ΕΝΩΠΙΩΝ ΘΕΩΝ & ΑΝΘΡΩΠΩΝ
(DES HOMMES ET DES DIEUX)
Μια ταινία του Ξαβιέ Μποβουά
ΜΕΓΑ ΒΡΑΒΕΙΟ ΚΡΙΤΙΚΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ
63ο ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΚΑΝΝΩΝ
(DES HOMMES ET DES DIEUX)
Μια ταινία του Ξαβιέ Μποβουά
ΜΕΓΑ ΒΡΑΒΕΙΟ ΚΡΙΤΙΚΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ
63ο ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΚΑΝΝΩΝ
στους κινηματογραφους 18 Νοεμβρίου 2010
ΙΝΤΕΑΛ ΑΒΑΝΑ ΤΡΙΑΝΟΝ
& ΟΛΥΜΠΙΟΝ (Θεσσαλονίκη)
Σκηνοθεσία: Ξαβιέ Μποβουά
Σενάριο: Ετιέν Κομάρ & Ξαβιέ Μποβουά
Παίζουν:
Λαμπέρ Γουίλσον, Μάικλ Λόνσντεϊλ, Ολιβιέ Περιέ, Ζαν Μαρί Φρυν,
Ολιβιέ Ραμπουρντίν, Φιλίπ Λοντενμπάχ, Ξαβιέ Μαλύ
Διεύθυντρια φωτογραφίας: Καρολίν Σαμπετιέ
Σχεδιασμός παραγωγής: Μισέλ Μπαρθελεμύ
Ήχος Ζαν Ζακ Φεράν & Έρικ Μπονάρ
Μοντάζ: Μαρί- Ζουλί Μεϊγ
Βοηθός σκηνοθέτη: Γκιγιόμ Μπονιέρ
Σύμβουλος περί μοναχών: Χένρυ Κουίνσον
Κοστούμια: Μαριέλ Ρομπώ
Μια συμπαραγωγή των Why Not Productions – Armada Films – France 3 Cinιma
Με τη συμμετοχή των France Tιlιvisions - Canal+ - Cinecinema
Centre National de la Cinιmatographie et de l’Image Animιe, Cinιmage 4 - Cofinova 6 - Soficinιma 6
Διάρκεια : 120'
Εγχρωμο
Σύνοψη
Ένα μοναστήρι στα βουνά της βόρειας Αφρικής τη δεκαετία του ’90. Οκτώ χριστιανοί καλόγεροι από τη Γαλλία, ζουν σε αρμονία με
τους αδελφούς τους μουσουλμάνους. Όταν ένα συνεργείο από ξένους εργάτες σφαγιάζεται από μια ομάδα φανατικών ισλαμιστών, ο
φόβος κυριεύει την περιοχή. Ο στρατός θα προσφέρει προστασία στους μοναχούς, αλλά εκείνοι θα αρνηθούν. Αρχίζουν να
αναρωτιούνται αν θα πρέπει να εγκαταλείψουν το μοναστήρι ή όχι. Παρά την αυξανόμενη απειλή, συνειδητοποιούν ότι πρέπει να
μείνουν… με ότι αυτό συνεπάγεται.
Η ταινία εμπνεύστηκε από τη ζωή των Κιστερκιανών μοναχών που ζούσανε στην Αλγερία, από το 1993, έως την απαγωγή τους το 1996.
Πρόλογος
Το 1996, η απαγωγή και δολοφονία εφτά μοναχών που ζούσαν στο χωριό Τίμπιριν της
Αλγερίας, ήταν το αποκορύφωμα της βίας και της αγριότητας που είχε ξεσπάσει λόγω της
αντιπαράθεσης της κυβέρνησης και των εξτρεμιστικών τρομοκρατικών οργανώσεων που
θέλανε να τη συντρίψουν. Η εξαφάνιση των μοναχών- που βρεθήκανε στη μέση αυτής της
αντιπαράθεσης- είχε τεράστια επίδραση στις κυβερνήσεις, τις θρησκευτικές κοινότητες και
τη διεθνή κοινή γνώμη. Η ταυτότητα των δολοφόνων και οι ακριβείς συνθήκες της
δολοφονίας παραμένουν ένα μυστήριο έως και σήμερα.
Την υπόθεση ανέλαβαν τα γαλλικά δικαστήρια το 2003. Ορισμένα έγγραφα
αποκαλύφθηκαν μόλις πρόσφατα. Στους επερχόμενους μήνες ενδέχεται να γίνουν νέες
αποκαλύψεις που θα φωτίσουν επιτέλους την αλήθεια.
Σχετικά με την ταινία
Το Ενώπιων Θεών κι Ανθρώπων του Ξαβιέ Μποβουά, έχει ως πηγή έμπνευσης την τραγωδία στο αλγερινό χωριό. Εξερευνεί τους
τελευταίους μήνες της ζωής αυτής της μικρής κοινότητας χριστιανών σε μουσουλμανικό έδαφος. Η ταινία δείχνει περισσότερο
ενδιαφέρον στο πνεύμα των γεγονότων, και τι διακινδυνευόταν στη ζωή τους, παρά στην ακριβή εξιστόρηση των γεγονότων.
Η ιστορία ξεκινά λίγες εβδομάδες πριν οι τρομοκράτες εκδώσουν τελεσίγραφο, προς όλους τους ξένους να εγκαταλείψουν τη χώρα.
Μια οπλισμένη ομάδα τρομοκρατών μάλιστα εισέβαλε στο μοναστήρι την παραμονή των Χριστουγέννων. Το δίλημμα των μοναχών είναι
ξεκάθαρο: να μείνουν ή να φύγουν; Η απόφαση θα πρέπει να είναι ομόφωνη. Η κάθε απόφαση όμως για εκείνους έχει και τις
αντίστοιχες συνέπειες. Όταν θα αρνηθούν την προστασία του στρατού, η κυβέρνηση τους ζητά να επιστρέψουν στη Γαλλία.
Ο κάθε μοναχός θα πάρει την απόφαση του εκτιμώντας τους ανθρώπινους, πολιτικούς και θρησκευτικούς κινδύνους κι αναζητώντας
την απάντηση μέσα από τα βάθη της ψυχής και της συνείδησης του. Αυτή η ένταση συνοδεύει την πρακτική και μυστική
καθημερινότητα της κοινότητας: οι δεσμοί τους με τους ντόπιους, το πνεύμα ειρήνης και φιλευσπλαχνίας, είναι οι τρόποι με τους
οποίους προσπαθούν να καταπολεμήσουν τη βία που κατατρώει τη χώρα.
Το Ενώπιων Θεών κι Ανθρώπων, είναι ο μάρτυρας της αφοσίωσης των μοναχών στο να μεταδώσουν το μήνυμα της ειρήνης στους
μουσουλμάνους αδελφούς τους: στην πιθανότητα ύπαρξης αδελφικού και πνευματικού κοινού εδάφους μεταξύ του χριστιανισμού και
του ισλαμισμού.
Οι μοναχοί αποκαλούσαν το στρατό «οι αδελφοί της πεδιάδας» και τους τρομοκράτες «οι αδελφοί των βουνών». Κάθε άλλο παρά αδαείς,
γνώριζαν πολύ καλά ότι ήταν ανάμεσα σε δύο πλευρές με διφορούμενες θέσεις.
Η ταινία του Μποβουά υιοθετεί την οπτική γωνία των μοναχών και τους ρυθμούς ζωής στο Κιστερκιανό μοναστήρι. Η ζωή της κυλά
σύμφωνα με τη Βίβλο, τον Κανόνα του Αγίου Βενέδικτου (γράφτηκε τον 7ο αιώνα) και τα απομνημονεύματα των πατέρων της
μοναχικής ζωής.
Χρησιμοποιεί τις παραδοσιακές μορφές μοναστικής προσευχής. Η «λειτουργία των ωρών» , είναι μια ομαδική προσευχή βασισμένη σε
ψαλμωδίες, που γίνεται σε παρεκκλήσι εφτά φορές την ημέρα. Το τραγούδι είναι αναπόσπαστο κομμάτι της προσευχής και του
ρυθμού της Κιστερκιανής ζωής. Οι μοναχοί τραγουδούν με μια φωνή για να εισέλθουν στην κοινωνία με την Ανάσα της Ζωής.
Ομόφωνα, ενώνονται ως ένας.
Οι Κιστερκιανοί μοναχοί προτιμούν τη σιωπή – το οποίο είναι και κανόνας- κατή τη μεγαλύτερη διάρκεια της ημέρας. Αλλά η ζωή τους
χτίζεται με βάση τη διδασκαλία του ηγουμένου, και ομαδικές ανταλλαγές γνωστές ως «κεφάλαια». Όλες οι αποφάσεις παίρνονται με
ψηφοφορία, αφού έχουν γίνει συζητήσεις του καθενός με τον ηγούμενο.
Η ζωή των μοναχών
Οι Κιστερκιανοί και οι μοναχοί του Τάγματος της Σιωπής δεν έχουνε καμία αποστολή
διάδοσης του ευαγγελίου, κι απέχουν από τον προσηλυτισμό.
Ο Κανόνας του Αγίου Βενέδικτου, προσκαλεί τους μοναχούς να εξασκούν την φιλοξενία
και την κοινοκτημοσύνη, ειδικά με τους φτωχούς και τους ξένους, κι εκείνους που
υποφέρουν. Ενθαρρύνει τη χειρονακτική εργασία και την αγροτική εργασία.
Τα μοναστήρια είναι συνήθως απομονωμένα από πυκνοκατοικημένες περιοχές, για να
ζουν οι μοναχοί κοντά στη φύση. Κάθε μοναχός του Τάγματος της Σιωπής, επιλέγει μία
μέρα του μήνα για να περπατήσει στη φύση και να συλλογιστεί μόνος του. Σήμερα, το
Τάγμα των Κιστερκιανών της Αυστηρούς Υποταγής, μετρά 2600 καλόγερους και 1883
καλόγριες σε 96 μοναστήρια και μονές ανά τον κόσμο.
ΞΑΒΙΕ ΜΠΟΒΟΥΑ – ΕΠΙΛΕΓΜΕΝΗ ΦΙΛΜΟΓΡΑΦΙΑ
Ηθοποιός
2009 LE CAMΙLΙON (THE CHAMELEON) του Ζαν-Πωλ Σαλόμ
VILLA AMALIA του Μπενουά Ζακό
2007 ΟΙ ΜΑΡΤΥΡΕΣ (LES TΙMOINS) του Αντρέ Τεσινέ
DUEL EN VILLE του Πασκάλ Σομέιγ
2005 LE PETIT LIEUTENANT (THE YOUNG LIEUTENANT) του ιδίου
1999 LE VENT DE LA NUIT (NIGHT WIND) του Φιλίπ Γκαρέλ
1998 DISPARUS του Ζυλ Μπουρτνό
1997 LE JOUR ET LA NUIT του Μπερνάρ- Ανρί Λιβύ
1996 PONETTE του Ζακ Ντιγιόν
1995 N’OUBLIE PAS QUE TU VAS MOURIR (DON’T FORGET YOU’RE GOING TO DIE) του ιδίου
1994 AUX PETITS BONHEURS του Μισέλ Ντεβίλ
1991 NORD (NORTH) του ιδίου
Σκηνοθέτης / σεναριογράφος
2010 ΕΝΩΠΙΩΝ ΘΕΩΝ ΚΙ ΑΝΘΡΩΠΩΝ (DES HOMMES ET DES DIEUX)
Επίσημο Διαγωνιστικό Φεστιβάλ Καννών 2010, Μέγα Βραβείο Επιτροπής
2005 LE PETIT LIEUTENANT (THE YOUNG LIEUTENANT)
Επίσημη συμμετοχή, Φεστιβάλ Βενετίας
2000 SELON MATTHIEU (ACCORDING TO MATHIEU)
Επίσημη συμμετοχή, Φεστιβάλ Βενετίας
1995 N’OUBLIE PAS QUE TU VAS MOURIR (DON’T FOR GET YOU’RE GOING TO DIE)
Βραβείο Jean Vigo Επιτροπής, Φεστιβάλ Καννών
1992 NORD (NORTH)

Μερικές σημαντικές ημερομηνίες:
26 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 1991
Το Ισλαμικό Μέτωπο Σωτηρίας (Front Islamique du Salut (FIS))
κερδίζει τον πρώτο γύρο των Βουλευτικών Εκλογών της Αλγερίας.
11 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 1992
Κηρύσσεσαι κατάσταση έκτακτης ανάγκης.
14 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 1992
Ο πρόεδρος Μοχάμεντ Μπουντιάφ δολοφονείται.
30 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 1993
Η Ένοπλη Ισλαμική Ομάδα (Groupe Islamiste Armee (GIA) ) εκδίδει
τελεσίγραφο προς όλους τους ξένους να εγκαταλείψουν τη χώρα.
26 ΜΑΡΤΙΟΥ 1996
Μια οπλισμένη ομάδα απαγάγει εφτά μοναχούς από το χωριό Τιμπιρίν: τον ηγούμενο Κριστιάν Ντε Τσεργκί (59), τους πατέρες
Κριστόφ Λεμπρετόν (45), Σελεστίν Ρινγκάρντ (62), Μπρούνο Λεμαρτσάντ (66) και τους αδελφούς Λυκ Ντοσιέρ (82), Πολ- Φαβρ Μιβίλ
(57) και Μισέλ Φλερύ (52).
18 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 1996
Η GIA αναλαμβάνει πλήρη ευθύνη για την απαγωγή.
21 ΚΑΙ 23 ΜΑΪΟΥ 1996
Η GIA ανακοινώνει τη δολοφονία των εφτά μοναχών, έπειτα από τις άκαρπες διαπραγματεύσεις μεταξύ της γαλλικής και της αλγερινής
κυβέρνησης.
30 ΜΑΪΟΥ 1996
Ανακαλύπτονται τα κεφάλια των εφτά μονάχων.
22 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 1997
Η σφαγή στο χωριό Μπεντάλια, αναβιώνει τις υποψίες για την ανάμειξη του στρατού στις απαγωγές και στους φόνους στην Αλγερία.
1998 ΕΩΣ ΣΗΜΕΡΑ
Μείωση της βίας και αστάθειας στην Αλγερία, προσπάθεια συμφιλίωσης.
9 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2003
Ένα μέλος οικογένειας ενός εκ των μοναχών, και ηγούμενος του Κιστερκιανού Τάγματος, ζητά δικαστικό έλεγχο, αμφισβητώντας την
επίσημη εκδοχή της Αλγερινής κυβέρνησης για τα γεγονότα του ’96.
29 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2005
Ένα δημοψήφισμα υποστηρίζει τον καταστατικό χάρτη της «εθνικής συμφιλίωσης», που πρότεινε ο Πρόεδρος Μπουτεφλίκα,
προσφέροντας υπό όρους αμνηστία στα μέλη των ενόπλων δυνάμεων τη δεκαετία του ’90, κι απαγορεύοντας οποιαδήποτε μελλοντική
αναφορά στην ιστορία της Αλγερίας.
20 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2009
Αποχαρακτηρισμός ορισμένων γαλλικών εγγράφων, μετά την επιβεβαίωση του πρώην Ακολούθου της Γαλλικής Άμυνας στο Αλγέρι, ότι
οι εφτά μοναχοί ήταν τα θύματα ενός λάθους που είχε κάνει ο αλγερινός στρατός.
Βραβεία/ Διακρίσεις:
Μέγα βραβείο κριτικής επιτροπής, 63ο Φεστιβάλ Καννών
Υποψηφιότητα της Γαλλίας για τη φετινή απονομή των Όσκαρ
Σκηνοθεσία: Ξαβιέ Μποβουά
Σενάριο: Ετιέν Κομάρ & Ξαβιέ Μποβουά
Παίζουν:
Λαμπέρ Γουίλσον, Μάικλ Λόνσντεϊλ, Ολιβιέ Περιέ, Ζαν Μαρί Φρυν,
Ολιβιέ Ραμπουρντίν, Φιλίπ Λοντενμπάχ, Ξαβιέ Μαλύ
Διεύθυντρια φωτογραφίας: Καρολίν Σαμπετιέ
Σχεδιασμός παραγωγής: Μισέλ Μπαρθελεμύ
Ήχος Ζαν Ζακ Φεράν & Έρικ Μπονάρ
Μοντάζ: Μαρί- Ζουλί Μεϊγ
Βοηθός σκηνοθέτη: Γκιγιόμ Μπονιέρ
Σύμβουλος περί μοναχών: Χένρυ Κουίνσον
Κοστούμια: Μαριέλ Ρομπώ
Μια συμπαραγωγή των Why Not Productions – Armada Films – France 3 Cinιma
Με τη συμμετοχή των France Tιlιvisions - Canal+ - Cinecinema
Centre National de la Cinιmatographie et de l’Image Animιe, Cinιmage 4 - Cofinova 6 - Soficinιma 6
Διάρκεια : 120'
Εγχρωμο
Σύνοψη
Ένα μοναστήρι στα βουνά της βόρειας Αφρικής τη δεκαετία του ’90. Οκτώ χριστιανοί καλόγεροι από τη Γαλλία, ζουν σε αρμονία με
τους αδελφούς τους μουσουλμάνους. Όταν ένα συνεργείο από ξένους εργάτες σφαγιάζεται από μια ομάδα φανατικών ισλαμιστών, ο
φόβος κυριεύει την περιοχή. Ο στρατός θα προσφέρει προστασία στους μοναχούς, αλλά εκείνοι θα αρνηθούν. Αρχίζουν να
αναρωτιούνται αν θα πρέπει να εγκαταλείψουν το μοναστήρι ή όχι. Παρά την αυξανόμενη απειλή, συνειδητοποιούν ότι πρέπει να
μείνουν… με ότι αυτό συνεπάγεται.
Η ταινία εμπνεύστηκε από τη ζωή των Κιστερκιανών μοναχών που ζούσανε στην Αλγερία, από το 1993, έως την απαγωγή τους το 1996.

Πρόλογος
Το 1996, η απαγωγή και δολοφονία εφτά μοναχών που ζούσαν στο χωριό Τίμπιριν της
Αλγερίας, ήταν το αποκορύφωμα της βίας και της αγριότητας που είχε ξεσπάσει λόγω της
αντιπαράθεσης της κυβέρνησης και των εξτρεμιστικών τρομοκρατικών οργανώσεων που
θέλανε να τη συντρίψουν. Η εξαφάνιση των μοναχών- που βρεθήκανε στη μέση αυτής της
αντιπαράθεσης- είχε τεράστια επίδραση στις κυβερνήσεις, τις θρησκευτικές κοινότητες και
τη διεθνή κοινή γνώμη. Η ταυτότητα των δολοφόνων και οι ακριβείς συνθήκες της
δολοφονίας παραμένουν ένα μυστήριο έως και σήμερα.
