Τετάρτη 20 Αυγούστου 2008

ΘΕΟΥ ΘΕΛΟΝΤΟΣ του Αμιρ Τσαμντιν


ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ ΣΤΟΝ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟ

ΑΝΕΣΙΣ

(Κηφισίας 14)


(Om Gud Vill)
Σκηνοθεσία: Αμίρ Τσάμντιν
Σενάριο: Αμίρ Τσάμντιν, Έρικ Έγκερ
Χώρα: Σουηδία
Γλώσσα: Σουηδικά/ Αγγλικά
Διάρκεια: 87 λεπτά
Ασπρόμαυρο
Ηθοποιοί:

Νίνα Πέρσον (The Cardigans),

Αμίρ Τσάμντιν,

Βίκτορ Άκερμπλομ, Τζούλια Αλένιους


Βραβείο Καλύτερης Φωτογραφίας
Βραβείο Καλύτερης Ταινίας
Φεστιβάλ Γκέτενμπουργκ 2007




«Δεν μοιάζει με καμία άλλη σουηδική ταινία, που είδαμε στο παρελθόν…»
περιοδικό

VARIETY

«Αυθεντικό, αξιολάτρευτο και πολύ όμορφα κινηματογραφημένο, επιτέλους ένα αισιόδοξο φιλμ για τον έρωτα και τη μοναξιά...»
περιοδικό SCREEN

Είναι καλοκαίρι του 1975 και ένα κύμα καύσωνα παραλύει την Στοκχόλμη. Ο νεαρός μετανάστης, Χουάν, απτόητος, δουλεύει το πρωί στην αγορά φρούτων και το βράδι σε ένα εστιατόριο. Συγκατοικεί με τον αδελφό του και περιμένει την μέλλουσα γυναίκα του να έρθει σε επτά ημέρες. Η πίεση της διπλής εργασίας, η ζέστη και οι κακές συνθήκες ζωής επιτείνουν το αίσθημα της μοναξιάς του. Ένα πρωί, συναντάει στη στάση του λεωφορείου μια όμορφη γυναίκα. Μετά από 2-3 ακόμα τυχαίες συναντήσεις μαζί της, αρχίζει για τον Χουάν μια μοναδική ιστορία, ίσως η καλύτερη που του έχει τύχει μέχρι τώρα στη ζωή του. Θεού θέλοντος, τα όνειρα μπορούν τελικά να γίνουν πραγματικότητα.

Μια παραίσθηση σε ασπρόμαυρο φόντο, ένα όνειρο θερινής νύχτας που θα δώσει χρώμα σε ασπρόμαυρες ζωές. Μια ερωτική επιθυμία, που πλανιέται στην ατμόσφαιρα, μέσα από στιλιζαρισμένα κάδρα απαράμιλλης αισθητικής. Όνειρο ή πραγματικότητα, αξίζει να το ζήσουμε μαζί τους.

Η πρώτη κινηματογραφική εμφάνιση της Νίνα Πίρσον, τραγουδίστριας του πολύ δημοφιλούς ροκ-γκρουπ των Cardigans. Η ταινία, που ολοκληρώθηκε σε 24 μόλις ημέρες, γυρίστηκε με πολύ ειδικές συνθήκες… Ο σκηνοθέτης, Αμίρ Τσάμντιν, είχε βάλει μια σειρά από όρους σε όλους τους συνεργάτες του. Ο κυριότερος: καμία μοντέρνα τεχνολογία, ούτε μικρόφωνα υψηλής ευαισθησίας, ούτε στάντι κάμερες. Για να πετύχει την ατμόσφαιρα των 70s, χρησιμοποίησε μια μηχανή λήξης αναλογική, με φακούς λήψης Παναβίσιον του 1975. Όλοι οι συνεργάτες έπρεπε να φορούν στενά τζιν παντελόνια, συγκεκριμένης μάρκας, δεκαετίας του ’70.


.

Ανταύγειες σε χρυσά μάτια

(Reflections in a Golden Eye) του Τζον Χιούστον
Σκηνοθεσία: Τζον Χιούστον
Σενάριο: Gladys Hill και Chapman Mortimer βασισμένο στο ομώνυμο βιβλίο του Carson McCullers
Φωτογραφία: Aldo Tonti και Oswald Morris
Μουσική: Toshirô Mayuzumi
Παίζουν : Λιζ Τέηλορ, Μάρλον Μπράντο. (Σε πρώτη κινηματογραφική εμφάνιση ο Χαρβει Καιτελ)
Έτος: 1967
Έγχρωμο
Διάρκεια: 108’

Η Υπόθεση:

Αμαρτωλοί πόθοι, απαγορευμένοι έρωτες και φλογερά πάθη πυρπολούν την οθόνη και το μικρόκοσμο μιας πειθαρχημένης στρατιωτικής βάσης του αμερικανικού Νότου, μέσα από την ιστορία ενός μεσήλικα λοχία που προσπαθεί να καταπιέσει την ομοφυλοφιλία του πίσω από έναν αποτυχημένο γάμο, μέχρι τη στιγμή που η εμφάνιση ενός ελκυστικού στρατιώτη πυροδοτεί καινούργια και καταστροφικά πάθη.

