Σάββατο 24 Απριλίου 2010

WONG KAR WAI trilogy

ΤΡΕΙΣ ΑΝΕΚΔΟΤΕΣ ΤΑΙΝΙΕΣ ΤΟΥ

WONG KAR WAI

ΑΠΟ 29 ΑΠΡΙΛΙΟΥ ΣΤΟΝ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟ ΙΝΤΕΑΛ

Πανεπιστημίου 46 (ΜΕΤΡΟ Πανεπιστήμιο), 210-3826720

Στο πλαίσιο του αφιερώματος αυτού στοv Wong Kar Wai οι ταινίες θα ακολουθήσουν ένα εναλλασσόμενο πρόγραμμα προβολών ώστε ο θεατής να έχει τη δυνατότητα να παρακολουθήσει τις αγαπημένες του ταινίες, καθ’ όλη τη διάρκεια της εβδομάδας σε βολικές για αυτόν ώρες καθώς και με μειωμένο εισιτήριο. Πιο συγκεκριμένα, εάν θέλει να παρακολουθήσει μία μόνο ταινία, η τιμή του εισιτηρίου είναι ως συνήθως 8 €. Στην περίπτωση που θέλει να δει δύο από αυτές θα πληρώσει 12€ (6 και 6 για κάθε ταινία), και αν θέλει να δει και τις τρεις την ίδια μέρα ή μέσα στην εβδομάδα, τότε θα καταβάλει αντίτιμο 15€ (5, 5 και 5).

Πρόγραμμα εβδομάδας:

1η προβολή 2η προβολή 3η προβολή


Πέμπτη Days of being wild Fallen Angels As tears go by
Παρασκευή Fallen Angels As tears go by Days of being wild
Σάββατο As tears go by Days of being wild Fallen Angels
Κυριακή As tears go by Fallen Angels Days of being wild
Δευτέρα Days of being wild As tears go by Fallen Angels
Τρίτη As tears go by Fallen Angels Days of being wild
Τετάρτη Fallen Angels Days of being wild As tears go by

Ένα αφιέρωμα στο μεγάλο σκηνοθέτη Wong Kar-wai, ένα αναμφισβήτητα πρωτοπόρο του κινηματογράφου, ο οποίος πήγε κόντρα στο mainstream σινεμά του Χονγκ Κονγκ.
Τρεις από τις πρώτες του ταινίες.


Γεννημένος στη Σανγκάη, μετακόμισε με την οικογένεια του στο Χονγκ Κονγκ, όταν ήταν μόλις πέντε. Πέρασε πολλές ώρες στο κινηματογράφο με τη μητέρα του, σε μια προσπάθεια να μάθουν και τα καντονέζικα. Σπούδασε γραφιστική, και συνέχισε την καριέρα του ως σεναριογράφος την τηλεόραση. Στα μέσα της δεκαετίας του ’80, ξεκίνησε να δουλεύει ως σεναριογράφος για την εταιρία παραγωγής In-gear, η οποία ανήκε στον ‘Αλαν Τανγκ, ο οποίος και πίστεψε σε εκείνον κι επένδυσε στην πρώτη του ταινία Καθώς κυλούν τα δάκρυα μας - As Tears Go By (1988). Ένα γκανγκστερικό μελόδραμα, με βαθιές επιρροές από τους Κακόφημους δρόμους (Mean Streets (1974)) του Μάρτιν Σκορτσέζε. Η αρχή είχε γίνει για το νεαρό, που χωρίς να έχει σπουδάσει ποτέ σκηνοθεσία, ανέδειξε τις βασικές αρχές του με την ατμοσφαιρική και συχνά εξπρεσιονιστική χρωματική παλέττα του.

Η επόμενη ταινία του Οι Άγριες Μέρες Μας - Days of Being Wild (1991), πάλι σε παραγωγή του Άλαν Τανγκ, ένα δράμα για την αμφισβήτηση της νεολαίας με φόντο τη δεκαετία του ’60, καθιέρωσε το σήμα κατατεθέν του: μεθυστική οπτική και μουσική, μελαγχολία κι απροσάρμοστοι χαρακτήρες. Σαρώνει τα βραβεία στο φημισμένο φεστιβάλ της πόλης που τον ανάθρεψε, με τον Λέσλι Τσέουνγκ να κλέβει την παράσταση. Εδώ επιβραβεύεται και επισφραγίζεται η μακρόχρονη και αδιάκοπη συνεργασία του Καρ Γουάι με τον αυστραλό φωτογράφο Κρίστοφερ Ντόιλ.

Η καριέρα του συνεχίστηκε με το Δάσος του Τσάνγκινγκ Chungking Express (1994), το οποίο έκανε τη δύση να τον προσέξει, και συγκεκριμένα ο Κουέντιν Ταραντίνο, ανέλαβε τη διανομή της στις ΗΠΑ με τη νεοσύστατη τότε εταιρία του Rolling Thunder.

Οι Έκπτωτοι Άγγελοι (Fallen Angels (1995)), είναι κατά κάποιο τρόπο ένα σίκουελ του "Chungking Express". Είναι γυρισμένο εξ ολοκλήρου με ευρυγώνιους φακούς και είναι ένα νεο-νουάρ δείγμα φανταστικού σινεμά, το πιο τολμηρό και πειραματικό του σκηνοθέτη.

Παρά το παρελθόν του ως σεναριογράφο, ένα δυνατό στοιχείο του Καρ Γουάι, είναι ο αυτοσχεδιασμός και πειραματισμός με τους ηθοποιούς του, παρά η πιστή απόδοση ενός σεναρίου. Παρ’ όλα αυτά ταινίες του όπως η Ερωτική επιθυμία (In the mood for love), 2046, Οι Νύχτες μου Μακρυά σου (My Blueberry Nights), τον τοποθετούν ανάμεσα στους μεγάλους δημιουργούς του αιώνα μας.

ΚΑΘΩΣ ΚΥΛΟΥΝ ΤΑ ΔΑΚΡΥΑ ΜΑΣ (AS TEARS GO BY) 1988

Σκηνοθεσία: ΓΟΥΟΝΓΚ ΚΑΡ ΓΟΥΑΙ
Μουσική: ΦΡΑΝΚΙ ΤΣΑΝ
Φωτογραφία: ΚΡΙΣΤΟΦΕΡ ΝΤΟΪΛ
Παίζουν: ΑΝΤΙ ΛΑΟΥ, ΜΑΓΚΙ ΤΣΟΥΝΓΚ
Χώρα Παραγωγής: ΧΟΝΓΚ ΚΟΝΓΚ
Γλώσσα: ΚΑΝΤΟΝΕΖΙΚΑ
Διάρκεια: 102’

Η ταινία επικεντρώνεται στο πρόσωπο ενός νεαρού γκάνγκστερ που μοιάζει διχασμένος ανάμεσα στην αδελφική του σχέση μ' ένα φίλο του και στην σαγηνευτική παρουσία μίας νεαρής κοπέλας .


ΟΙ ΑΓΡΙΕΣ ΜΕΡΕΣ ΜΑΣ (DAYS OF BEING WILD) 1990

Σκηνοθεσία: ΓΟΥΟΝΓΚ ΚΑΡ ΓΟΥΑΙ
Φωτογραφία: ΚΡΙΣΤΟΦΕΡ ΝΤΟΪΛ
Παίζουν: ΑΝΤΙ ΛΑΟΥ, ΜΑΓΚΙ ΤΣΟΥΝΓΚ, ΛΕΣΛΙ ΤΣΟΥΝΓΚ
Χώρα Παραγωγής: ΧΟΝΓΚ ΚΟΝΓΚ
Γλώσσα: ΚΑΝΤΟΝΕΖΙΚΑ
Διάρκεια: 94’

Οι συναισθηματικές περιπέτειες νεαρών προσώπων : οι ατυχίες του έρωτα, οι ανεκπλήρωτες και ανεπίδοτες αγάπες και επανάσταση χωρίς αιτία!

ΈΚΠΤΩΤΟΙ ΆΓΓΕΛΟΙ (FALLEN ANGELS) 1995

Σκηνοθεσία: ΓΟΥΟΝΓΚ ΚΑΡ ΓΟΥΑΙ
Μουσική: ΦΡΑΝΚΙ ΤΣΑΝ
Φωτογραφία: ΚΡΙΣΤΟΦΕΡ ΝΤΟΪΛ
Παίζουν: ΤΑΚΕΣΙ ΚΑΝΕΣΙΡΟ, ΛΙΟΝ ΛΑΙ, ΜΙΣΕΛ ΡΑΪΣ
Χώρα Παραγωγής: ΧΟΝΓΚ ΚΟΝΓΚ
Γλώσσα: ΚΑΝΤΟΝΕΖΙΚΑ
Διάρκεια: 96’

Η άτυχη ερωτική ιστορία ενός επαγγελματία δολοφόνου και της πράκτορας του.

14 σχόλια:

Seven Films είπε...

Το πρώτο αριστούργημα της δεκαετίας του 90ʼ, ούτε λίγο ούτε πολύ - θα σας αλλάξει τον τρόπο με τον οποίο “βλέπετε” κι "ακούτε" σινεμά. Πραγματικός μάστερ της αισθητικής του κάδρου και σημαντικότερος οτέρ του σύγχρονου σινεμά μετά τον Β' Π.Π. (σύμφωνα με την ταπεινή μου γνώμη και ...όχι μόνο) με την δεύτερη μόλις ταινία του, βάζει τον πήχυ στο ψηλότερο σημείο. Ανατρεπτικός, αντισυμβατικός, τολμηρός, κυνικός, προκλητικός, ερωτικός και αισθησιακός μέσα από την υπερ-ρεαλιστική αφαίρεση δοκιμιογραφεί στυλιζαρισμένα εναποθέτοντας τους εικαστικούς γρίφους μέσα σε κρυφές, παράνομες και άνομες σχέσεις της υποκριτικής κοινωνίας (εξελισσόμενη γοργά, μέσα κι έξω από το "περιθώριο", της νύχτας, από την τριαδική μαφία). Μέσα σε ένα Χονγκ Κονγκ ονειρικό, το φιλμ ακόμα και σήμερα προκαλεί δέος για την πρωτοποριακή μέθοδο shooting (έγινε σχολή, δείτε π.χ. τις καταδιώξεις και μονομαχίες σε slow motion, με στοπ καρέ) αλλά και γιατί επιβεβαιώνει τον αιρετικό ισχυρισμό του Γκοντάρ ότι το αληθινό σινεμά, δεν χρειάζεται "σενάριο". Αργότερα ο Καρ Γουάι, ακολούθησε αυτό το δόγμα, όμως στα πρώτα 5 φιλμ του με την υποτυπώδη ίντριγκα, "έγραψε" ιστορία. Βλέποντας σήμερα τις ταινίες του μετά από μια 20ετία ξηρασίας, είναι σα να ανακαλύπτεις τη "Χαμένη Ατλαντίδα", χωρίς υπερβολή. Ένας λόγος για να γίνεις κινηματογραφιστής; να βλέπεις τα πριμιτίφ πρωτόλεια του Καρ- Γουάι, απολαμβάνοντάς τα κάθε φορά, με διαφορετική οπτική... Η μαγεία που μόνο ένα αριστούργημα προσφέρει σε καθηλώνει ολοκληρωτικά. Δε θυμάμαι πόσες φορές έχω δει τις ταινίες του, σίγουρα πολλές δεκάδες κάτι που με βάζει σε σκέψεις, αν υπάρχει περίπτωση να περάσει τρίμηνο χωρίς τον Χονγκονέζο επί της μικρής ή μεγάλης οθόνης: το καλύτερο αντίδοτο για όσους επιζητούν το φρέσκο, διαφορετικό, προοδευτικό κι ανανεωτικό ρεύμα στην Τέχνη γενικότερα.

Seven Films είπε...

Κάπως έτσι ελπιδοφόρα ξεκίνησε κι ο Σκορτσέζε νωρίτερα την δεκαετία του '70, όταν η αμφισβήτηση των πάντων (κυρίως στα πρότυπα και τα σύμβολα) ήταν το Α και το Ω. Βέβαια η συνέχειά του ήταν εντελώς διαφορετική. Ο Γουόνγκ Καρ Γουάι, είναι πιστός στα μέσα έκφρασης, τις ιδέες και τις μεθόδους του σε κάθε του φιλμ. Ύφος και στυλ κάνουν την μεγάλη διαφορά, ούτως ώστε το α-νόητα ακατάληπτο της δογματικής avantguarde να προκαλεί τύψεις συνειδήσεως στους ανορθόδοξους μηδενιστές. Μια ολόκληρη γενιά κινηματογραφιστών νέων και παλιών επηρεάστηκε απο τον ιδιότυπo δημιουργό αλλά και κι ο ίδιος αποδίδει φόρο τιμής σε μια γενιά που τον γαλούχησε, με γνήσιο αυθεντικό τρόπο. Κανείς δεν είναι αυτόφωτος. (Θυμίζουμε ότι την ίδια χρονιά 1990-91, στο martial arts σινεμά του Χονγκ Κονγκ αναδύεται η cult ΜΑΥΡΗ ΓΑΤΑ του Στίβεν Σιν, που γίνεται φραντσάιζ, το THE KILLER του Τζον Γου, ενώ κι ο Κιτάνο, δεν μένει αδιάφορος στο ρεύμα που δημιουργείται σε Ταϊβάν, Σαγκάη και Χονγκ Κονγκ, δηλ. την ασιατική σχολή ενός ρεβιζιονιστικού martial arts νεο-νουάρ - αν και μακριά από τον τόπο εγκλήματος - στην Ιαπωνία - με τα περίφημα "Violent Cop" και "Boiling Point". Για τους λάτρεις αυτού του είδους συνιστάται και το original "Bangkok Dangerous" των αδερφών Πανγκ, του 1999, που αδίστακτα χωρίς ενοχές , δανείζονται τα αισθητικά αποτυπώματα του W.K-W. και δημιουργούν αναφορές, που παίρνουν βεβαίως άλλη κατεύθυνση, στη συνέχεια). Τέλος αξίζει να σημειωθεί πως όλα τα φιλμ του W.K-W. μοιάζουν να είναι το ένα συνέχεια του άλλου και κάποια μελλοντικά μοιάζουν πρίκουελ των πρωτόλειων. Συναντάμε τους ίδιους χαρακτήρες που έπλασε αρχικά, τις μνήμες, τα ονόματα, τις τοποθεσίες και τους χρόνους σε αρκετά φιλμ, όπως σε τούτο θα βρείτε σεκάνς που δάνεισαν την εξέλιξη των διαπροσωπικών σχέσεων του ΕΡΩΤΙΚΗ ΕΠΙΘΥΜΙΑ και 2046. Ένα ατελείωτο κολάζ αναμνήσεων, ένα παζλ εμμονών, μια εγκεφαλική διασταύρωση της υπο-κείμενης αφήγησης στον επιμελώς - ατημέλητο στρουκτουραλισμό. Η αποδόμηση περνάει από συγκεκριμένες αυτοβιωματικές καταστάσεις, χωρίς την αίσθηση κινδύνου εσωστρέφειας, αφού δεν υιοθετεί π.χ. την αποδραματοποίηση της νουβέλ-βαγκ ή την ευρωπαϊκή αποστασιοποίηση του 60'ς. Αντιθέτως, η συναισθηματική φόρτιση είναι έντονη, έτοιμη ανά πάσα στιγμή να εκραγεί. Ανακαλύψτε έναν-έναν τους χαρακτήρες και ταυτιστείτε ... Θα σας παρασύρουν στο μακρινό ταξίδι μιας ιδιαίτερης και μοναδικής στιγμής που μόνο η 7η Τέχνη είναι ικανή να μας χαρίσει.


του Δημήτρη Παπαμίχου me@myfilm.gr

Seven Films είπε...

Μια μεγάλη ταινία από τον Γουόνγκ Καρ Βάι από το 1990, που βλέπουμε για πρώτη φορά στις αίθουσες της Αθήνας. Πάνω στους βρεγμένους δρόμους του καλοκαιριού, μια ιστορία μελαγχολική, κομψά ντυμένη στα μπλε φώτα της νύχτας, με θέμα τα παιχνίδια της μοίρας και την, ω μα τόσο, ατελείωτη ερωτική επιθυμία.
Ο Γιούντι, ένας νεαρός, τεμπέλης και σκεπτικιστής, μεγαλωμένος από θετή μητέρα, γνωρίζεται με τη Σου Λι-ζεν, την πολιορκεί και την κατακτά. Η σχέση τους όμως δεν έχει μεγάλη διάρκεια: θα τερματιστεί μόλις η Σου Λι-ζεν θα ζητήσει από τον Γιορκ να την παντρευτεί. Στη συνέχεια ο Γιούντι ξεκινάει μια καινούργια σχέση με μια νεαρή χορεύτρια, τη Λούλου ή Μιμή. Όμως, κι αυτή η σχέση θα τελειώσει όταν ο Γιούντι αρνηθεί να δεσμευτεί. Η Μιμή/Λούλου προσπαθεί να λύσει το αίνιγμα του Γιούντι μιλώντας μ' έναν φίλο του, με τη θετή του μητέρα, αλλά και με την Σου Λι-Ζεν.

