ΠΑΤΕΡΑΣ
& ΓΙΟΣ
(LIKE FATHER, LIKE SON)
(LIKE FATHER, LIKE SON)
Η ΝΕΑ ΤΑΙΝΙΑ ΤΟΥ ΚΟΡΕΕΝΤΑ ΧΙΡΟΚΑΖΟΥ
ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΚΑΝΝΩΝ 2013
ΣΥΝΟΨΗ
Ο Ρυότα, έχει εργαστεί σκληρά όλη του
τη ζωή, και πιστεύει ότι δεν υπάρχει κάτι που δε μπορεί να κάνει. Μέχρι που μια
μέρα, η γυναίκα του δέχεται ένα απροσδόκητο τηλεφώνημα από το νοσοκομείο. Ο
6χρονος γιος τους Κίτα, δεν είναι ο δικός τους. Το νοσοκομείο τους έδωσε το
λάθος μωρό. Ο Ρυότα πρέπει να πάρει μια απόφαση ζωής, αν θα επιλέξει το παιδί
που μεγάλωσε ή το φυσικό του παιδί. Όταν έρθει σε επαφή με την οικογένεια που
μεγαλώνει το βιολογικό του παιδί, θα αρχίσει να αμφισβητεί και το ρόλο του ως
πατέρα...
ΔΗΛΩΣΗ ΣΚΗΝΟΘΕΤΗ
«Σε
ποιό σημείο, ένας πατέρας γίνεται πραγματικά γονιός; Όντας ένας ο ίδιος, είναι
ένα από τα αναπάντητα ερωτήματα που έχω.
Όταν γεννήθηκε η κόρη μου πριν 5 χρόνια, η σύζυγος μου μεταμορφώθηκε
άμεσα σε μητέρα. Θεωρώ ότι δε συμβαίνει σε όλες τις γυναίκες, αλλά
παρακολοθούντας τη σύζυγο μου, ένοιωθα χαρούμενος κι αποξενωμένος ταυτόχρονα.
Πέντε χρόνια αργότερα, πολύ συχνά ακούω να μου λένε πόσο μου μοιάζει η κόρη
μου. Συγκρίνοντας τα χαρακτηριστικά των προσώπων μας, διακρίνω όντως τις
ομοιότητες, αλλά είναι η πατρότητα στο DNA ή στο χρόνο που περνάμε μαζί; Είναι
το αίμα ή ο χρόνος; Κάπως έτσι ξεκίνησε το Πατέρας & Γιος. Όλα μου τα
διλήμματα, οι απορίες, και τα πράγματα που έχω μετανιώσει, είναι η πρώτη φορά
που τα δίνω απλόχερα στον πρωταγωνιστή της ταινίας μου. Η ταινία τελείωσε, όσο
για τον πρωταγωνιστή κι εμένα, τα ερωτήματα παραμένουν.»
18 Απριλίου
2013
ΚΟΡΕΕΝΤΑ ΧΙΡΟΚΑΖΟΥ
ΣΚΗΝΟΘΕΤΗΣ
Γεννήθηκε στο Τόκυο το 1962. Αφού αποφοίτησε
από το Πανεπιστήμιο της Waseda το 1987, έγινε μέλος της TV Man Union,
όπου και σκηνοθέτησε πολλά βραβευμένα ντοκιμαντέρ.
Το 1995, το σκηνοθετικό του ντεμπούτο Μαμπορόσι “Maborosi”, απέσπασε το Βραβείο Καλύτερης Φωτογραφίας από
το Φεστιβάλ της Βενετίας. Το Μετά Θάνατον
Ζωή “After Life” (1999),
χάρισε στο σκηνοθέτη την παγκόσμια αναγνώριση. Το 2001, συμμετείχε στο Επίσημο
Διαγωνιστικό του Φεστιβάλ Καννών με την Απόσταση
“Distance”, το ίδιο και το Κανείς δεν ξέρει “Nobody Knows”, τρία
χρόνια αργότερα. Επανήλθε στο Φεστιβάλ Καννών, και στο τμήμα
Ένα Κάποιο Βλέμμα, το 2009 με το Φουσκωτή
Κούκλα “Air Doll”. Το
2011, η ταινία Εύχομαι, του χάρισε το Βραβείο Καλύτερου Σεναρίου
από το Φεστιβάλ του Σαν Σεμπαστιάν.
1991 HOWEVER… (Shikashi…) - TV ντοκιμαντέρ
1991 LESSONS FROM A CALF
(Kougai ha Doko
he Itta) - TV ντοκιμαντέρ
1994 AUGUST WITHOUT HIM (Kare
no Inai Hachigatsu ga) -
TV ντοκιμαντέρ
1995 ΜΑΜΠΟΡΟΣΙ - MABOROSHI
(Maboroshi no Hikari)
1996 WITHOUT MEMORY (Kioku ga Ushinawareta Toki)
- TV ντοκιμαντέρ
1998 ΜΕΤΑ ΘΑΝΑΤΟΝ ΖΩΗ - AFTER LIFE (Wonderful
Life)
2001 ΑΠΟΣΤΑΣΗ - DISTANCE (Distance)
2004 ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΞΕΡΕΙ - NOBODY KNOWS
(Dare mo Shiranai)
2006 HANA (Hana yorimo
Naho)
2008 ΜΙΑ ΜΕΡΑ ΤΟΥ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΟΥ - STILL WALKING
(Aruitemo Aruitemo)
2008 WISHING YOU’RE ALRIGHT – JOURNEY WITHOUT AN END BY COCCO (Daijoubu de Aruyouni
Cocco Owaranai Tabi)
2009 ΦΟΥΣΚΩΤΗ ΚΟΥΚΛΑ - AIR DOLL (Kuuki Ningyo)
2010 THE DAYS AFTER (Nochi no
Hi) - TV
2011 ΕΥΧΟΜΑΙ - I WISH (Kiseki)
2012 GOING HOME (Going My Home)
- Τηλεοπτική σειρά
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου