Η ΑΦΡΟΔΙΤΗ ΜΕ ΤΗ ΓΟΥΝΑ
( αγγλικός τίτλος Venus in Fur)
Σκηνοθεσία: Roman Polanski
Σενάριο : Roman Polanski , βασισμένο στο θεατρικό έργο του David Ives που βασίζεται στο ομώνυμο βιβλίο του Leopold von Sacher-Masoch
Φωτογραφία : Pawel Edelman
Μουσικη : Alexandre Desplat
Παίζουν : Emmanuelle Seigner (Vanda ) & Mathieu Amalric (Thomas)
Χωρα Παραγωής : Γαλλία & Πολωνία
Ετος Παραγωγής : 2013
Γλώσσα : Γαλλικά
Διαρκεια : 96’
Εγχρωμο
Βραβεια- Συμμετοχές :
66 Cannes Film Festival επίσημο διαγωνιστικό
, υποψήφιο για Palme d’Or
Περίληψη :
Ο Τόμας είναι σκηνοθέτης-συγγραφέας του θεάτρου και είναι απογοητευμένος
προσπαθώντας να βρει την πρωταγωνίστρια του για το ανέβασμα του έργου «Venus in
Fur» του Λεοπόλντ φον Σάσερ-Μαζόχ. Όλα αλλάζουν όταν από την πόρτα μπαίνει η
Βάντα, μια μυστηριώδης και ταλαντούχα ηθοποιός. Τότε ξεκινάει μια μακρά
συνάντηση, κατά την οποία η Βάντα προσπαθεί να πείσει τον Τόμας ότι είναι η
μόνη κατάλληλη για τον ρόλο.
Αποσπασμα απο το βιβλιο:
Αποσπασμα απο το βιβλιο:
“Ω! τι γυναίκα! Πόσον ελκυστική ήταν με το ανάλαφρο
μακρύ της φόρεμα, ενώ αδιαφορούσε για μένα. Τα ωραία της χαρακτηριστικά ήτανε
ποιητικά και χαριτωμένα μαζί. Το κορμί της δεν ήταν μήτε ψηλό, μήτε κοντό και
το πρόσωπό της πιο ελκυστικό και πιο προκλητικό -στο στυλ της εποχής των
Γαλλίδων μαρκησιών- και κατά συνέπειαν αυστηρά ωραίο, αν κι ήταν ολότελα
γοητευτικό. Μα τι γλυκύτητα και τι τσαχπίνικη χάρη πήγαζε απ' όλο της το
παρουσιαστικό, από το μικρό της στόμα. Η επιδερμίδα της ήτανε τόσο λεπτή που
εύκολα μπορούσες να διακρίνεις τις μπλε φλέβες ακόμα και μες από τη μουσελίνα
που σκέπαζε τα χέρια και το λαιμό της. Τα κατακόκκινα μαλλιά της πέφτανε σε
πλούσιες μπούκλες -γιατί τα μαλλιά της ήτανε καστανοκόκκινα, ούτε ξανθά, ούτε
χρυσαφένια- και παιχνιδίζανε γύρω από τον αυχένα της μ' αληθινά διαβολικό, μα
πάντα θαυμαστό τρόπο. Και τώρα τα μάτια της εκτοξεύανε πάνω μου πράσινες
ακτίνες, γιατί ήτανε κυριολεκτικά πράσινα, σα πολύτιμα πετράδια, σα βαθιές και
μυστηριώδεις βουνίσιες λίμνες κι η απαλή τους δύναμη ήταν απερίγραπτη.
Πρόσεξε
τη μεγάλη μου σύγχυση εξ αιτίας της οποίας παρέμενα καθιστός, χωρίς να της
βγάλω το καπέλο μου. Χαμογέλασε δόλια. Σηκώθηκα τελικά και τη χαιρέτησα. Ήρθε
προς το μέρος μου και ξέσπασε σε γέλια σα παιδί. Τραύλισα, όπως θα τραύλιζε
μόνον ένας ερασιτέχνης ή ένας πίθηκος, σε μια τέτοια στιγμή. Έτσι γνωριστήκαμε.
Η θεά ρώτησε τ' όνομά μου και μου 'πε το δικό της. Λεγότανε Βάντα Φον
Ντουνάγιεφ. Κι ήτανε πραγματικά η Αφροδίτη μου... “
Εκδόσεις:
Ερατώ
Μετάφραση:
Ιωάννα Βασιλείου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου