Τετάρτη 25 Νοεμβρίου 2015

ΜΙΑ ΥΠΟΣΧΕΣΗ (A PROMISE) 7 Μαΐου στους κινηματογράφους

ΜΙΑ ΥΠΟΣΧΕΣΗ

A promise

Βασισμένη στο μυθιστόρημα του Στέφαν Τσβάιχ, Journey Into the Past
του Πατρίς Λεκόντ
Ρίτσαρντ Μάντεν Άλαν Ρίκμαν Ρεμπέκα Χολ


ΕΠΙΣΗΜΗ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ
ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΒΕΝΕΤΙΑΣ 2013

ΕΠΙΣΗΜΗ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ
ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΤΟΡΟΝΤΟ 2013


ΓΑΛΛΙΑ • 2013 •  Διάρκεια: 95’

Σύνοψη

Γερμανία, 1912. Ένας ταπεινής καταγωγής  νεαρός άντρας,  βρίσκει δουλειά σε ένα εργοστάσιο χάλυβα. Ο ιδιοκτήτης, Καρλ, εντυπωσιασμένος από τη δουλειά του, κάνει το νεαρό γραμματέα του. Καθώς η υγεία του Καρλ επιδεινώνεται και παραμένει εσώκλειστος στο σπίτι του, μεταφέρεται κι ο νεαρός μαζί, για να συνεχίσει τη δουλειά του. Εκεί γνωρίζει την κατά πολύ νεότερη σύζυγο του αφεντικού του, μια πανέμορφη και συνεσταλμένη γυναίκα. Όσο ο καιρός περνά, την ερωτεύεται σφόδρα, αλλά δεν τολμά να αποκαλύψει τα συναισθήματα του.
 Όταν ο Καρλ ανακοινώνει ότι θα τον στείλει να επιβλέψει τα ορυχεία του στο Μεξικό, η πληγωμένη αντίδραση της συζύγου του,  θα αποκαλύψει ότι κι εκείνη έχει αισθήματα για το νεαρό άντρα- δε μπορεί όμως να εκφραστεί παρουσία του άρρωστου συζύγου της. Του δίνει μια υπόσχεση- όταν επιστρέψει σε δύο χρόνια, θα είναι δική του. Οχτώ χρόνια αργότερα, με εκατομμύρια νεκρούς και την Ευρώπη σε χαλάσματα, εκείνος επιστρέφει στην πατρίδα του, και στη γυναίκα που ελπίζει ότι τον περιμένει ακόμα.
Έχει αντέξει όμως ο έρωτας τους το βίαιο πέρασμα του χρόνου;

Σημείωμα σκηνοθέτη

Πρόκειται για μια στοιχειωτική, έντονα συναισθηματική ταινία.
Στοιχειωτική, γιατί ο φωτισμός, τα σκηνικά, ο τρόπος κινηματογράφισης, ο ρυθμός, όλα μεταφέρουν με τον καλύτερο δυνατό τρόπο τα ιλιγγιώδη συναισθήματα της ιστορίας. Η προβληματισμένη γοητεία μιας ταινίας προέρχεται από τη διευθέτηση των σκηνικών και των αντικειμένων στο χώρο.
Έντονη, γιατί το μυθιστόρημα του Στέφαν Τσβάιχ είναι ένα θαύμα της συνοπτικότητας- λες και ο συγγραφέας αποφάσισε να ξεφορτωθεί οτιδήποτε δεν τροφοδοτούσε άμεσα την ιστορία και το συναίσθημα που αυτή μας μεταφέρει. Η προσαρμογή του σεναρίου, που γράψαμε μαζί με το Ζερόμ Τονέρε, σέβεται την επιθυμία να παραμείνει στα απολύτως απαραίτητα.
Συναισθηματική, γιατί γι’αυτό πρόκειται εξάλλου: την επιθυμία ενός εραστή. Να αγαπάς χωρίς να γνωρίζεις αν υπάρχει περίπτωση να αγαπηθείς κι εσύ. Να ονειρεύεσαι χωρίς να μπορείς να εκφράσεις τα όνειρα σου. Να το κρατάς μυστικό, αλλά να σε κρατά ένα βλέμμα, ένα άγγιγμα. Το μυθιστόρημα του Τσβάιχ θέτει ένα μεγαλειώδες ερώτημα: αντέχει η επιθυμία ενός εραστή στο πέρασμα του χρόνου;
Καθώς προσεγγίζω την ταινία, γνωρίζω πως η προσοχή μου θα κινητοποιείται από «τα μικρά τίποτα που μας οδηγούν».
Κάτι ακόμη πολύ σημαντικό, είναι η επιλογή της γλώσσας. Θα ήταν χαζό να γυρίσω την ταινία στα Γαλλικά, καθώς η ιστορία αφορά τη Γερμανική πραγματικότητα  σε ένα πολύ συγκεκριμένο ιστορικό πλαίσιο (την απαρχή του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου). Για λίγο, σκέφτηκα από σεβασμό προς το Τσβάιχ,  να γύριζα την ταινία στα Γερμανικά. Αλλά εκτός του ότι δε μιλούσα τη γλώσσα, δε θα ήταν παράλογο για ένα Γάλλο σκηνοθέτη να γυρίσει στα Γερμανικά μια ταινία βασισμένη σε μυθιστόρημα του Τσβάιχ;
Με τη σύμφωνη γνώμη και των παραγωγών, αποφασίσαμε να γυρίσουμε την ταινία στα Αγγλικά , μια γλώσσα που επιτρέπει στον Αντώνιο να λέει «Σ’αγαπώ» στην Κλεοπάτρα, και το Φρόυντ να χαιρετά το Γιουνγκ με ένα «Τι κάνεις;», χωρίς να αφήνει κανέναν έκπληκτο.
-Πατρίς Λεκόντ

