Δευτέρα 23 Μαρτίου 2009

Μη με ξεχνάς



Μη με ξεχνάς
(Αγγλικός τίτλος «THE PAST» - original : «EL PASADO»)



«Χάνουμε έναν άντρα όταν αρχίζει να μας ξεχνά. Τον χάνουμε ολοκληρωτικά όταν ξεχνά πόσο ευτυχισμένος ήταν μαζί μας…»

Συντελεστές:
Σκηνοθεσία: Έκτωρ Μπαμπένκο
Σενάριο: Έκτωρ Μπαμπένκο, Marta Goes( πάνω στη νουβέλα του Alan Pauls)
Φωτογραφία: Ricardo Della Rosa
Μουσική: Ivan Wyszogrod (Το χρονικό μιας απόδρασης)
Παίζουν:
Γκαέλ Γκαρσία Μπερνάλ (Ρίμινι) (Ημερολόγια μοτοσικλέτας)
Μόρο Ανγκιλέρι( Βέρα)
Ανάλια Κουσεούρο ( Σοφία)
Αννα Σελεντάνο (Κάρμεν)
Έτος παραγωγής: 2007
Χώρα παραγωγής : Αργεντινή
Γλώσσα: Iσπανικά
Έγχρωμο
Διάρκεια: 114’
site:
www.filmelpasado.com
Υπόθεση:
Ο Ρίμινι και η Σοφία, εραστές από τα εφηβικά τους χρόνια, αποφασίζουν να χωρίσουν μετά από δώδεκα χρόνια γάμου, πολιτισμένα και κοινή συναινέσει. Κι ενώ φαινομενικά αυτό μοιάζει μια εύκολη υπόθεση, ειδικά για τον άνδρα που γνωρίζει νέες γυναίκες, η γυναίκα επιμένει να τον κυνηγά, μεταφορικά και κυριολεκτικά, με τον τρόπο της. Κάθε φορά που αυτός ετοιμάζεται να κάνει το επόμενο βήμα, αυτή είναι εκεί. Όταν ερωτεύεται ένα μοντέλο, τη ζηλιάρα Βέρα, η Σοφία θα πολιορκήσει το διαμέρισμά του. Όταν την απατήσει με μια συνάδερφό του, η Σοφία θα είναι και πάλι κοντά. Όταν θα κάνει ένα παιδί, η Σοφία θα διεκδικήσει όσα δεν της ανήκουν. Ποιος μπορεί όμως να το πει αυτό σε μια γυναίκα που ζει στο παρελθόν; Ούτε καν ο ίδιος ο Ρίμινι, που γίνεται έρμαιο των συναισθημάτων της, που είναι τόσο κοντά, τόσο μακριά από τα δικά του…
Ο έρωτας σε χρόνο αόριστο :
Αν όπως λένε οι λογοτέχνες, ο έρωτας είναι η εξύμνηση του παρόντος, για τους δυο παλιούς εραστές, Σοφία και Ρίμινι, ο έρωτας είναι η εξύμνηση του παρελθόντος. Μετά από δώδεκα χρόνια γάμου, οι το πάλαι ποτέ «highschool sweethearts» αποφασίζουν να μείνουν απλώς δύο φίλοι. Ο Ρίμινι δουλεύει ως μεταφραστής, αλλά πιο καλά απ' όλες μιλά τη γλώσσα του έρωτα.
Μετά από το χωρισμό του .γνωρίζει μια γυναίκα που δουλεύει ως μοντέλο. Την ερωτεύεται και μένει μαζί της, παρά την παράφορη ζήλια της. Μετά από καιρό, θα την εγκαταλείψει για να πάει με μια μεγαλύτερη γυναίκα, που δουλεύει κι αυτή ως μεταφράστρια. Αυτή θα είναι που θα του χαρίσει ένα γιο, χωρίς να υπολογίζει πως η πατρότητα συνεπάγεται μιας τέτοιας ευθύνης.
Σε όλες αυτές τις φάσεις της ζωής του, η Σοφία παραμονεύει στη γωνία. Ανήμπορη και αυτή να δεθεί με κάποιον άλλο άντρα, όπως είναι ανήμπορος κι αυτός να συλλάβει τον έρωτα ολοκληρωτικά. Τον βάζει σε δοκιμασίες, παίζει με το μυαλό του και τη ζωή του, υπερβαίνει τα όρια αυτού που η κοινωνία αποδέχεται ως φυσιολογική συμπεριφορά.
Ευτυχώς όμως που ο έρωτας δεν γνωρίζει τι είναι φυσιολογικό.
Ευτυχώς που σε μέρες που όλοι θέλουν να ζουν στο τώρα, κάποιοι κοιτούν το παρελθόν τους για να γνωρίσουν ο ένας τον άλλο καλύτερα.
Ευτυχώς που ο μόνος τρόπος για να υπάρχουμε σε χώρο και σε χρόνο ενεστώτα είναι το να αναφερόμαστε πάντα σε χρόνο παρατατικό για να ζούμε τον έρωτα, που είναι εξ' ορισμού αόριστος!
Βραβεία- Συμμετοχές :
Παγκόσμια πρεμιέρα στο Φεστιβάλ του Τορόντο
Ευρωπαϊκή πρεμιέρα Φεστιβάλ Ρώμης
H Ελλάδα είναι η δεύτερη Ευρωπαϊκή χώρα, μετά την Ιταλία, που προβάλλεται σε κινηματογραφικό δίκτυο διανομής.
Η ταινία έχει προβληθεί σχεδόν σε όλες της χώρες της Λατινικής Αμερικής.(Βραζιλία, Αργεντινή, Μεξικό, Βενεζουέλα κτλ)
Άνοιξε με επιτυχία στις αρχές Μαρτίου στην Ρωσία και μετά την Ελλάδα ανοίγει στην Ιαπωνία.
Ο σκηνοθέτης :
Ο Έκτωρ Μπαμπένκο(Hector Babenco) γεννήθηκε στην Αργεντινή το 1946, έχει σκηνοθετήσει πολλές ταινίες αλλά παγκόσμια γνωστός έγινε με τις επιτυχίες :
Πισότε: Tο χαμίνι του Σαν Πάολο
Το φιλί της Γυναίκας-Αράχνης
Φυλακές Καραντίρου
και έχει τιμηθεί με πολλές διακρίσεις και υποψηφιότητες σε πολλά διεθνή φεστιβάλ και την Αμερικάνικη Ακαδημία Κινηματογράφου.

6 σχόλια:

Seven Films είπε...

Ο 63χρονος Αργεντίνος σκηνοθέτης Έκτορ Μπαμπένκο εκπλήσει με τη νεανική του διαύγεια και μας χαρίζει μια έντονη συναισθηματικά και υπαρξιακά ταινία για τις σχέσεις των ανθρώπων. Χωρίς ψευτομελοδραματισμούς στήνει το σκηνικό μιας δραματικής ιστορίας που κάνει έναν κύκλο. Χωρίς να αποκαλύψω το τέλος, - το οποίο είναι μάλλον αναμενόμενο - εξερευνά τη πορεία προς αυτό που καταλήγει απρόβλεπτη, λυτρωτική και κινηματογραφικά "μαγική".

Οι ερωτικές περιπέτειες του Ρίμινι, που υποδύεται πειστικά ο Γκαέλ Γκαρσία Μπερνάλ, καταλήγουν πάντα σε ένα δραματικό τέλος μα ο πρώτος του έρωτας η Ανάλια Κρουσέιρο τον στοιχειώνει κυριολεκτικά ακόμα και τη στιγμή που χωρίζουν. Το πλεονέκτημα της ταινίας του Μπαμπένκο είναι ότι δημιουργεί με το κοινό της "ταύτιση χαρακτήρων" και με χαρακτηριστική άνεση από την σκηνοθετική εμπειρία του, δημιουργεί με ενδιαφέρον και ένταση τον έρωτα δύο ανθρώπων. Ένας ύμνος στην αιώνια αγάπη, μακριά απο τον καταλύτη χρόνο και τις συμβατικότητες του τρόπου συμπεριφοράς. Οι συμβολισμοί στην ταινία δίνουν περισσότερη αξία και την ικανότητα (και ευχαρίστηση) στο θεατή να αναπτύξει την δική του διαπροσωπική συλλογιστική, να προβληματιστεί και να πάρει θέση για τα τεκταινόμενα. Λειτουργεί πολυεπίπεδα για όσους αναζητούν κάτω από την επιφάνεια βαθύτερα υπαρξιακά ζητήματα, τονίζοντας ιδιαίτερα τον ρόλο του ήρωα, ως μεταφραστή και αποδεικνύοντας στην πράξη πως η γλώσσα του έρωτα είναι πιο δυνατή και συναρπαστική. Για την ηρωίδα θα λέγαμε ότι λειτουργεί ως ένα βαθμό με κώδικες της γυναίκας "αράχνης" χωρίς τη χρήση των συμβατικών ευκολιών που της προσδίδει αυτός ο ρόλος.

Όλα τα συναισθήματα που γνωρίζουμε εξαντλούνται στις σχέσεις των ηρώων μας, μερικά από αυτά μάλιστα όπως η ζήλια δίνεται κωμικοτραγικά. Τα αρνητικά, είναι στο ότι δεν εμπλέκει τον κοινωνική ιστό μέσα στον ιστορικό κύκλο του γάμου, της πατρότητας, της γυναικείας διεκδίκησης και της ψυχοσωματικά αλλοτριωμένης συμπεριφοράς.
www.myfilm.gr Δημήτρης Παπαμίχος

Seven Films είπε...

Tου Έκτορ Μπαμπένκο. Ο Γκαέλ Γκαρσία Μπερνάλ χωρίζει από τη γυναίκα του, η οποία εξακολουθεί να τον αγαπά, και περνά αμέτρητες βαρετές «περιπέτειες» στο μπερδεμένο, υπερφίαλο, κι εντέλει αδιάφορο έργο.
Athens Voice Γιώργος Κρασσακόπουλος

Seven Films είπε...

Ο Ρίμινι και η Σοφία χωρίζουν φιλικά, έχοντας υπάρξει ανδρόγυνο αλλά και εραστές από την εφηβεία τους. Και ενώ εκείνος προχωρά σε άλλες σχέσεις και κάνει παιδί με την τρίτη γυναίκα, η Σοφία μένει προσκολλημένη στο παρελθόν, παρενοχλώντας τον.

Focus: Ο κάποτε εμπνευσμένος Έκτορ Μπαμπένκο («Πισότε», «Το Φιλί της Γυναίκας- Αράχνης» κ.ά.) δεν ήταν σε φόρμα όταν έγραφε αυτό το σενάριο. Ο ήρωάς του, άβουλος, ασυνείδητα κομφορμιστής, άγεται και φέρεται από τις γυναίκες. Είναι απλώς ένα σημείο αναφοράς γύρω από το οποίο αυτές κινούν τη ζωή. Και ενώ λοιπόν θα έπρεπε οι γυναίκες να είναι το αίμα και το νεύρο της ταινίας, τα πλάνα και οι σκηνές αναλώνονται σε συντριπτικό ποσοστό με τον άντρα μόνο ή σε πρώτο πλάνο, με ένα από τα αποτελέσματα αυτού του χειρισμού να είναι και ο κουραστικά (έως εκνευριστικά) αργός ρυθμός της εξέλιξης. Η ταινία απαιτούσε σατιρική διάθεση και τις γυναίκες σε πρώτο πλάνο. Με άλλα λόγια, ο Μπαμπένκο έπρεπε να δώσει το σενάριο στον Πέδρο Αλμοδόβαρ...

exodos Χάρης Καλογερόπουλος

Seven Films είπε...

ΑΥΤΟ ΤΟ ΥΠΟΤΟΝΙΚΟ ΕΡΩΤΙΚΟ ΔΡΑΜΑ ΘΑ ΕΙΧΕ ΞΕΧΑΣΤΕΙ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΠΑΝΤΕΣ ΑΝ ΔΕΝ ΕΙΧΕ ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΗ ΤΟΝ ΓΚΑΕΛ ΓΚΑΡΣΙΑ ΜΠΕΡΝΑΛ. Ο ΣΥΜΠΑΘΗΣ ΜΕΞΙΚΑΝΟΣ ΣΤΑΡ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙ, ΔΕΝ ΒΡΙΣΚΕΙ ΟΜΩΣ ΒΟΗΘΕΙΑ ΟΥΤΕ ΣΤΟ ΔΡΑΜΑΤΟΥΡΓΙΚΑ ΕΠΙΠΕΔΟ ΣΕΝΑΡΙΟ, ΟΥΤΕ ΣΤΟΥΣ ΑΔΙΑΦΟΡΟΥΣ ΓΥΝΑΙΚΕΙΟΥΣ ΧΑΡΑΚΤΗΡΕΣ ΠΟΥ ΤΟΝ ΠΟΛΙΟΡΚΟΥΝ, ΟΥΤΕ ΚΑΝ ΣΤΟΥΣ ΞΕΠΝΟΟΥΣ ΡΥΘΜΟΥΣ ΤΟΥ ΠΑΛΑΙ ΠΟΤΕ ΔΥΝΑΜΙΚΟΥ ΕΚΤΟΡ ΜΠΑΜΠΕΝΚΟ ("ΠΙΣΟΤΕ", "ΤΟ ΦΙΛΙ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ ΑΡΑΧΝΗΣ").

ΑΘΗΝΟΡΑΜΑ Χρήστος Μήτσης

Seven Films είπε...

Βαθμοί = 7 «Μη με ξεχνάς»(Εl Ρasado). Εγώ; Ποτέ! Πώς να ξεχάσω τον Έκτορα Μπαμπένκο και το «Πισότε». Μπροστά σε αυτό το ηφαίστειο του 1981 το οσκαρικό «Slumdog Μillionaire» μοιάζει με χαλκομανία. Εκείνος ξέχασε το παρελθόν. Εδώ επιδίδεται σε οφθαλμοπορνεία με πρόβλημα ψυχολογικό και πρωταγωνιστή τον Γκαέλ Γκαρσία Μπερνάλ. Με τέσσερις υπάρξεις, παρακαλώ. Από τα κάτω προς τα πάνω.

Με απόλυτο κριτήριο το σωματικό και διαστροφικό προσόν. Χειρότερη όλων, η Σοφία, η γκρινιάρα και σύζυγος του Μπερνάλ. Με δεύτερη την Βέρα, την κορμάρα (μανεκέν γαρ), τρίτη την Κάρμεν τη μεταφράστρια και τελευταία μια γυμνάστρια. Εμφανίζει και εξαφανίζει τις γκόμενες σαν να παίζει με τηλεκοντρόλ. Με ατάκες τάχα μου απελευθερωμένες, όπως «θα το βάλεις, θα χύσεις και τέλος» και «έφερα δονητή με δύο κεφάλια από Γερμανία να το βάζω μπρος και πίσω».

TA NEA Δημήτρης Δανίκας

Seven Films είπε...

Ενας έρωτας «κολλημένος» στο παρελθόν προσπαθεί να κινήσει τα νήματα της τελευταίας ταινίας του καταξιωμένου αργεντινού σκηνοθέτηΕκτορ Μπαμπένκο(«Το φιλί της γυναίκας-αράχνης»). Παρακολουθούμε την πορεία ενός ανύπαντρου ζευγαριού (Γκαέλ Γκαρσία Μπερνάλ, Ανάλια Κουσουέρο στη φωτογραφία) που αποφασίζει να χωρίσει ύστερα από δώδεκα χρόνια σχέσης. Αρχικώς το γεγονός αντιμετωπίζεται με ψυχραιμία. Οσο όμως ο καιρός περνά τόσο η γυναίκα μετατρέπεται σε σκιά του άντρα- ό,τι και να κάνει. Από την πλευρά του, εκείνος επίσης αδυνατεί να προχωρήσει. Ο Μπαμπένκο δημιουργεί ατμόσφαιρα, η ιστορία περιέχει ανατροπές, ωστόσο την ίδια ώρα το έργο σού δίνει την εντύπωση ότι μένει ακίνητο στον χρόνο και ότι η ιστορία κουράζεται πολύ προτού ολοκληρωθεί. Επιπλέον, δεν έχει χαρισματικούς πρωταγωνιστές!
ΤΟ ΒΗΜΑ Γιάννης Ζουμπουλάκης