Σ' ένα στρατόπεδο στην Τζόρτζια, τον Οκτώβρη του 1948, ο ταγματάρχης Πέντερτον διατάζει τον στρατιώτη Γουίλιαμς να καθαρίσει το γρασίδι μπροστά στο σπίτι του, ενώ η γυναίκα του Ελεονόρα κάνει ιππασία με το άλογό της και με συντροφιά τον εραστή της.
Στην επιστροφή της, μιλάει με τον Γουίλιαμς, που συνήθως φροντίζει το άλογό της, ενώ γράφει προσκλήσεις για ένα πάρτι.
Το βράδυ η Πέντερτον και οι Λάνγκτον δειπνούν μαζί. Ο άνδρας της, που δεν έχει σεξουαλικές σχέσεις με τη γυναίκα του, αδιαφορεί για το φλερτ της με τον Λάνγκτον.
Η γυναίκα του τελευταίου, Αλισον αντίθετα, υποφέρει, αλλά είναι και άρρωστη από τότε που πέθανε το παιδί της.
Ο Γουίλιαμς έχει τη μανία να παρακολουθεί κρυφά τους άλλους, ειδικά την Ελεονόρα.
Τη νύχτα μπαίνει κρυφά στο χωριστό δωμάτιό της και την παρακολουθεί σιωπηλά ενώ κοιμάται...

Ένα σχόλιο:
Από τη μυθική δεκαετία της σεξουαλικής απελευθέρωσης των γυναικών , (λίγο μετά τον Β Παγκόσμιο Πόλεμο,) η μεταφορά του bestseller του Carson McCullers στον κινηματογράφο, από τον έμπειρο Τζον Χιούστον, δίνει την ευκαιρία για ένα ρεσιτάλ ερμηνείας στους δυο πρωταγωνιστές και την αφορμή για ένα επίκαιρο στις μέρες μας, σχόλιο πάνω στις ανομολόγητες επιθυμίες μας και τις συνέπειές τους , στην κοινωνικότητά μας.



O Γάμος ως μονομαχία
από τον Μάρλον Μπράντο και την Ελίζαμπεθ Τέιλορ

Τετάρτη 6 Αυγούστου 2008

ΤΟ ΑΚΛΟΝΗΤΟ ΑΛΛΟΘΙ του Πασκάλ Μπονιτζέρ



Βασισμένο στο αστυνομικό μυθιστόρημα της
Agatha Christie «The Hollow»

Σκηνοθεσία : Πασκάλ Μπονιτζέρ
Σενάριο: Πασκάλ Μπονιτζέρ Ζερόμ Μποζέρ
Φωτογραφία: Μαρί Σπένσερ
Μουσική : Αλεξέι Αϊγκουί
Ετος Παραγωγής : 2007
Γλώσσα : Γαλλικά
Διάρκεια : 93’
Ηθοποιοί: Miou-Miou, Κολιέ Λαμπέρ, Βαλέρια Μπρούνι, Πιέρ Αρντιτί
Πρεμιέρα: Φεστιβάλ Κανών 2008
Σύνοψη:
Ένα κλασσικό θρίλερ μυστηρίου. Ένα ερωτικό τρίγωνο με έναν ένοχο κι έναν δολοφονημένο σαν αρχή, και η συνταγή είναι έτοιμη, για το παιχνίδι της εξιχνίασης ενός ακόμη αστυνομικού γρίφου , που βασίζεται σε βιβλίο της Αγκάθας Κρίστι.
Μόνο που εδώ τα φαινόμενα απατούν, τα άλλοθι καταρρίπτονται, οι σχέσεις δοκιμάζονται και θα χρειαστεί πολύ μεγάλη παρατηρητικότητα για να λάμψει η αλήθεια και τα κίνητρα του δολοφόνου.
Tips
Η ταινία είναι διασκευή του «Τραγικού Ιντερμέτζου» όπως μεταφράστηκε στα Ελληνικά από τις εκδόσεις Λυχνάρι το Hollow.




