Δευτέρα 15 Ιουνίου 2009

η Λυσσασμένη Γάτα

η Λυσσασμένη Γάτα
(CAT ON A HOT TIN ROOF)


Σκηνοθεσία: Ρίτσαρντ Μπρούκς
Σενάριο: Ρίτσαρντ Μπρούκς και Τζέημς Πόε
πάνω στο ομώνυμο θεατρικό έργο του Τεννεσί Ουίλιαμς
Φωτογραφία: Ουίλιαμ Ντάνιελς
Παίζουν:
Ελίζαμπεθ Τέηλορ
Πώλ Νίουμαν
Τζακ Κάρσον
Τζούντιθ Αντερσον

Έτος παραγωγής: 1958
Χώρα Παραγωγής: ΗΠΑ
Γλώσσα: Αγγλικά
Έγχρωμο
Διάρκεια: 108΄
Ήχος: mono
Εικόνα: Flat
Κατάλληλο




Υπόθεση:
Η «Λυσσασμένη Γάτα» (1954) εκτυλίσσεται ένα βράδυ στο αρχοντικό ενός μεγαλοκτηματία του Μισισιπή, όπου η οικογένεια ετοιμάζεται να γιορτάσει τα 65 και τελευταία γενέθλια του πατέρα. Ο Big Daddy, κατά ειρωνικό τρόπο ο πιο ζωντανός χαρακτήρας του έργου, βρίσκεται στα τελευταία στάδια καρκίνου, όμως ανίδεος για το τέλος που ζυγώνει, προσπαθεί ακόμη να τα βρει με τον αγαπημένο δευτερότοκό του, γνωστό γόη και αθλητή, παντρεμένο με την Μάγκι. Οι σχέσεις των δύο αντρών είναι οριακές και η γριφώδης σιωπή του γιου δεν βοηθάει αντίθετα φτάνει στα όρια του τον τελματωμένο γάμο του. Οι δύο νύφες της οικογένειας εκδηλώνουν ανοιχτά την πρόθεσή τους να διεκδικήσουν, καθεμία για λογαριασμό της οικογένειάς της, το μεγαλύτερο κομμάτι της περιουσίας. Η μεν στηρίζεται στα πολλά παιδιά που έχει. Η "Μάγκι, η Γάτα" κρατά κρυφό το γεγονός ότι δεν έχει την παραμικρή ερωτική επαφή με το σύζυγό της.

Άποψη :
Όλα είναι σε γύψο: πόδι, πέος, ψυχή. Τόσο πιο βίαιο μοιάζει το ξέσπασμά του στο τέλος, που ξεσκίζει τον ιστό της υποκρισίας ετών, φτύνοντας αλήθειες που σκοτώνουν. Εσωστρέφεια, θυμός, πόθοι σκοτεινοί και αδυσώπητοι, περιουσιακές ίντριγκες, χαμηλοί φωτισμοί, υγρασία και ιδρώτας, σκιές, κρυφακούσματα πίσω από τζαμόπορτες, αδιάκριτα πηγαιν'-έλα, και το αλκοόλ καταφύγιο από την πιεστική πραγματικότητα. Δυο μεγάλοι σταρ σε ένα έργο που μας αφορά μέχρι σήμερα.

Tips:
Λέγεται ότι την εποχή κατά την οποία η ταινία προβαλλόταν στις αίθουσες, ο Τενεσί Ουίλιαμς στεκόταν έξω από τους κινηματογράφους και απέτρεπε τον κόσμο, λέγοντας "Μην το δείτε, δεν είναι αυτό το έργο μου". Όμως, ούτε οι διαμαρτυρίες του ούτε οι κριτικές που επισήμαναν την αλλοίωση του πρωτοτύπου στάθηκαν εμπόδιο. Το "Cat On A Hot Tin Roof" ("Γάτα σε πυρωμένη τσίγκινη σκεπή" η ακριβής μετάφραση) ήταν μέσα στα δέκα πρώτα σε εισπράξεις φιλμ της χρονιάς και υποψήφιο για έξι Όσκαρ. Πρόκειται για διασκευή του ομώνυμου θεατρικού έργου που μένει πιστή στο βασικό στόρι (οικογενειακή υποκρισία, απληστία, αποξένωση), αλλά απαλύνει τις αιχμές, φροντίζοντας παράλληλα να καλύψει ένα βασικό στοιχείο της υπόθεσης, καθώς το Χόλιγουντ δεν επέτρεψε στον Πολ Νιούμαν να υποδυθεί τον ομοφυλόφιλο που κρύβεται πίσω από ένα γάμο. Κατά τα άλλα, το καστ είναι τέλειο. Η Τέιλορ ηλεκτρίζει στο ρόλο της Μάγκι, ο Μπερλ Αϊβς είναι ο τέλειος πάτερ φαμίλιας του αμερικανικού Νότου, ενώ εξαιρετικοί είναι και οι υπόλοιποι χαρακτήρες, από τη συμβιβαστική μάνα έως την άπληστη νύφη που γεννοβολά διαρκώς για να διεκδικήσει μεγαλύτερο μερίδιο στην περιουσία.

Βραβεία- Συμμετοχές :
Υποψήφιο για 6 Oscar.
Βραβείο γυναικείας ερμηνείας στην Ελίζαμπεθ Τέηλορ στα Laurel Awards

8 σχόλια:

Seven Films είπε...

Η μεταφορά του θεατρικού έργου του Tennessee Williams στον κινηματογράφο εν έτη 1958 δεν απαρνείται τις θεατρικές καταβολές τις. Από την άλλη, η αμερικανική λογοκρισία της στερεί στοιχεία ομοφυλοφιλίας ενδεικτικά του θεατρικού κειμένου που αλλοιώνουν την υπογραφή του πρώτου δημιουργού.

Τη «λυσσασμένη γάτα» υποδύεται μοναδικά η Elizabeth Taylor. Μια απεγνωσμένη femme fatal, με φτωχό background στην προσπάθειά της να ξεφύγει από τη μιζέρια παγιδεύτηκε σε μια εύπορη οικογένεια. Πνίγεται από την υποκρισία και ποθεί διακαώς να τραβήξει το ενδιαφέρον του ίδιου της του συζύγου. Ο Paul Newman, στο ρόλο του αποτυχημένου, πάλαι ποτέ ένδοξου αθλητή, Brick Pollitt, συζύγου της Margaret (λυσσασμένη γάτα) αντιμετωπίζει δύσκολες συνθήκες ερμηνείας, με περιορισμένη κίνηση (ο ήρωας έχει τραυματισμένο το ένα του πόδι) και περιορισμένη λεκτική έκφραση.

Αυτό το οποίο τον βοηθά αρκετά στην απόδοση του χαρακτήρα του Brick είναι το βλέμμα του. Επαναστατικό αλλά απελπισμένο συγχρόνως, ψάχνει να βρει διέξοδο από την υλιστική υστερία της εποχής.
Αρχές και μηνύματα που υπάρχουν στο αυθεντικό κείμενο του Williams και πέρασαν και στο κινηματογραφημένο έργο είναι η δομή της πατριαρχικής κοινωνίας, ο πλούτος στα χέρια των λίγων, ο άκρατος υλισμός, η υποκρισία και η ηθική κατάπτωση του ατόμου. Τα περισσότερα από αυτά, αν όχι όλα, είναι στοιχεία που ενυπάρχουν και στη σημερινή κοινωνία, προβληματίζουν ακόμη και σήμερα προσδίδοντας στο έργο μια αμείωτη διαχρονικότητα.

Ο Burl Ives στο ρόλο του Harvey Pollitt (Big Daddy) μεγαλοκτηματία του αμερικανικού Νότου δίνει μία πολύ δυνατή ερμηνεία, είναι ο πιο ζωντανός χαρακτήρας, ο μόνος που κάνει όνειρα αν και ετοιμοθάνατος. Η τραγική ειρωνεία διαπερνά το έργο και είναι αυτή τελικά που ανατρέπει τα δεδομένα. Αν και με έκδηλο το θεατρικό του παρελθόν, το έργο, βυθίζει τον θεατή στην ανθρώπινη εξαθλίωση και του υποδεικνύει τους τρόπους για να αναγεννηθεί από της στάχτες του. Ένα οικογενειακό δράμα που αποτελεί κοινωνικό «κατηγορώ» στον υλισμό, την απληστία, την έλλειψη αυτοσεβασμού και την υποκρισία, μέχρι και τις μέρες μας. Το έργο που βασίστηκε στο ομώνυμο θεατρικό του Tennessee Williams και σκηνοθέτησε το 1958 ο Richard Brooks μας αφορά ακόμη.