Το πρώτο αριστούργημα του Γουόνγκ Καρ Βάι, γυρισμένο το 1990, αφηγημένο σε φλασμπάκ, τοποθετημένο στην καρδιά της μυθολογίας των '60s, εκτελεσμένο με ιδιοφυΐα και μαεστρία από έναν ορμητικό δημιουργό, που κατάφερε να υπογράψει μια επινοημένη νοσταλγία, η οποία ξεκινάει με ένα τρομερό πλάνο στη ζούγκλα και τελειώνει σε full γκανγκστερικό κρεσέντο. Με τη βοήθεια της κάμερας στο χέρι του Κρίστοφερ Ντόιλ (η πρώτη τους συνεργασία), ο Γουόνγκ Καρ Βάι ξεφεύγει σαν υδράργυρος ανάμεσα στους ηθοποιούς του και σαν καπνός μέσα στον χρόνο που έρχεται και φεύγει με ταχύτατα, κοφτά πλάνα.

Επηρεασμένος από τον Γκοντάρ και το νέο κύμα του γαλλικού σινεμά, φτιάχνει μια αμερικάνικου ύφους και γαλλικού τρόπου κινέζικη ταινία που είναι ολότελα δική του, δυναμική και σαρωτική, θαμπώνοντας δίκαια τους κριτικούς και το ειδικό κοινό της εποχής, παιανίζοντας έτσι εκκεντρικό και εμμονικό cinema du look, που τελειοποίησε στις κατοπινές και πιο γνωστές του ταινίες. Η εθνική Ασίας των ηθοποιών δηλώνει το «παρών», ο Λάου, η Τσανγκ και ο Λιουνγκ στα μικράτα τους, όμορφοι, γοητευτικοί, παγιδευμένοι και συντετριμμένοι από τις πράξεις και τη μοίρα. Οι Άγριες μέρες μας είναι ένα έργο αφιέρωμα στα απερίσκεπτα νιάτα και αφού χορτάσει τα μάτια σας, θα νιώσετε το loop του συναισθήματος που αναδίδει μέσα από τον αναμφισβήτητο αισθητισμό του.
Θοδωρής Κουτσογιαννόπουλος LIFO

Seven Films είπε...

ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΜΕ ΤΟ ALTER EGO ΤΟΥ, ΤΟΝ ΒΙΡΤΟΥΟΖΟ ΒΡΕΤΑΝΟ ΔΙΕΥΘΥΝΤΗ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑΣ ΚΡΙΣΤΟΦΕΡ ΝΤΟΙΛ, ΚΑΙ ΜΕ ΜΙΑ ΣΚΗΝΟΘΕΤΙΚΗ ΜΑΤΙΑ ΜΕΛΑΓΧΟΛΙΚΗ, ΗΔΟΝΙΚΑ ΓΥΑΛΙΣΤΕΡΗ ΚΑΙ ΓΕΜΑΤΗ ΡΕΤΡΟ ΑΧΛΗ, Η ΟΠΟΙΑ ΘΑ ΓΙΝΕΙ ΤΟ ΣΗΜΑ ΚΑΤΑΤΕΘΕΝ ΤΟΥ. ΤΑ ΑΤΙΘΑΣΑ '60S ΕΠΙΣΤΡΕΦΟΥΝ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΜΙΑ ΑΔΥΝΑΤΗ ΕΡΩΤΙΚΗ ΣΥΝΕΥΡΕΣΗ (Η ΜΗΠΩΣ ΔΥΟ;) ΚΑΙ Ο ΧΡΟΝΟΣ ΚΥΛΑ ΕΝΑΝΤΙΑ Σ' ΕΝΑΝ ΑΝΤΡΑ ΠΟΥ ΤΡΕΧΕΙ ΠΡΟΣ ΤΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΝΑΠΟΔΡΑΣΤΗ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΤΟΥ ΜΕ ΤΟ ΘΑΝΑΤΟ. Η ΑΝΔΡΟΓΥΝΗ ΓΟΗΤΕΙΑ ΤΟΥ ΛΕΣΛΙ ΤΣΕΝΓΚ ΑΠΟΠΝΕΕΙ ΜΙΑ ΤΡΥΦΕΡΗ ΘΛΙΨΗ, ΕΝΩ Ο 34ΧΡΟΝΟΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΣ ΚΑΘΙΕΡΩΝΕΤΑΙ ΩΣ ΗΓΕΤΙΚΗ ΜΟΡΦΗ ΤΟΥ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΙΚΟΥ ΝΕΟΥ ΚΥΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΧΟΝΓΚ ΚΟΝΓΚ.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΜΗΤΣΗΣ ΑΘΗΝΟΡΑΜΑ

Seven Films είπε...

ΕΝΩΝΟΝΤΑΣ ΔΥΟ ΠΑΡΑΛΛΗΛΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΠΟΥ ΠΕΡΙΣΣΕΨΑΝ ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙΑΡΙΚΟ "CHUNGKING EXPRESS", Ο ΚΑΡ ΒΑΙ ΥΠΟΓΡΑΦΕΙ ΤΗΝ ΠΙΟ ΕΣΩΣΤΡΕΦΗ, ΠΕΡΙΠΛΟΚΗ ΚΑΙ ΠΡΟΦΑΝΩΣ ΑΔΥΝΑΜΗ ΤΑΙΝΙΑ ΤΟΥ. ΕΝΑ ΜΟΝΤΕΡΝΟ ΝΟΥΑΡ ΜΕ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΕΣ ΕΚΤΕΛΕΣΤΕΣ ΚΑΙ ΠΑΡΑΦΟΡΑ ΕΡΩΤΕΥΜΕΝΟΥΣ, ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΧΑΝΕΤΑΙ ΣΤΙΣ ΔΑΙΔΑΛΩΔΕΙΣ ΑΝΑΦΟΡΕΣ ΚΑΙ ΤΗ ΒΙΡΤΟΥΟΖΙΚΗ ΕΚΖΗΤΗΣΗ ΤΟΥ, ΕΙΡΩΝΙΚΟ, ΑΛΛΑ ΕΝΤΕΛΩΣ ΨΥΧΡΟ, ΕΙΚΑΣΤΙΚΑ ΤΕΛΕΙΟ, ΜΑ ΠΕΡΑ ΓΙΑ ΠΕΡΑ ΔΙΑΦΑΝΟ ΚΑΙ ΡΗΧΟ. ΓΥΡΙΣΜΕΝΟ ΣΧΕΔΟΝ ΕΞ ΟΛΟΚΛΗΡΟΥ ΜΕ ΕΥΡΥΓΩΝΙΟ ΦΑΚΟ, ΑΠΟΠΝΕΕΙ ΕΝΑΝ ΨΥΧΕΔΕΛΙΚΟ ΡΟΜΑΝΤΙΣΜΟ ΠΟΥ ΓΡΗΓΟΡΑ "ΕΞΑΤΜΙΖΕΤΑΙ" ΚΑΙ ΜΙΑ ΕΠΙΔΕΙΞΗ ΦΟΡΜΑΛΙΣΤΙΚΟΥ ΠΑΡΟΞΥΣΜΟΥ ΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΕΚΤΙΜΗΣΑΝ ΜΟΝΟ ΟΙ ΦΑΝΑΤΙΚΟΙ ΤΟΥ ΣΚΗΝΟΘΕΤΗ.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΜΗΤΣΗΣ ΑΘΗΝΟΡΑΜΑ

Seven Films είπε...

ΝΤΕΜΠΟΥΤΟ Μ' ΕΝΑ ΓΚΑΝΓΚΣΤΕΡΙΚΟ ΔΡΑΜΑ, ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΜΕΤΑΓΡΑΦΕΙ ΣΤΟ ΝΥΧΤΕΡΙΝΟ ΧΟΝΓΚ ΚΟΝΓΚ ΤΟΥΣ ΣΚΟΡΣΕΖΙΚΟΥΣ "ΒΙΑΙΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ". ΕΠΗΡΕΑΣΜΕΝΟΣ ΕΝΤΟΝΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΖΑΝ-ΠΙΕΡ ΜΕΛΒΙΛ, Ο ΚΑΡ ΒΑΙ ΑΝΑΖΗΤΑ ΑΚΟΜΑ ΤΟ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ ΤΟΥ ΥΦΟΣ ΣΕ ΜΙΑ ΑΡΧΕΤΥΠΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΕΡΩΤΑ, ΑΝΤΡΙΚΗΣ ΦΙΛΙΑΣ ΚΑΙ ΥΠΑΡΞΙΑΚΗΣ ΜΑΤΑΙΟΤΗΤΑΣ. ΑΝΑΜΕΣΑ ΣΤΙΣ ΑΦΗΓΗΜΑΤΙΚΕΣ ΥΠΕΡΒΟΛΕΣ, ΟΙ ΕΙΚΑΣΤΙΚΕΣ ΤΟΥ ΑΡΕΤΕΣ ΚΑΙ Η ΣΚΟΤΕΙΝΗ ΤΟΥ ΔΙΑΣΤΑΣΗ ΞΕΧΩΡΙΖΟΥΝ ΤΟ ΦΙΛΜ ΑΠΟ ΤΗ ΜΑΖΙΚΗ ΚΙΝΕΖΙΚΗ ΠΑΡΑΓΩΓΗ, ΣΥΣΤΗΝΟΝΤΑΣ ΜΑΣ ΠΑΡΑΛΛΗΛΑ ΤΗ ΜΟΥΣΑ ΤΟΥ ΜΑΓΚΙ ΤΣΕΝΓΚ ΚΑΙ ΜΕΡΙΚΑ ΑΠΟ ΤΑ ΘΕΜΑΤΙΚΑ ΚΑΙ ΟΠΤΙΚΑ ΜΟΤΙΒΑ ΠΟΥ ΘΑ ΣΥΝΑΝΤΑΜΕ ΤΑΚΤΙΚΑ ΑΠΟ ΔΩ ΚΑΙ ΜΠΡΟΣ ΣΤΟ ΥΠΟΛΟΙΠΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥ.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΜΗΤΣΗΣ ΑΘΗΝΟΡΑΜΑ

Seven Films είπε...

Στραβά πλάνα, neon lights, αγόρια και κορίτσια που τους ρουφάει η νύχτα και η κάμερα του Γουόνγκ Καρ Βάι.
ΑΠΟ ΤΟΝ ΘΟΔΩΡΗ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟ
Ο Γoυόνγκ Τσι-Μινγκ είναι επαγγελματίας δολοφόνος. Δέχεται εντολές από μια μυστηριώδη γυναίκα, την πράκτορά του, η οποία είναι κρυφά ερωτευμένη μαζί του. Αυτή σε τακτικά διαστήματα καθαρίζει το σπίτι του και παίρνει μαζί της τα σκουπίδια του για να εξετάσει και να μάθει όσο το δυνατό περισσότερα για τον χαρακτήρα και τις συνήθειές του. Η πράκτορας συχνά φαντασιώνεται ερωτικά τον Γoυόνγκ Τσι-Μινγκ. Εκτός από την ιστορία του Μινγκ, παρακολουθούμε έναν δαιμονιώδη, περίεργο τύπο που δεν μιλάει ποτέ (τον υποδύεται με κωμικό χάρισμα ο Ιάπωνας Τακέσι Κανεσίρο, που τον είδαμε στο Flying Daggers του Ζανγκ Γιμού), ο οποίος ζει με τον πατέρα του και καταλαμβάνει με θράσος και απειλές άδεια μαγαζιά και τα μετατρέπει σε μικρά εμπορικά καταστήματα.

Οι Έκπτωτοι Άγγελοι μοιάζουν με διασκεδαστική, μιξαρισμένη συνέχεια του Chungking Express, δοσμένη με μεγαλύτερη δεξιοτεχνία αλλά λιγότερη συνοχή στο σενάριο, που δεν διορθώνεται από το εξαντλητικό voice over των χαρακτήρων, και ειδικά του «βωβού». Αν και ουσιαστικά ο Γουόνγκ Καρ Βάι επιθυμεί περισσότερο να κρυφοκοιτάξει τρυφερά τη βία του νυχτερινού σάουντρακ της πόλης με ήρωες περιθωριακούς νέους, τρελαμένους ή εσωστρεφείς αλλά σίγουρα μοναχικούς κι ευαίσθητους, το σχετικά χαοτικό του μοίρασμα ανάμεσα στις δυο ιστορίες χαλάει τη μαγιά μιας τεχνικά μεθυστικής και αισθητικά αποτελεσματικής ταινίας, γυρισμένης και πάλι με τον Κρίστοφερ Ντόιλ στην κάμερα, το 1995.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ LIFO

Seven Films είπε...

Όταν η Νγκορ επιστρέφει στο νησί της, ο Γουάχ πάει να την επισκεφτεί. Ύστερα από ένα παθιασμένο φιλί σ' έναν τηλεφωνικό θάλαμο, η Νγκορ αποφασίζει να περάσει τη νύχτα μαζί του. Αρχίζει έτσι μια ερωτική σχέση, η οποία, όμως, διακόπτεται κάθε φορά που ο Γουάχ πρέπει να γυρίσει στην πόλη για να βοηθήσει τον «Μύγα». Αυτό είναι το ντεμπούτο του Γουόνγκ Καρ Βάι στο σινεμά, το 1988, και από την αρχή φάνηκαν οι αμερικάνικες επιρροές του από τον ανεξάρτητο κινηματογράφο, καθώς και η δικής του επινόησης ρομαντική διάσταση των ζευγαριών σε απόλυτη και επαναλαμβανόμενη σύζευξη με αγαπησιάρικη, κιτς ποπ μουσική - μια διασκευή στα κινέζικα του «Take my breath away» υπογραμμίζει το παρατεταμένο φιλί των εραστών.

Το γνωστό τραγούδι των Stones που δανείζει τον τίτλο απουσιάζει (μπορεί και να είναι συμπτωματική η χρήση του, προϊόν της μετάφρασης στα αγγλικά) και η μαφιόζικη ιστορία έχει τις στιγμές της αλλά συνολικά μοιάζει με πρόφαση πλοκής. Ο σκηνοθέτης αποδείχθηκε πολύ ικανότερος όταν η ατμόσφαιρα έδινε τον τόνο στις παρυφές του στόρι του, ενώ εδώ μπλέκει την αγωνία του να στυλιζάρει την άφιξή του, παρά να χτίσει την απαραίτητη συνοχή. Η Μάγκι Τσανγκ τού κλέβει την παράσταση.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ LIFO

Seven Films είπε...

Οι «Έκπτωτοι Άγγελοι» του Γουόνγκ Καρ Γουάι είναι μια ταινία παραγωγής 1995 με θέμα πάντα επίκαιρο και οπτική πολύ προχωρημένη ακόμη και για την σημερινή εποχή (15 χρόνια μετά).

Αρκεί να λάβει κανείς υπόψη, πως οι περισσότεροι από εμάς εθελοτυφλούμε φοβούμενοι να αντιμετωπίσουμε την αδικία της ζωής που φέρνει πολλούς ανθρώπους στα όρια τους και τους σπρώχνει σε αυτό που αποκαλούμε περιθώριο, για να καταλάβει τι πραγματεύεται το θέμα της ταινίας.

Μια μυστική πράκτορας, ένας επαγγελματίας δολοφόνος, μια κοπέλα ελευθέρων ηθών, ένας καταζητούμενος και μια απογοητευμένη από τον έρωτα κοπέλα συνθέτουν το σκηνικό μιας ιδιόρρυθμης «παρέας».
Άνθρωποι σαν έκπτωτοι άγγελοι επί της γης προσπαθούν να βρουν χαρά είτε ζώντας με το «εγώ» τους, είτε σε μια σχέση.

Άνθρωποι φευγάτοι που θέλουν να ξεφύγουν από τη μιζέρια τους κάνοντας τον πόνο τους τρέλα που τους βοηθά να επιβιώσουν.
Απόλυτα συνειδητοποιημένοι για την τραγικότητα που κρύβουν οι ιστορίες τους, μιλούν για τον εαυτό τους και τις επιλογές τους χωρίς να προσπαθούν να τις ωραιοποιήσουν.
Αποζητούν την αγάπη και την βρίσκουν ακόμη και αν το άλλο άτομο δεν το ξέρει καν…
Έρωτες μονόπλευροι που γίνονται δυνατοί από την ανθρώπινη φύση που πάντα ελπίζει πως «Τίποτα δεν μένει ίδιο»…

Ο φόβος της μοναξιάς είναι σε πρώτο πλάνο και είναι αυτός που κινητοποιεί τους πρωταγωνιστές.
Ψάχνουν υποσυνείδητα αλλά απεγνωσμένα κάποιον να αγαπήσουν για να κρατηθούν στη ζωή, κάποιον να νοιάζονται για να έχουν ένα σκοπό, αφού η δική τους ζωή δεν έχει τόση σημασία, κάποιον να τους θυμάται…

Ο Γουάι τολμά να δείξει πως ο έρωτας και η ανάγκη για συντροφικότητα χωρούν παντού, μπορούν να εκφραστούν ακόμη και ανάμεσα σε σκηνές βίας και ανέχειας.

Ένας σκηνοθέτης που έχει αγκαλιάσει και σε προηγούμενες δουλειές του αυτό που η πλειοψηφία θεωρεί περιθώριο (As tears go by 1988), δεν θα μπορούσε παρά να παρουσιάσει με το δικό του ξεχωριστό σκηνοθετικό τρόπο την λεπτή ισορροπία που υπάρχει στην ανθρώπινη ψυχοσύνθεση αφήνοντας το θεατή να νιώσει τον πόνο των πρωταγωνιστών και να δικαιολογήσει τις πράξεις και τις συμπεριφορές τους.

ΙΩΑΝΝΑ ΛΟΥΓΑΡΗ www.myfilm.gr

Seven Films είπε...

Τριλογία Γουόνγκ Καρ Βάι: Γεννημένος πριν από 54 χρόνια στη Σαγκάη. Με καλύτερη στιγμή του το «2046» του 2004. Αφιέρωμα με τρεις ιστορίες από το παρελθόν. Πριν γίνει γνωστός. Ας πούμε το ξεκίνημά του. Δηλαδή, «Καθώς κυλούν τα δάκρυά μας» (Wong gok moon) παραγωγής 1988. Η πρώτη μεγάλου μήκους ταινία του.

Γκανγκστερική ιστορία με Αντι Λάου και Μάγκι Τσέουνγκ. Η δεύτερη «Οι άγριες μέρες μας» (Α Fei zheng chuan) γυρίστηκε δύο χρόνια αργότερα. Εδώ ο Γουόνγκ Καρ Βάι συνεργάζεται με τον εξαιρετικό φωτογράφο Κρίστοφερ Ντόιλ (διευθυντής φωτογραφίας και στο «2046»). Και με πρωταγωνιστές πάλι Μάγκι Τσέουνγκ και Λέσλι Τσονγκ. Μια ιστορία οργισμένων νέων. Η ταινία περνάει αδιάφορη στον τόπο του. Διακρίνεται όμως σε Ιαπωνία και Βρετανία. Τρίτη και τελευταία επιλογή «Εκπτωτοι άγγελοι»(Duo Luo tian shi) παραγωγής 1995. Είναι η πέμπτη σκηνοθεσία του. Μετά τους «Αγγέλους» αρχίζει να γίνεται γνωστός και εν Ελλάδι. Σε μικρό, περιορισμένο, κοινό. Επαγγελματίας δολοφόνος αναλαμβάνει συμβόλαια από μια κρυφά ερωτευμένη μαζί του γυναίκα. Εκείνη τον φαντασιώνεται. Ολες Μade in Ηong Κong!
Δημήτρης Δανίκας ΤΑ ΝΕΑ

Seven Films είπε...

Τρεις από τις πρώτες ταινίες του κινέζου σκηνοθέτη Γουόνγκ Καρ Βάι, γνωστού από την «Ερωτική επιθυμία» και το «2046», προβάλλονται για πρώτη φορά εμπορικά στη χώρα μας (είχαν συμπεριληφθεί στο πλήρες αφιέρωμα που είχε διοργανώσει για τον σκηνοθέτη το 2003 το Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης).

Το γκανγκστερικό μελόδραμα «Καθώς κυλούν τα δάκρυά μας» (1988), το δράμα αμφισβήτησης «Αγριες μέρες» (1990)

και οι «Εκπτωτοι άγγελοι» (1995- φωτογραφία), «συνέχεια» της ταινίας «Chungking express» η οποία καταξίωσε διεθνώς τον Καρ Βάι, έχουν συμβάλει ώστε ο δημιουργός τους να κερδίσει μια θέση στο πάνθεον των πιο αισθαντικών σκηνοθετών του παγκόσμιου κινηματογράφου. Αποκλειστικά στο Ιντεάλ της Πανεπιστημίου.

Γιάννης Ζουμπουλάκης ΤΟ ΒΗΜΑ

Seven Films είπε...

Να και μία ρετροσπεκτίβα που δεν πρέπει να χάσουν οι σινεφίλ, και σίγουρα οι θαυμαστές του πρωτοπόρου σκηνοθέτη Γουόνγκ Καρ Βάι. Γιατί μπορεί οι ταινίες του «Ερωτική επιθυμία», «2046» και «Νύχτες με τον εχθρό μου» να έστρεψαν την προσοχή μας στον Κινέζο δημιουργό, αλλά υπάρχουν τρεις παλιότερες, που δεν έχουν προβληθεί ποτέ στην Ελλάδα και θα μας συστήσουν το πρώιμο και άγνωστο έργο του.