Εγω / ΥΟ


Επίσημη συμμετοχή
στην Εβδομάδα Κριτικής
του 60ου Φεστιβάλ Καννών

ΒΡΑΒΕΙΟ ΚΡΙΤΙΚΩΝ
στο Φεστιβάλ του Ρότερνταμ 2007

ΒΡΑΒΕΙΟ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ
ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΜΑΛΑΝΓΚΑ 2007
«Από τα πρώτα κιόλας πλάνα, θα σας έρθει στο μυαλό το «Στρόμπολι» του Ροσελίνι… Κινηματογραφική αίσθηση στο έπακρο…»
Boyd van Hoeij @ Διαδικτιακό περιοδικό european-films.net


«Θα τη λατρέψετε ή θα τη μισήσετε…Δεν θα σας δώσει άλλη εναλλακτική…»
JAY WEISSBERG @ περιοδικό VARIETY


Άλεξ Μπρέντεμουλ, Μανέλ Μπαρτσέλο, Άϊνα Ντε Κος, Κάρμεν Φέλιου, Μαργκαλίτα Γκριμάλτ, Μαρία Λανάου, Ραφέλ Ράμις, Ζοάν Πιζά
Σενάριο : Άλεξ Μπρέντεμουλ & Ράφα Κορτέζ
Σκηνοθεσία : Ράφα Κορτέζ
Διάρκεια: 100’

Σε ένα χωριό στη Μαγιόρκα, ένας νεόφερτος αλλοδαπός εργάτης, μια ανείπωτη υποψία, μια δουλειά που πρέπει να γίνει.
Το «YO» (που σημαίνει «ΕΓΩ») είναι η ιστορία ενός ανθρώπου που αισθάνεται ένοχος για κάτι που δεν έχει κάνει. Όπως προσπαθεί να αποδείξει την αθωότητά του, τα πάντα τον οδηγούν στο πραγματικό πρόβλημα: τον εαυτό του.
O Ράφα Κορτέζ, γεννημένος το 1973 στη Μαγιόρκα, σκηνοθετεί την πρώτη του ταινία μεγάλου μήκους, αφού προηγουμένως είχε εντυπωσιάσει με την αισθητική του στις 2 μικρού μήκους ταινίες που είχε γυρίσει και σε πολλά μουσικά βίντεο κλιπ. Το σενάριο, που παραπέμπει - ως προς την παραδοξότητά του - στον σεναριακό κόσμο του Κάουφμαν, το έγραψε μαζί με τον φίλο του, Άλεξ Μπρέντεμουλ, ο οποίος κρατά και τον πρωταγωνιστικό ρόλο. Στο φεστιβάλ του Ρότερνταμ, οι κριτικοί του έδωσαν το βραβείο πρωτοεμφανιζόμενου και στις Κάννες, κατά τη διάρκεια των δύο προβολών, η αίθουσα ήταν κατάμεστη από νεανικό κοινό, που ενθουσιασμένο χειροκροτούσε για 10 λεπτά μετά το τέλος της ταινίας. Ο επιτηδευμένος υπνωτικός ρυθμός της ταινίας λειτουργεί καθησυχαστικά στην διάρκεια του φιλμ, έτσι ώστε, τα τελευταία 5 λεπτά η ανατροπή να λειτουργεί σαν ένα απότομο ξύπνημα, από μια ονειρική κατάσταση νιρβάνα.

Γυμνοί στον Ηλιο του Ρενέ Κλεμάν


Σκηνοθεσία: Ρενέ Κλεμάν
Σενάριο: Ρενέ Κλεμάν, Ρενέ Ζεγκοφ
Βασισμένο στο μυθιστόρημα της Πατρίσια Χάισμιθ « Ο ταλαντούχος κύριος Ρίπλευ»
Φωτογραφία: Ανρί Ντεκά
Μουσική : Νίνο Ρότα
Παίζουν : Αλαίν Ντελόν, Μαρί Λαφορέτ Μορίς Ρονέ και Ρόμυ Σνάιντερ
Διάρκεια: 112’

Βασισμένο στο διάσημο best seller της Πατρίτσια Χάισμιθ, το «Γυμνοί στον ήλιο» είχε την τύχη στους βασικούς ρόλους να βρίσκονται τρεις λαμπεροί και κλασσικοί πια ηθοποιοί που η πατίνα του χρόνου δεν τους αγγίζει, αντίθετα δίνει μια άλλη διάσταση στην παράξενη ιστορία του ιδιότυπου δολοφόνου Ταμ Ρίπλευ.
Γυρισμένο τη δεκαετία του 60 στην Ιταλία, το Γυμνοί στον ήλιο πέρα από ένα αστυνομικό θρίλερ είναι ταυτόχρονα και η καταγραφή μιας εποχής και των κοινωνικών συμπεριφορών που ολοένα χάνονται πια από μια Ευρώπη που δείχνει πως δεν βολεύεται στο κοστούμι του αμερικάνικου τρόπου ζωής.