Βιογραφικό Πατρίς Λεκόντ

Ο Πατρίς Λεκόντ γεννήθηκε στο Παρίσι το 1947. Ολοκλήρωσε τις σπουδές του στο Ινστιτούτο Ανωτέρων Κινηματογραφικών Σπουδών ενώ ταυτόχρονα εργαζόταν ως δημιουργός κόμικς, για το περιοδικό Pilote. Σκηνοθέτησε την πρώτη του μεγάλου μήκους ταινία το 1976, έγινε όμως γνωστότερος και εκτός Γαλλίας το 1989 με την ταινία Monsieur Hire, και κυρίως το 1990 με το Ο Εραστής της Κομμώτριας  (Le Mari de la coiffeuse).
Έχει σκηνοθετήσει, ανάμεσα σε άλλες, τις ταινίες “Tandem”, “Les Grands Ducs”, Ο Περίγελως της Αυλής (Ridicule) (που βραβεύτηκε με ΒΑFTA και ήταν υποψήφιο για Όσκαρ καλύτερης ξενόγλωσσης ταινίας), Το Κορίτσι στη Γέφυρα (La Fille sur le Pont), Ο Δήμιος του Σαιν Πιερ (La Veuve de Saint-Pierre), Ο Ανθρωπος του Τρένου (L’Homme du Train) και Ο Κολλητός μου (Mon meilleur ami).
Πρόσφατα κυκλοφόρησε το τρισδιάστατο animation Μπουτίκ για Αυτόχειρες (Le Magasin des suicides), για το οποίο έχει συνθέσει και τη μουσική.
Φιλμογραφία:

2014 Une Heure de Tranquillite - Μην Ενοχλείτε, Παρακαλώ
2013 A Promise - Μία Υπόσχεση
2013 Le Magasin des Suicides - Μπουτίκ για Αυτόχειρες
2008 La Guerre des Miss - Μάχη για το Στέμμα
2006 Les Bronzes 3: Amis pour la Vie - Φίλοι για Πάντα
2006 Mon Meilleur Ami - Ο Κολλητός μου
2004 Confidences Trop Intimes - Εξομολογήσεις Πολύ Προσωπικές
2002 L`Homme du Train - Ο Ανθρωπος του Τρένου
2002 Rue des Plaisirs - Ο Δρόμος των Αισθήσεων
2001 Felix et Lola - Φελίξ και Λολά: Μια Ιστορία Αγάπης
 2000 La Veuve de Saint-Pierre - Ο Δήμιος του Σαιν Πιερ
1999 La Fille sur le Pont - Το Κορίτσι στη Γέφυρα
1996 Ridicule - Ο Περίγελως της Αυλής
1994 Le Parfum d`Yvonne - Το Αρωμα της Υβόννης
1993 Tango - Ερωτικό Τανγκό
 1990 Le Mari de la Coiffeuse - Ο Εραστής της Κομμώτριας


Δεν υπάρχουν σχόλια: