οι συγκινήσεις του, τα ενδιαφέροντά του µπαίνουν στον καταψύκτη οικειοθελώς. Γιατί ακόµα και η σεξουαλική πράξη είναι µια µηχανική διαδικασία προς εκσπερµάτιση σε κάποιο στόµα θηλυκό. Γιατί ένας υπέρβαρος φίλος του, ολότελα, από το εχθρικό περιβάλλον, νοσηρός, φτάνει στο σηµείο να στραγγαλίσει µια γυναίκα που του έκανε τη χάρη να τον βάλειστο δικό της το κρεβάτι. Η µούρλια βαράει κόκκινο και πιο πέρα απ’ αυτό.Γιατί ο νεώτερος αδελφός µε µικρό παιδίαπό νεκρή σύζυγο βαράει ενέσεις ηρωίνης και στο τέλος καταλήγει µικροέµπορος ναρκωτικών. Γιατί, γιατί, γιατί. Ακόµα και η πιο αρρωστηµένη φαντασία, µε τίποτα δεν είναι ικανή να συγκεντρώσει τα ατελείωτα περιστατικά που συµβαίνουν στη ζωή αυτών των δύο τελειωµένων αδελφών! Η ταφόπλακα της ∆ανίας, µιας χώρας που καµαρώνει ως υπόδειγµα πολιτισµού, οικονοµικής ανάπτυξης και οικολογικής ευαισθησίας. Το αόρατο επιµύθιο του Τόµας Βίντερµπεργκ ανατριχιαστικό. Η υλική ανάπτυξη µιας κοινωνίας αντιστρόφως ανάλογη µε τον στοιχειώδη, καθηµερινό ανθρωπισµό. Θεέ µου, λες στο τέλος. Χίλιες φορές στο χωράφι το πτωχευµένο αλλά ηλιόλουστο, εξωστρεφές και ελληνικό, παρά πολίτηςσε µια πλούσια χώρα ταριχευµένη από πάγο σε φέρετρο λαµπερό! <br /><br />Και κάτι ακόµα προς αποφυγήν µιας σοβαρής παρεξήγησης. Γιατί αρκετοί θεατές _ µεταξύ αυτών και κριτικοί _ µπορεί να υποπέσουνσε ένα µοιραίο λάθος. Να διαβάσουν, δηλαδή, την ψυχρή, σχεδόν µπρούτα µατιά του Βίντερµπεργκ, ως περιγραφική, αδιάφορη και κυνική. Πλάνη. Αντιθέτως. Ο Βίντερµπεργκ περιφρονεί τα φωτιστικά, φωτογραφικά κόλπα. Ακολουθεί αντίθετη πορεία από τον Αλεχάντρο Γκονζάλες Ινιάριτου. Γιατί ο Μεξικανός (ο Ινιάριτου) είναι γοητευµένος από τον θάνατο. Γι’ αυτό ασκεί γοητείαη δική του, δηλαδή των ηρώων του, ατελείωτη και δυσβάστακτη απελπισία. Ο Ινιάριτου µπλοφάρει µετον φακό. Ο Βίντερµπεργκ διατηρεί την ηθική καθαρότητά του. Σαν να λέει «εγώ δεν είµαι αυτός». Κι έτσι αποµακρύνει τον θεατή από την ταύτιση µε την τραγωδία των δύο αδελφών. Ο Ινιάριτου σπρώχνει στην ταύτιση. Ο Βίντερµπεργκ στην απόσταση και την παρατήρηση. Κινηµατογραφικά η σκηνοθεσία του Ινιάριτου θριαµβεύει. Ηθικά ο Βίντερµπεργκ ακέραιος, ανιδιοτελής και ανυπεράσπιστος. ∆ύσκολοι καιροί για πρίγκιπες! <br /><br />ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΔΑΝΙΚΑΣ ΤΑ ΝΕΑSeven Filmshttps://www.blogger.com/profile/11190639486387862467noreply@blogger.com