Την υπόθεση ανέλαβαν τα γαλλικά δικαστήρια το 2003. Ορισμένα έγγραφα
αποκαλύφθηκαν μόλις πρόσφατα. Στους επερχόμενους μήνες ενδέχεται να γίνουν νέες
αποκαλύψεις που θα φωτίσουν επιτέλους την αλήθεια.

Σχετικά με την ταινία
Το Ενώπιων Θεών κι Ανθρώπων του Ξαβιέ Μποβουά, έχει ως πηγή έμπνευσης την τραγωδία στο αλγερινό χωριό. Εξερευνεί τους
τελευταίους μήνες της ζωής αυτής της μικρής κοινότητας χριστιανών σε μουσουλμανικό έδαφος. Η ταινία δείχνει περισσότερο
ενδιαφέρον στο πνεύμα των γεγονότων, και τι διακινδυνευόταν στη ζωή τους, παρά στην ακριβή εξιστόρηση των γεγονότων.
Η ιστορία ξεκινά λίγες εβδομάδες πριν οι τρομοκράτες εκδώσουν τελεσίγραφο, προς όλους τους ξένους να εγκαταλείψουν τη χώρα.
Μια οπλισμένη ομάδα τρομοκρατών μάλιστα εισέβαλε στο μοναστήρι την παραμονή των Χριστουγέννων. Το δίλημμα των μοναχών είναι
ξεκάθαρο: να μείνουν ή να φύγουν; Η απόφαση θα πρέπει να είναι ομόφωνη. Η κάθε απόφαση όμως για εκείνους έχει και τις
αντίστοιχες συνέπειες. Όταν θα αρνηθούν την προστασία του στρατού, η κυβέρνηση τους ζητά να επιστρέψουν στη Γαλλία.
Ο κάθε μοναχός θα πάρει την απόφαση του εκτιμώντας τους ανθρώπινους, πολιτικούς και θρησκευτικούς κινδύνους κι αναζητώντας
την απάντηση μέσα από τα βάθη της ψυχής και της συνείδησης του. Αυτή η ένταση συνοδεύει την πρακτική και μυστική
καθημερινότητα της κοινότητας: οι δεσμοί τους με τους ντόπιους, το πνεύμα ειρήνης και φιλευσπλαχνίας, είναι οι τρόποι με τους
οποίους προσπαθούν να καταπολεμήσουν τη βία που κατατρώει τη χώρα.
Το Ενώπιων Θεών κι Ανθρώπων, είναι ο μάρτυρας της αφοσίωσης των μοναχών στο να μεταδώσουν το μήνυμα της ειρήνης στους
μουσουλμάνους αδελφούς τους: στην πιθανότητα ύπαρξης αδελφικού και πνευματικού κοινού εδάφους μεταξύ του χριστιανισμού και
του ισλαμισμού.
Οι μοναχοί αποκαλούσαν το στρατό «οι αδελφοί της πεδιάδας» και τους τρομοκράτες «οι αδελφοί των βουνών». Κάθε άλλο παρά αδαείς,
γνώριζαν πολύ καλά ότι ήταν ανάμεσα σε δύο πλευρές με διφορούμενες θέσεις.
Η ταινία του Μποβουά υιοθετεί την οπτική γωνία των μοναχών και τους ρυθμούς ζωής στο Κιστερκιανό μοναστήρι. Η ζωή της κυλά
σύμφωνα με τη Βίβλο, τον Κανόνα του Αγίου Βενέδικτου (γράφτηκε τον 7ο αιώνα) και τα απομνημονεύματα των πατέρων της
μοναχικής ζωής.
Χρησιμοποιεί τις παραδοσιακές μορφές μοναστικής προσευχής. Η «λειτουργία των ωρών» , είναι μια ομαδική προσευχή βασισμένη σε
ψαλμωδίες, που γίνεται σε παρεκκλήσι εφτά φορές την ημέρα. Το τραγούδι είναι αναπόσπαστο κομμάτι της προσευχής και του
ρυθμού της Κιστερκιανής ζωής. Οι μοναχοί τραγουδούν με μια φωνή για να εισέλθουν στην κοινωνία με την Ανάσα της Ζωής.
Ομόφωνα, ενώνονται ως ένας.
Οι Κιστερκιανοί μοναχοί προτιμούν τη σιωπή – το οποίο είναι και κανόνας- κατή τη μεγαλύτερη διάρκεια της ημέρας. Αλλά η ζωή τους
χτίζεται με βάση τη διδασκαλία του ηγουμένου, και ομαδικές ανταλλαγές γνωστές ως «κεφάλαια». Όλες οι αποφάσεις παίρνονται με
ψηφοφορία, αφού έχουν γίνει συζητήσεις του καθενός με τον ηγούμενο.
Η ζωή των μοναχών
Οι Κιστερκιανοί και οι μοναχοί του Τάγματος της Σιωπής δεν έχουνε καμία αποστολή
διάδοσης του ευαγγελίου, κι απέχουν από τον προσηλυτισμό.
Ο Κανόνας του Αγίου Βενέδικτου, προσκαλεί τους μοναχούς να εξασκούν την φιλοξενία
και την κοινοκτημοσύνη, ειδικά με τους φτωχούς και τους ξένους, κι εκείνους που
υποφέρουν. Ενθαρρύνει τη χειρονακτική εργασία και την αγροτική εργασία.
Τα μοναστήρια είναι συνήθως απομονωμένα από πυκνοκατοικημένες περιοχές, για να
ζουν οι μοναχοί κοντά στη φύση. Κάθε μοναχός του Τάγματος της Σιωπής, επιλέγει μία
μέρα του μήνα για να περπατήσει στη φύση και να συλλογιστεί μόνος του. Σήμερα, το
Τάγμα των Κιστερκιανών της Αυστηρούς Υποταγής, μετρά 2600 καλόγερους και 1883
καλόγριες σε 96 μοναστήρια και μονές ανά τον κόσμο.
ΞΑΒΙΕ ΜΠΟΒΟΥΑ – ΕΠΙΛΕΓΜΕΝΗ ΦΙΛΜΟΓΡΑΦΙΑ
Ηθοποιός
2009 LE CAMΙLΙON (THE CHAMELEON) του Ζαν-Πωλ Σαλόμ
VILLA AMALIA του Μπενουά Ζακό
2007 ΟΙ ΜΑΡΤΥΡΕΣ (LES TΙMOINS) του Αντρέ Τεσινέ
DUEL EN VILLE του Πασκάλ Σομέιγ
2005 LE PETIT LIEUTENANT (THE YOUNG LIEUTENANT) του ιδίου
1999 LE VENT DE LA NUIT (NIGHT WIND) του Φιλίπ Γκαρέλ
1998 DISPARUS του Ζυλ Μπουρτνό
1997 LE JOUR ET LA NUIT του Μπερνάρ- Ανρί Λιβύ
1996 PONETTE του Ζακ Ντιγιόν
1995 N’OUBLIE PAS QUE TU VAS MOURIR (DON’T FORGET YOU’RE GOING TO DIE) του ιδίου
1994 AUX PETITS BONHEURS του Μισέλ Ντεβίλ
1991 NORD (NORTH) του ιδίου
Σκηνοθέτης / σεναριογράφος
2010 ΕΝΩΠΙΩΝ ΘΕΩΝ ΚΙ ΑΝΘΡΩΠΩΝ (DES HOMMES ET DES DIEUX)
Επίσημο Διαγωνιστικό Φεστιβάλ Καννών 2010, Μέγα Βραβείο Επιτροπής
2005 LE PETIT LIEUTENANT (THE YOUNG LIEUTENANT)
Επίσημη συμμετοχή, Φεστιβάλ Βενετίας
2000 SELON MATTHIEU (ACCORDING TO MATHIEU)
Επίσημη συμμετοχή, Φεστιβάλ Βενετίας
1995 N’OUBLIE PAS QUE TU VAS MOURIR (DON’T FOR GET YOU’RE GOING TO DIE)
Βραβείο Jean Vigo Επιτροπής, Φεστιβάλ Καννών
1992 NORD (NORTH)

Μερικές σημαντικές ημερομηνίες:
26 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 1991
Το Ισλαμικό Μέτωπο Σωτηρίας (Front Islamique du Salut (FIS))
κερδίζει τον πρώτο γύρο των Βουλευτικών Εκλογών της Αλγερίας.
11 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 1992
Κηρύσσεσαι κατάσταση έκτακτης ανάγκης.
14 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 1992
Ο πρόεδρος Μοχάμεντ Μπουντιάφ δολοφονείται.
30 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 1993
Η Ένοπλη Ισλαμική Ομάδα (Groupe Islamiste Armee (GIA) ) εκδίδει
τελεσίγραφο προς όλους τους ξένους να εγκαταλείψουν τη χώρα.
26 ΜΑΡΤΙΟΥ 1996
Μια οπλισμένη ομάδα απαγάγει εφτά μοναχούς από το χωριό Τιμπιρίν: τον ηγούμενο Κριστιάν Ντε Τσεργκί (59), τους πατέρες
Κριστόφ Λεμπρετόν (45), Σελεστίν Ρινγκάρντ (62), Μπρούνο Λεμαρτσάντ (66) και τους αδελφούς Λυκ Ντοσιέρ (82), Πολ- Φαβρ Μιβίλ
(57) και Μισέλ Φλερύ (52).
18 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 1996
Η GIA αναλαμβάνει πλήρη ευθύνη για την απαγωγή.
21 ΚΑΙ 23 ΜΑΪΟΥ 1996
Η GIA ανακοινώνει τη δολοφονία των εφτά μοναχών, έπειτα από τις άκαρπες διαπραγματεύσεις μεταξύ της γαλλικής και της αλγερινής
κυβέρνησης.
30 ΜΑΪΟΥ 1996
Ανακαλύπτονται τα κεφάλια των εφτά μονάχων.
22 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 1997
Η σφαγή στο χωριό Μπεντάλια, αναβιώνει τις υποψίες για την ανάμειξη του στρατού στις απαγωγές και στους φόνους στην Αλγερία.
1998 ΕΩΣ ΣΗΜΕΡΑ
Μείωση της βίας και αστάθειας στην Αλγερία, προσπάθεια συμφιλίωσης.
9 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2003
Ένα μέλος οικογένειας ενός εκ των μοναχών, και ηγούμενος του Κιστερκιανού Τάγματος, ζητά δικαστικό έλεγχο, αμφισβητώντας την
επίσημη εκδοχή της Αλγερινής κυβέρνησης για τα γεγονότα του ’96.
29 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2005
Ένα δημοψήφισμα υποστηρίζει τον καταστατικό χάρτη της «εθνικής συμφιλίωσης», που πρότεινε ο Πρόεδρος Μπουτεφλίκα,
προσφέροντας υπό όρους αμνηστία στα μέλη των ενόπλων δυνάμεων τη δεκαετία του ’90, κι απαγορεύοντας οποιαδήποτε μελλοντική
αναφορά στην ιστορία της Αλγερίας.
20 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2009
Αποχαρακτηρισμός ορισμένων γαλλικών εγγράφων, μετά την επιβεβαίωση του πρώην Ακολούθου της Γαλλικής Άμυνας στο Αλγέρι, ότι
οι εφτά μοναχοί ήταν τα θύματα ενός λάθους που είχε κάνει ο αλγερινός στρατός.
Βραβεία/ Διακρίσεις:
Μέγα βραβείο κριτικής επιτροπής, 63ο Φεστιβάλ Καννών
Υποψηφιότητα της Γαλλίας για τη φετινή απονομή των Όσκαρ