«Καθώς κυλούν τα δάκρυά μας», η πρώτη του ταινία (1988), ένα γκανγκστερικό μελόδραμα
Από αύριο στον κινηματογράφο «Ιντεάλ» (Πανεπιστημίου 46) θα προβάλλονται οι ταινίες «Καθώς κυλούν τα δάκρυά μας» (1988), «Οι άγριες μέρες» (1991) και οι «Εκπτωτοι άγγελοι» (1995) σε ένα εναλλασσόμενο πρόγραμμα.

Ο Γουόνγκ Καρ Βάι έκανε το ντεμπούτο του στο σινεμά ως σεναριογράφος στην τηλεόραση. Στα μέσα της δεκαετίας του '80 άρχισε να δουλεύει στην εταιρεία παραγωγής του Αλαν Τανγκ, ο οποίος στη συνέχεια επένδυσε στην πρώτη του ταινία, «Καθώς κυλούν τα δάκρυά μας», όπου ο Βάι έδωσε τα πρώτα δείγματα εξπρεσιονιστικού ρεαλισμού. Πρόκειται για ένα γκανγκστερικό μελόδραμα -με ήρωα έναν νεαρό γκάνγκστερ που είναι διχασμένος ανάμεσα σε έναν φίλο του και μία γυναίκα- επηρεασμένο από τους «Κακόφημους δρόμους» του Μάρτιν Σκορσέζε.

Τρία χρόνια αργότερα, σκηνοθετεί το «Οι άγριες μέρες μας», ένα τολμηρό μανιφέστο για την αμφισβήτηση της νεολαίας στα χρόνια του '60. Η ταινία, όπου ο Ασιάτης δημιουργός εγκαινίασε την αυτοσχεδιαστική του μέθοδο, δίνοντας το στίγμα της μετέπειτα πορείας του, ταξίδεψε σε μεγάλα διεθνή φεστιβάλ, αποσπώντας διθυραμβικές κριτικές, παρ' όλο που στη χώρα του γνώρισε εισπρακτική αποτυχία.

Οι «Εκπτωτοι άγγελοι», η πιο τολμηρή του στιλιστικά απόπειρα, γεμάτη οπτικούς πειραματισμούς, είναι κατά κάποιο τρόπο ένα σίκουελ της ταινίας «Δάσος του Τσάνγκινγκ» (1994), που έκανε τη δυτική κινηματογραφική βιομηχανία να τον ξεχωρίσει και τον Κουέντιν Ταραντίνο να αναλάβει τη διανομή της ταινίας στις ΗΠΑ.
Νινος Φενεκ Μικελιδης ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ

Seven Films είπε...

Ο Γουόνγκ Καρ Βάι («2046», «Ερωτική επιθυμία») είναι ένας ξεχωριστός Ασιάτης δημιουργός, που βγήκε από τη σκιά των ταινιών καταιγιστικής δράσης του Τζον Γου και ξανοίχτηκε στον μοντερνισμό της Δύσης. Ο Γκοντάρ και ο Σκορσέζε βαραίνουν ιδιαίτερα στις αναφορές του. Μια σχεδόν πλήρη εικόνα της πρώιμης περιόδου του Γουόνγκ μάς δίνει ένα τρίπτυχο αφιέρωμα στον κινηματογράφο «Ιντεάλ» (λείπει το «Chungking Express», που τον έκανε γνωστό στη Δύση). Το «Καθώς κυλούν τα δάκρυά μας» (***), το κινηματογραφικό ντεμπούτο του το 1988, τον έφερε κοντά στους «Κακόφημους δρόμους». Οι «Αγριες μέρες μας» (****) ακολούθησαν το 1990, αλλάζοντας την όψη του μελοδράματος. Οι «Εκπτωτοι άγγελοι» (***) γυρίστηκαν το 1995 και χαρακτηρίζονται από την πληθωρικότητα του στυλ.
Δημήτρης Μπούρας Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ

Seven Films είπε...

Τα πρώτα δείγματα του ταλέντου του Γουόνγκ Καρ Βάι θα έχουμε την ευκαιρία να ανακαλύψουμε εκ νέου σε ένα σημαντικό αφιέρωμα στον πρωτοπόρο Κινέζο σκηνοθέτη, που ξεκινάει σήμερα στον κινηματογράφο Ιντεάλ, με εναλλασσόμενο πρόγραμμα προβολών ως την επόμενη Τετάρτη.


Ο Αντι Λάου σε μια σκηνή της πρώτης ταινίας του Γουόνγκ Καρ Βάι «Καθώς κυλούν τα δάκρυά μας»
Στο πλαίσιο του αφιερώματος, θα δούμε το γκανγκστερικό μελόδραμα «Καθώς κυλούν τα δάκρυά μας», την πρώτη ταινία του δημιουργού με επιρροές από τους «Κακόφημους δρόμους» του Μάρτιν Σκορσέζε, καθώς και τις «Αγριες μέρες μας», ένα δράμα για την αμφισβήτηση της νεολαίας με φόντο τη δεκαετία του '60.
Το τρίπτυχο του αφιερώματος ολοκληρώνεται με το πειραματικό δράμα φαντασίας «Εκπτωτοι άγγελοι», ένα κατά κάποιο τρόπο σίκουελ του «Δάσους του Τσάνγκινγκ», που έκανε την αμερικανική κινηματογραφία να τον προσέξει.
ΤΙΜΕΣ
Το εισιτήριο ανέρχεται στα 8€.

Ρομπυ Εκσιελ ΤΟ ΕΘΝΟΣ