ΑΝΤΥ ΔΗΜΟΠΟΥΛΟΥ www.myfilm.gr

Seven Films είπε...

Οι λανθάνουσες αναφορές στην πιθανή ομοφυλοφιλική σχέση του Μπρικ με το Σκίπερ, που είχε το θεατρικό του Τένεσι Ουίλιαμς (αρχικά ανεβασμένο στο Μπρόντγουεϊ από τον Καζάν), στην κινηματογραφική μεταφορά έχουν παραμεριστεί, πράγμα που εξόργισε το συγγραφέα. Ωστόσο, ο χορός της υποκρισίας (πυρήνας του έργου), που γεννούν οι πιεστικές νόρμες του Νότου, δεν χάνει το ρυθμό και την έντασή του. Όλοι συνθλίβονται από ανεκπλήρωτες επιθυμίες, ακόμα και ο ισχυρός Big Daddy, όπως τον αποκαλούν, που έχτισε μεν το βασίλειό του, αλλά χωρίς να χαρεί τη ζωή όπως ήθελε. Έργο μοιρασμένο σε πολλούς χαρακτήρες, παρά τη θεατρική του καταγωγή, έτυχε μιας ικανής κινηματογραφικής προσέγγισης από τον Μπρουκς, με την κάμερα να συλλαμβάνει το κρυφτό-κυνηγητό όλων με όλους μέσα από πολυεπίπεδα πλάνα και με αφήγηση που χορογραφεί τις ψυχολογικές μεταπτώσεις και ίντριγκες. Υποψήφιο για πολλά Όσκαρ και μεγάλη εμπορική επιτυχία.
ΧΑΡΗΣ ΚΑΛΟΓΕΡΟΠΟΥΛΟΣ EXODOS

Seven Films είπε...

ΑΠΛΑ ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΦΡΟΫΔΙΚΗΣ ΨΥΧΑΝΑΛΥΣΗΣ ΑΠΟ ΕΝΑ ΘΑΡΡΑΛΕΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΤΟΥ ΘΕΑΤΡΙΚΟ ΤΟΥ ΤΕΝΕΣΙ ΟΥΙΛΙΑΜΣ. ΣΚΗΝΟΘΕΤΙΚΟΣ ΡΕΑΛΙΣΜΟΣ, ΕΠΙΘΕΣΗ ΣΤΗΝ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΗ ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΗ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ, ΣΠΟΥΔΑΙΕΣ ΕΡΜΗΝΕΙΕΣ ΚΑΙ ΕΞΙ ΥΠΟΨΗΦΙΟΤΗΤΕΣ ΓΙΑ ΟΣΚΑΡ.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΜΗΤΣΗΣ ΑΘΗΝΟΡΑΜΑ

Seven Films είπε...

Τένεσι Ουίλιαμς δεν ήταν ιδιαίτερα ικανοποιημένος από αυτή την κινηματογραφική μεταφορά του έργου του, που ξαναβλέπουμε σε επανέκδοση, μια και η ταινία του Ρίτσαρντ Μπρουκς απαλύνει αρκετούς από τους υπαινιγμούς του θεατρικού –όπως τις νύξεις για την ομοφυλοφιλία του βασικού του ήρωα–, όμως η καυτή ανάσα των καταπιεσμένων παθών, των τσακισμένων οικογενειακών δεσμών και το βάρος των κρυφών επιθυμιών παραμένουν αλώβητα σε αυτή τη σκοτεινή ιστορία. Η χημεία Πολ Νιούμαν και Ελίζαμπεθ Τέιλορ είναι εξαιρετική, έστω κι αν συχνά οι ερμηνείες γλιστρούν στην υπερβολή.
ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΡΑΣΣΑΚΟΠΟΥΛΟΣ ATHENS VOICE

Seven Films είπε...

Η «Λυσσασμένη γάτα» («Cat on a hot tin roof», 1958, ΗΠΑ) του Ρίτσαρντ Μπρουκς είναι μία ακόμη θερινή επανάληψη με καλές προοπτικές εισιτηρίων. Δεκάδες οικογενειακά προβλήματα προκύπτουν την ημέρα των 65ων γενεθλίων ενός μεγαλοκτηματία του Μισισιπή ( Μπερλ Αϊβς ) που πάσχει από καρκίνο. Ρόλο-«κλειδί» ανάμεσα στα πρόσωπα παίζει ο δευτερότοκος γιος του ( Πολ Νιούμαν ), του οποίου ο γάμος (με την Ελίζαμπεθ Τέιλορ ) οδεύει στην καταστροφή. Μία από τις διασημότερες μεταφορές έργων του Τενεσί Γουίλιαμς στον κινηματογράφο, δεν άφησε ικανοποιημένο τον συγγραφέα, παρ΄ ότι έγινε τεράστια επιτυχία και στα Οσκαρ του 1958 διεκδίκησε έξι βραβεία. Εξυπνη επιλογή παλιάς ταινίας για το καλοκαίρι, αν και σε μια εποχή που τέτοια οικογενειακά ζητήματα παρουσιάζονται στον πιο ακραίο και ωμό τρόπο τους (παράδειγμα η «Οικογενειακή γιορτή» του Τόμας Βίντερμπεργκ ) τα υπονοούμενα περί ομοφυλοφιλίας του κεντρικού ήρωα μπορούν σήμερα να φανούν ξεπερασμένα.

ΓΙΑΝΝΗΣ ΖΟΥΜΠΟΥΛΑΚΗΣ ΤΟ ΒΗΜΑ

Seven Films είπε...

Η Λυσσασμένη Γάτα (1954) εκτυλίσσεται ένα βράδυ στο αρχοντικό ενός μεγαλοκτηματία του Μισισιπή, όπου η οικογένεια ετοιμάζεται να γιορτάσει τα 65α και τελευταία γενέθλια του πατέρα. Ο Big Daddy, κατά ειρωνικό τρόπο ο πιο ζωντανός χαρακτήρας του έργου, βρίσκεται στα τελευταία στάδια καρκίνου, όμως, ανίδεος για το τέλος που ζυγώνει, προσπαθεί ακόμη να τα βρει με τον αγαπημένο δευτερότοκό του, γνωστό γόη και αθλητή, παντρεμένο με τη Μάγκι. Οι σχέσεις των δύο αντρών είναι οριακές και η γριφώδης σιωπή του γιου δεν βοηθάει, αντίθετα φτάνει στα όριά του τον τελματωμένο γάμο του. Οι δύο νύφες της οικογένειας εκδηλώνουν ανοιχτά την πρόθεσή τους να διεκδικήσουν, καθεμία για λογαριασμό της οικογένειάς της, το μεγαλύτερο κομμάτι της περιουσίας. Η μεν στηρίζεται στα πολλά παιδιά που έχει. Η «Μάγκι, η γάτα» κρατά κρυφό το γεγονός ότι δεν έχει την παραμικρή ερωτική επαφή με το σύζυγό της.

Όλα καλά με την ταινία, παρά το λούστρο με το οποίο ο Μπρουκς περιέβαλλε την ιστορία, τον περίγυρο και τους χαρακτήρες - το στόρι μυρίζει παρακμή, ενώ το φιλμ παραπέμπει σε πρεστιζάτο Χόλιγουντ. Εκτός από ένα βασικό σημείο. Ο Νιούμαν βάζει τα δυνατά του να δείξει πως έχει ένα μεγάλο θέμα, εκτός από το σπασμένο πόδι. Όσο κι αν ο εγωισμός του είναι πληγωμένος, η αποστροφή του προς τη Μάγκι εξηγείται μόνο αν δεν την επιθυμεί πραγματικά και πρέπει να μείνει στο γάμο. Ο Μπρουκς δεν μπόρεσε να πείσει τους παραγωγούς πως ο Μπρικ είναι ομοφυλόφιλος, αφού έτσι τον έγραψε ο Γουίλιαμς. Με αυτό τον τρόπο αφήνει το έδαφος στον Μπερλ Άιβς να μεγαλουργήσει στο ρόλο του πατέρα και να πάρει το Όσκαρ. Ο Μπρουκς έβγαλε τα καλλιτεχνικά απωθημένα του 20 χρόνια αργότερα, όταν, γυρίζοντας το Αναζητώντας τον κύριο Γκούντμπαρ με την Νταϊάν Κίτον, θα τον χωρίσει η γυναίκα του Τζιν Σίμονς και θα τον κόψουν από παρέα οι κολλητοί του, απορώντας πώς τόλμησε να μιλήσει τόσο ανοιχτά για το σεξ.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ Lifo

Seven Films είπε...

Με τις απογοητεύσεις, την απληστία αλλά και την ανικανότητα καταπιάνεται η πολύ πετυχημένη αυτή κινηματογραφική διασκευή του έργου του Τενεσί Οουίλιαμς. Εξαιρετικές ερμηνείες από την Τέιλορ και τον Νιούμαν.

Δεν δείχνει να έχει χάσει τίποτα από τη δύναμή της η ταινία αυτή του Ρίτσαρντ Μπρουκς που προβάλλεται σε επανέκδοση. Η Ελίζαμπεθ Τέιλορ στον ρόλο της Μάγκι και ο Πολ Νιούμαν σ' εκείνον του Μπρικ, είναι το ζευγάρι που επισκέπτεται τον πατέρα του Μπρικ, τον «Μπιγκ Ντάντι» (Μπερλ Αϊβς), με αφορμή την 60ή επέτειο των γενεθλίων του αλλά και για να μάθουν τα αποτελέσματα της ιατρικής εξέτασης του αυταρχικού αυτού πάτερ φαμίλια που πεθαίνει από καρκίνο. Στο σπίτι ζει και η αντιπαθητική σε όλους οικογένεια του αδερφού του Μπρικ, Γκούπερ (Τζακ Κάρσον), που μόνη τους έγνοια είναι πώς να κληρονομήσουν τη μεγάλη περιουσία του πατέρα.

Η κρίση στα μέλη μιας πλούσιας οικογένειας του αμερικανικού Νότου, μαζί με την απληστία, τις απογοητεύσεις και την ανικανότητα αλλά και την ομοφυλοφιλία ενός από τα μέλη της ήταν τα βασικά θέματα του θεατρικού έργου του Τενεσί Οουίλιαμς, στο οποίο βασίστηκε η ταινία. Μόνο που στη δεκαετία του '50 η αυστηρή τότε λογοκρισία δεν επέτρεπε στο Χόλιγουντ να καταπιάνεται με την ομοφυλοφιλία. Αποτέλεσμα, ο Ρίτσαρντ Μπρουκς («Η ζούγκλα του μαυροπίνακος», «Λόρδος Τζιμ») να εστιάσει το ενδιαφέρον του στην κρίση της οικογένειας με τα διάφορα προβλήματά της, αφήνοντας μόνο μικρές, διακριτικές υποψίες για την ομοφυλοφιλία του Μπρικ, προτιμώντας να τη μετατρέψει σε απλή ανικανότητα. Η οξυδέρκεια με την οποία ο Μπρουκς αντιμετωπίζει καταστάσεις και πρόσωπα, οι μελετημένες κινήσεις της μηχανής (η εξαιρετική έγχρωμη φωτογραφία είναι του Γουίλιαμ Ντάνιελς), αλλά και η θαυμάσια καθοδήγηση των ηθοποιών (με την Ελίζαμπεθ Τέιλορ σ' έναν από τους καλύτερους ρόλους της), μας θυμίζει την περίοδο όταν στο Χόλιγουντ σκηνοθέτες όπως ο Μπρουκς, ο Νίκολας Ρέι, ο Βινσέντε Μινέλι, ο Κινγκ Βίντορ, ο Ντάγκλας Σερκ και άλλοι μπορούσαν να μετατρέψουν μελοδραματικές ιστορίες σε αληθινά μοναδικά αριστουργήματα.

ΝΙΝΟΣ ΦΕΝΕΚ ΜΙΛΕΛΙΔΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ

Seven Films είπε...

Μισό αιώνα μετά την πρώτη προβολή της, η «Λυσσασμένη γάτα» κρατιέται ζωντανή, αλλά και αντιφατική, για τρεις λόγους.
Πρώτον, για τις κορυφαίες ερμηνείες της Λιζ Τέιλορ και του Πολ Νιούμαν στην πρώτη και μοναδική, αν δεν μας απατά η μνήμη, συνάντησή τους σε κινηματογραφικό πλατό. Δεύτερον, για τη στατική - θεατρική σκηνοθεσία του Ρίτσαρντ Μπρουκς (συνυπογράφει με τον Τζέιμς Πόε το σενάριο). Τρίτον, για το χολιγουντιανό χάπι έντ, που έκανε τον Τενεσί Ουίλιαμς να μη θέλει να ακούει για μια ταινία -εμπορική επιτυχία- βασισμένη στο ομότιτλο θεατρικό έργο του.
Η «Λυσσασμένη γάτα», «Γάτα σε καυτή τσίγκινη στέγη» κατά το πρωτότυπο «Cat On A Hot Tin Roof», προστίθεται σε έναν μικρό κατάλογο προσεκτικά επιλεγμένων επανεκδόσεων κλασικών ταινιών, οι οποίες δίνουν μια ανάσα στα θερινά σινεμά της Αθήνας.
Η ιστορία εκτυλίσσεται στην έπαυλη ενός μεγαλοκτηματία του Νότου, του Μπιγκ Ντάντι όπως τον αποκαλούν, την βραδιά των γενεθλίων του. Ο Μπιγκ Ντάντι επιστρέφει από ένα ιατρικό τσεκ απ, που επιβεβαίωσε τους φόβους του γιατρού του ότι είναι χτυπημένος από τον καρκίνο. Είναι χαρούμενος γιατί δεν ξέρει την αλήθεια. Είναι σαν να έχει ξαναγεννηθεί (σύμφωνα με μια διάσταση του διονυσιακού μύθου, πολυχρησιμοποιημένη από τον Ουίλιαμς) και είναι αποφασισμένος να ξεκαθαρίσει την κατάσταση με τους δυο γιους του.
Ο πρωτότοκος μοιάζει σαν ευνουχισμένος στη σκιά του πανίσχυρου πατέρα του. Ειναι παντρεμμένος με μια ανόητη και υστερική, που γεννοβολάει διαρκώς παιδιά και καταστρώνει σχέδια για την κληρονομιά της πατρικής περιουσίας. (Ο σαρκασμός του Μπρουκς δεν έχει προηγούμενο.)
Ο δευτερότοκος, ο Μπρικ, είναι ο άσωτος της οικογένειας. Εχει παρατήσει τον αθλητισμό και δεν νοιάζεται για τίποτα μετά τον θάνατο ενός επιστήθιου φίλου του. Επιπλέει στο αλκοόλ και αποφεύγει κάθε επαφή με τη γυναίκα του, τη χυμώδη Μάγκι, που μόνον ο Μπιγκ Ντάνι συμπαθεί (και ορέγεται).
Η Μάγκι, που προέρχεται από την κατώτερη κοινωνική τάξη, κρατάει ως επτασφράγιστο μυστικό την απουσία κάθε ερωτικής επαφής με τον άντρα της. Πιστεύει πως μόνον έτσι θα παραμείνει στο παιχνίδι της διεκδίκησης της περιουσίας του Μπιγκ Ντάντι, που κορυφώνεται σαν τραγωδία, αλλά και σαν παρωδία.
Ενας βασικός άξονας στο έργο του Ουίλιαμς αφορά τα καταπιεσμένα συναισθήματα και τη σεξουαλικότητα που υπερβαίνει τους ανθρώπους. Οι σχέσεις εξουσίας είναι άμεσα συναρτημένες με τη σεξουαλικότητα και οδηγούν με μαθηματική ακρίβεια στην καταστροφή (ή σε ευνουχιστικό συμβιβασμό).
Ετσι εξηγείται η έντονη δυσφορία και η αντίδραση του Ουίλιαμς όταν είδε στην οθόνη τη «Λυσσασμένη γάτα». Η ομοφυλοφιλία του Μπρικ, που υπονοείται σε όλη τη διάρκεια της ταινίας, στο τέλος «γιατρεύεται» στην αγκαλιά της «λυσσασμένης» Μάγκι. Το πρόβλημα μετατέθηκε, από τους φοβισμένους παραγωγούς, στη σχέση πατέρα - γιου.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΜΠΟΥΡΑΣ Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